هدایتگری
منتورینگ یا هدایت[۱] یا هدایتگری رابطه‌ای است که در آن فرد باتجربه‌تر یا دارای دانش بیشتر به راهنمایی فردی با تجربه یا دانش کمتر کمک می‌کند. مربی یا منتور می‌تواند کوچکتر از شخصی باشد که به او آموزش می‌دهد، اما باید دارای تخصص خاصی باشد.[۲] این یک مشارکت یادگیری و توسعه میان فردی با تجربه زیاد و شخصی که می‌خواهد چیزی را فرا بگیرد، است.[۲] تعامل با یک متخصص نیز ممکن است برای کسب مهارت با ابزار فرهنگی لازم باشد.[۳]
مربیگری عبارت است از تأثیر، راهنمایی یا هدایتی که توسط یک مرشد ارائه می شود. مرشد کسی است که به فردی کم تجربه و اغلب جوان‌تر آموزش می‌دهد یا کمک و نصیحت می‌کند. در یک محیط سازمانی، یک مربی بر رشد شخصی و حرفه ای یک منتهی تأثیر می گذارد. اکثر منتورشیپ های سنتی مستلزم این است که کارمندان ارشد به کارمندان جوان تر کمک کنند، اما مربیان لزوماً نباید از افرادی که به آنها راهنمایی می کنند ارشدتر باشند. آنچه اهمیت دارد این است که مربیان تجربیاتی داشته باشند که دیگران بتوانند از آن بیاموزند.
بر اساس فرهنگ لغت کسب و کار، منتور یک فرد ارشد یا با تجربه تر است که به عنوان مشاور، رایزن یا راهنمای یک نوجوان یا کارآموز منصوب می شود. مربی مسئول ارائه کمک و بازخورد به فرد تحت نظارت او است. بر اساس این تعریف، نقش یک راهنما این است که از تجربیات خود برای کمک به یک کارمند جدیدتر از طریق حمایت از آنها در کار و حرفه خود، ارائه نظرات در مورد کارشان، و مهمتر از همه، ارائه جهت مربیان در حین کار در مشکلات و شرایط مورد نیاز استفاده کند.
منتورینگ در اروپا از دوره یونان باستان وجود داشته‌است. ریشه این واژه از منتور، پسر آلکیموس در ادیسه اثر هومر است.[۴][۵] استفاده از منتورینگ از دهه ۱۹۷۰ عمدتاً در ایالات متحده در زمینه‌های آموزشی گسترش یافته‌است[۶] که به پیوندهای مهم تاریخی مربوط به جنبش پیشبرد عدالت در محل کار برای زنان و اقلیت‌ها مرتبط و به عنوان «نوآوری در مدیریت آمریکا» توصیف شده‌است.[۷]
تعامل با یک متخصص نیز ممکن است برای کسب مهارت در ابزارهای فرهنگی ضروری باشد. تجربه مربیگری و ساختار روابط بر «میزان حمایت روانی اجتماعی، راهنمایی شغلی، الگوسازی و ارتباطاتی که در روابط مربیگری که تحت حمایت‌ها و مربیان درگیر می‌شوند، روی می‌دهد» تأثیر می‌گذارد.
ممکن است شخصی که مربیگری را دریافت می‌کند تحت‌الحمایه (مرد)، تحت حمایت (زن)، شاگرد، یادگیرنده یا به عبارتی، مرشد نامیده شود. منتورینگ فرآیندی است که همیشه شامل ارتباط است و مبتنی بر رابطه است، اما تعریف دقیق آن مبهم است، با بیش از 50 تعریف در حال حاضر در حال استفاده می شود، مانند:
"منتورینگ فرآیندی است برای انتقال غیررسمی دانش، سرمایه اجتماعی و حمایت روانی-اجتماعی که دریافت کننده آن را مرتبط با کار، شغل یا پیشرفت حرفه ای می داند. راهنمایی مستلزم برقراری ارتباط غیررسمی است، معمولاً رو در رو و در طی یک دوره زمانی طولانی، بین فردی که به نظر می رسد دانش، خرد یا تجربه مرتبط بیشتری دارد (مربی) و شخصی که تصور می شود کمتر دارد. تحت حمایت)."
منابع[ویرایش]
- ↑ «هدایت الکترونیکی» [رایانه و فنّاوری اطلاعات] هم‌ارزِ «منتورینگ الکترونیکی» (electronic mentoring) مترادفِ: «ای-هدایت» هم‌ارزِ «ای-منتورینگ» (e-mentoring)؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر ششم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۸۵-۶ (ذیل سرواژهٔ هدایت الکترونیکی)
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Farren, Caela, Ph.D. "Eight Types of Mentor: Which Ones Do You Need?" (PDF). MasteryWorks. Archived from the original (PDF) on 1 July 2015. Retrieved 11 March 2021.
- ↑ Rogoff, B (1990). Apprenticeship in thinking: Cognitive development in social context. New York: Oxford University Press. pp. 137-150.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ ژوئن ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۱ مارس ۲۰۲۱.
- ↑ https://www.geteverwise.com/mentoring/from-ancient-greece-to-the-corporate-workforce-the-meaning-of-mentorship/
- ↑ Parsloe, E.; Wray, M. J. (2000). Coaching and mentoring: practical methods to improve learning. Kogan Page. ISBN 978-0-7494-3118-1.
- ↑ Odiorne, G. S. (1985). "Mentoring - An American Management Innovation". Personnel Administrator (30): 63–65.
