سوزن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
انواع سوزن‌های دوزندگی

سوزَن گونه‌ای ابزار است که به صورت میله کوچک و باریکی از پولاد ساخته شده. سوزن های اولیه از استخوان و یا چوب ساخته می شدند. از سوزن برای کارهای گوناگون استفاده می‌شود.

سوزن دوزندگی[ویرایش]

سوراخ سوزن شماره ۵

سوزن دوزندگی یا سوزن خیاطی معمولاً برای پیوند دادن تکه‌های جامه، پارچه، چرم با برزنت به هم بکار می‌رود. سوزن‌ها همچنین برای زیور و تزئین اجسام بکار می‌روند. کار تزئینی با سوزن، سوزندوزی نام دارد. سوزندوزی یکی از شاخه‌های رودوزی است. یک سر سوزن دوزندگی آن تیز است و سر دیگر آن معمولاً دارای یک سوراخ باز و کشیده‌است که ته سوزن یا «چشم سوزن» نامیده می‌شود. درازای ته سوزن معمولاً میان ۲ تا ۱۰ میلی‌متر است ولی ضخامت یک سوزن دوزندگی معمولاً بیشتر از ۲ میلی‌متر نیست.

رد کردن نخ از چشم سوزن را «سوزن نخ کردن» می‌نامند. رد کردن موقت نخ از لای پارچه به‌وسیله سوزن را «کوک زدن» می‌نامند.

کیف کوچکی که برای نگهداری سوزن و نخ‌های رنگی بکار می‌رود «کیفچه سوزن‌نخ» نام دارد. جعبه‌های کوچکی هم به همین منظور بکار می‌روند به نام «جعبه سوزن‌نخ».

در قدیم به دوزندگان در بازار «سوزنگر» گفته می‌شد. انواع مدرن از سیم فولادی پر کربن ساخته می شوند و برای مقاومت در برابر خوردگی با روکش نیکل یا طلای 18 عیار یا 18k ساخته شده اند. سوزن های گلدوزی با بالاترین کیفیت با دو سوم آلیاژ پلاتین و یک سوم آلیاژ تیتانیوم اندود می شوند.

انواع دیگر سوزن[ویرایش]

زبانزدهای ادبی با سوزن[ویرایش]

  • یک سوزن به خود زدن و یک جوالدوز به دیگران.
  • سوزن بیندازی پائین نمی‌آید.
  • یک سرسوزن حالی‌اش نیست.
  • پیدا کردن سوزن در کاهدان
  • گاهی از درب دروازه ردنمی شه، گاهی از سوراخ سوزن ردمی شه.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

سوزن در قرآن