بازتابندگی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بازتابندگی یا به عبارت دقیق‌تر باز اندیشی ترجمه‌ای است از reflexivity که متفکرینی مانند گیدنز و بوردیو به کار برده‌اند. گیدنز معتقد است در نظم پساسنتی، هویت شخصی پدیده ای بازاندیشانه می‌شود؛ پروژه ای که دائماً روی آن کار می‌کنیم. این امر به همین میزان دربارهٔ تمام عالم مدرن معنا دارد. در حقیقت می‌توان گفت بازاندیشی یکی از ظهورات خرد انتقادی است که یکی از ارکان اندیشهٔ مدرن می‌باشد.

منابع[ویرایش]