حمام (گونه معماری)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از حمام ترکی)
حمام علی قلی آقا، اصفهان، ایران

حمام یکی از اصول ایجاد حمام، راهرویی پیچ در پیچ در حد فاصل دهلیز و ورودی حمام بوده‌است. این مسئله باعث می‌شده که هوای گرم نتواند به‌طور مستقیم وارد شود. سپس وارد دهلیز شده (فضای برزخ) و بعد از ان بینه با رخت کن که محیطی نیمه گرم و نسبتاً خشک بوده قرار داشته‌است. بعد از این فضا نیز مستقیماً وارد گرمخانه نمی‌شدند و فضایی بنام میان در در این فاصله بوده‌است. در اینجا یک یا دو سکو جهت انداختن لنگ و دو لچه و اسباب حمام داشته و معمولاً راه دستشویی و مستراح از همین میان در بوده‌است. برای ستردن موهای زائد در قسمتی از بینهٔ سلمانی سر را می‌تراشید و محلی نیز در میان در جهت موهای زائد بوده و کسانی که نیاز به این کار نداشتند مستقیماً وارد گرمخانه می‌شدند این محل از زمان صفویه در داخل گرمخانه قرار گرفته و در ان میان دربسته اند. فضای داخل گرمخانه به چند محل جهت کیسه کش، تمیز کردن و خزانه‌ها تقسیم می‌شده‌است. خزانه در حمام‌های کامل سه عدد بوده که یکی برای اب گرم، یکی برای اب سرد و در وسط ان دو، خزانه اب ولرم جای می‌گرفت.[۱][۲][۳][۴] حمام به گرمابه یا حمام سنتی کشور ترکیه گفته می‌شود. امروزه حمام ترکی یکی از جاذبه‌های توریستی کشور ترکیه است.
بعضی اصلِ این گرمابه‌ها را ایرانی می‌دانند.[۵]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • پیرنیا، محمد کریم (تألیف)؛ معماریان، غلامحسین (تدوین). معماری اسلامی ایران.
  • کیانی، محمد یوسف. معماری ایران دورهٔ اسلامی.
  1. «نخستین گرمابه را ایرانیان ساختند». خبرگزاری میراث فرهنگی جمهوری اسلامی ایران. ۱۳ اسفند ۱۳۸۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ مه ۲۰۰۸.
  2. Behnegarsoft.com (۲۰۱۴-۰۸-۰۲). «گرمابه‌های ایرانی در دنیا به اسم حمام ترکی شناخته شده‌اند! | ایبنا». خبرگزاری کتاب ایران (IBNA). دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۴-۰۶.
  3. «حمام ایرانی منبع درآمد ترکیه / آخرین نفس‌های گرمابه‌های پیر تهران». ایسنا. ۲۰۱۹-۰۳-۲۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۴-۰۶.
  4. «بنیان‌گذار دوش حمام در ایران». روزنامه دنیای اقتصاد. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۴-۰۶.
  5. «گرمابه‌های ایرانی در دنیا به اسم حمام ترکی شناخته شده‌اند!». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ سپتامبر ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۱۷ مه ۲۰۱۶.