پادشاهی مشروطه
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (چگونگی و زمان حذف پیام این الگو را بدانید) |
| بخشی از سلسله مقاله‌های سیاسی |
| شیوه‌های حکومت |
|---|
| ساختار قدرت |
| منبع قدرت |
| درگاه سیاست (en) |
| بخشی از یک سری مقالات در |
| پادشاهی |
|---|
.svg) |
|
مفاهیم مبانی |
|
تاریخ |
| درگاه سیاست |
|
پادشاهی مشروطه نوعی از حکومت پادشاهی است که در آن (بر خلاف پادشاهی مطلقه) قدرت پادشاه مطلق نیست (بلکه «مشروط» است). حکومت سلطنتی مشروطه دارای قانون اساسی بوده و برای ادارهٔ کشور نهاد انتخابی (مانند مجلس‌های عوام یا خواص) دارد.
بنا بر آمار سازمان ملل متحد، ۷ کشور از ۱۰ کشوری که دارای بهترین شرایط زندگی در دنیا هستند با حکومت سلطنت مشروطه اداره می‌شوند.[۱] این نوع حکومت میزانی از دموکراسی و قانون‌گرایی را در خود دارد و معمولاً در اثر رفرم یا انقلاب در حکومت‌های پادشاهی، ایجاد می‌شود.
مشروطه در ایران[ویرایش]
در ایران با وقوع انقلاب مشروطیت حکومت سلطنتی مشروطه برای دوره‌ای تشکیل شد که فراز و نشیب‌های زیادی داشت.
پادشاهی انگلستان[ویرایش]
در سامانه دولتی انگلستان پادشاه به عنوان رئیس کشور نقش همبستگی ملی را دارا می‌باشد و در اداره کشور نقش تشریفاتی را بر عهده دارد. اداره کشور بر عهده نمایندگان پارلمان و دولت می‌باشد که با رای مستقیم مردم برگزیده می‌شوند. بریتانیا دارای دو مجلس به نام‌های عوام که دولت (نخست وزیر) را منصوب و برکنار می‌کند و مجلس اعیان که مانند مجلس عوام حق قانون‌گذاری را دارد. سامانه دولتی بریتانیا برمبنای تقسیم قوا بر پا شده‌است و امکان دیکتاتوری در ان وجود ندارد.[۲]
حکومت‌های پادشاهی مشروطه[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ سلطنت با طعم دموکراسی، بی‌بی‌سی فارسی
- ↑ حکومت انگلستان - دانشگاه ما
