همجنسگرایی مردانه به گرایش‌های عاطفی، روانی و جنسی مردان نسبت به یکدیگر گفته می‌شود. در زبان انگلیسی اغلب به مردی که دارای چنین تمایلاتی باشد اصطلاحاً گِیْ (به انگلیسی: gay) گفته می‌شود، گرچه گاه برای زنان همجنس‌گرا نیز این واژه را به‌کار می‌برند. این واژه از حدود دهه ۱۹۲۰ بین همجنسگرایان آمریکا ترویج یافت.[۱]
سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۱۴ هشدار داد که میزان شیوع ایدز در میان مردانی که با مردان دیگر رابطه جنسی دارند، مانند ۳۳ سال گذشته، بار دیگر رو به افزایش است. این سازمان به مردان همجنس‌گرا توصیه کرد که از داروهای ضد ویروس ایدز به عنوان روشی اضافی برای جلوگیری از ابتلا به ایدز استفاده کنند.[۲]
اکثر کشورهای اروپا در عین به رسمیّت شناختن همجنسگرایی قوانین خاصی نیز برای آنها تدوین کرده یا در حال انجام آن هستند. *[۱]
برای مثال قانون ازدواج همجنسگرایان در بلژیک در سال ۲۰۰۳ تصویب شد. قانون ازدواج همجنسگرایان در فرانسه در سال ۲۰۱۳ تصویب شد*[۲]
مسیحیت، اسلام، زردشتی و یهودیت با همجنسگرایی به طور علنی مخالفند. اما ادیان شرقی به خصوص دین بودایی همجنسگرایان را پذیرفته‌اند، رهبر بوداییان تبتی دالایی لاما رویکرد حمایتی از همجنسگرایان را در پیش گرفته است. وی مصاحبه با مجله آوت در سال ۱۹۹۴ توضیح داد: "اگر کسی پیش من بیاید و بپرسد که آیا همجنسگرایی درست است یا نه، من خواهم پرسید: نظر شریک زندگی شما چیست؟. اگر شما هر دو توافق دارید، آن زمان فکر می‌کنم بتوان گفت که رابطه دو مرد یا دو زن با یکدیگر در صورت رضایت هر دوی آنها در صورتی که هیچ ضرری به دیگران نرسانند مسئله‌ای نیست.[۵]
با این حال، در سال ۱۹۹۶ در کتاب خود بنام «فراتر از تعصب»، او صریحاً می‌گوید،" همجنسگرایی، چه بین مردان یا بین زنان، به خودی خود نادرست نیست، چیزی که نادرست است استفاده از عضو نامناسب برای برقراری رابطه‌است.[۶]
در نظام جمهوری اسلامی همانند دیگر کشورهای اسلامی همجنسگرایی جرم محسوب می‌شود و دارای قوانین جزایی خاص خود است. در خصوص لواط، به معنای نفس عمل جنسی بین دو مرد، در حضور چهار شاهد عادل یا چهار مرتبه اقرار از سوی کسانی که لواط کرده‌اند به این عمل در دادگاه، بنا به احکام اسلامی که مبنای قانون مجازات در جمهوری اسلامی را تشکیل می‌دهند حکم اعدام برای هر دو طرف اجرا می‌گردد.
