باره‌دری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

باره دری (اردو: باره دری) ساختمان یا کوشکی با ۱۲ در برای جریان آزاد هوا است. این ساختار سه در، در هر طرف ساختار مربع شکل دارد.

به علّت ویژگی‌های آکوستیک برجستۀ آنها، این ساختمان‌ها به خصوص برای رقص‌های موجرا یا اجرای رقص‌های درباریِ رامشگران نجیب هندوستانی مناسب بودند. آنها برای اجرای زنده و کنسرت‌های خصوصیِ نوازندگان و شاعران مختلف در برابر پادشاهان حاکم زمان هم مناسب بودند. تابستان‌های گرم هند به اهمیت این گونه بناها می‌افزود. باره در اردو/هندی به معنی دوازده است بدین ترتیب باره‌دری به معنای دوازده‌دری است.

باره‌دری‌ها[ویرایش]

باره‌دری در حضوری باغ

بعضی از باره‌دری‌های تاریخی عبارتند از: باره‌دری تاراماتی،[۱] باره‌دری حضوری باغ،[۲] باره‌دری گشامال، باره‌دری در کاخ من سینگه اول در کاخ عامر جایپور و …

منابع[ویرایش]

  1. "Cultural Hamlet". The Hindu. 27 January 2004. Archived from the original on 15 February 2004. Retrieved 28 February 2017.
  2. http://lahore.city-history.com/places/hazori-bagh/ بایگانی‌شده در ۲۱ آوریل ۲۰۱۹ توسط Wayback Machine ، هزوری باقر باراداری، لاهور در تاریخچه وب سایت لاهور، در تاریخ 28 فوریه 2017