پرش به محتوا

باستان‌شناسی محیطی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دو نفر در حال استخراج یک مغزهٔ دیرینه‌محیطی از پروژهٔ «بازسازی چشم‌اندازهای وحشی»

باستان‌شناسی محیطی (Environmental archaeology) شاخه‌ای از باستان‌شناسی است که برای بازیابی و بازسازی شرایط محیطی محوطه‌های باستانی و درک اثر متقابل محیط زیست و فرهنگ بر یکدیگر به مطالعهٔ بقایای گیاهی و جانوری در بافت باستان‌شناختی می‌پردازد.[۱]

مطالعهٔ گذشتهٔ اقتصادی، سیاسی و رفتار مناسکی انسان از طریق گردآوری و تحلیل بقایای محیطی (برای نمونه استخوان‌های جانوران، خاک‌ها، بقایای گیاهی)، باستان‌شناسی محیطی را تشکیل می‌دهد.[۲]

سه حوزهٔ مهم در پژوهش‌های رایج در باستان‌شناسی محیطی عبارتند از: گیاه‌باستان‌شناسی، جانورباستان‌شناسی، زمین‌باستان‌شناسی

منابع

[ویرایش]
  1. واژه‌های مصوّب فرهنگستان تا پایان سال ۱۳۸۹ (مجموع هشت دفتر فرهنگ واژه‌های مصوّب فرهنگستان)
  2. قاسمی، سمیرا: باستان‌شناسی محیطی بایگانی‌شده در ۲۹ نوامبر ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine. بازدید: دسامبر ۲۰۱۳.

پیوند به بیرون

[ویرایش]