بحران یمن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بحران یمن با انقلاب ۲۰۱۱–۲۰۱۲ علیه رئیس‌جمهور، علی عبدالله صالح که ۳۳ سال رهبری یمن را بر عهده داشت، آغاز شد.[۱][۲] پس از آن که صالح در اوایل سال ۲۰۱۲ به عنوان بخشی از توافق میانجی‌گری دولت یمن و گروه‌های مخالف، از سمت خود کنار رفت، دولت، به رهبری معاون سابق رئیس‌جمهور صالح، عبدربه منصور هادی، تلاش کرد تا چشم‌انداز سیاسی پرشتاب کشور را متحد کند و تهدیدات القاعده در شبه جزیره عربستان و ستیزه‌جویان حوثی که سال‌ها شورش طولانی در شمال، راه انداخته بودند را دفع کند.[۳][۴][۵]

در سپتامبر ۲۰۱۴، شورش حوثی‌ها به یک جنگ داخلی تمام عیار تبدیل شد، زیرا جنگجویان حوثی به پایتخت یمن، صنعا، هجوم بردند و هادی را مجبور کردند تا با دیگر جناح‌های سیاسی بر سر «دولت وحدت» مذاکره کند.[۳] شورشیان، به اعمال فشار بر دولت تضعیف شده ادامه دادند تا اینکه پس از اینکه کاخ ریاست‌جمهوری و اقامتگاه شخصی وی مورد حمله گروه شبه‌نظامی قرار گرفت و هادی به همراه وزیران خود در ژانویه ۲۰۱۵ استعفا داد.[۶][۷]

ماه بعد، حوثی‌ها دولت یمن را تحت کنترل خود اعلام، پارلمان را منحل و یک کمیته انقلابی موقت به رهبری محمد علی حوثی، پسرعموی عبدالملک حوثی، رهبر حوثی‌ها، تأسیس کردند.[۶][۷] هادی به عدن گریخت و در آنجا اعلام کرد که رئیس‌جمهور قانونی یمن باقی می‌ماند، پایتخت موقت این کشور را عدن اعلام کرد و از مقامات دولتی وفادار و اعضای ارتش خواست تا نزد او جمع شوند.[۸][۹]

در ۲۷ مارس ۲۰۱۵، بی‌بی‌سی گزارش داد که هادی «از نیروهای شورشی در شهر عدن گریخته‌است» و متعاقباً «به ریاض پایتخت عربستان سعودی رسیده‌است» زیرا «مقامات سعودی حملات هوایی را در یمن آغاز کردند».[۱۰] از سال ۲۰۱۷، مجلس انتقالی جنوبی نیز علیه دولت مبارزه کرده‌است.[۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Hendawi, Hamza (12 October 2014). "Yemen's crisis reflects arc of Arab Spring revolts". Yahoo! News. Archived from the original on 9 February 2015. Retrieved 8 February 2015.
  2. ↑ al-Naggar, Mona (6 February 2015). "In Yemen, Hard Times Remain a Constant as Rebels Take Charge". The New York Times. The New York Times. Archived from the original on 9 February 2015. Retrieved 6 February 2015.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ Cruickshank, Paul; Hummel, Kristina, eds. (21 October 2022). "The Houthi Jihad Council: Command and Control in 'the Other Hezbollah'" (PDF). CTC Sentinel. West Point, New York: Combating Terrorism Center. 15 (10): 1–23. Archived from the original (PDF) on 21 October 2022. Retrieved 5 December 2022. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «CTC-Sentinel 2022» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  4. ↑ "Meet The Group That Now Rules Yemen". BuzzFeed. 6 February 2015. Archived from the original on 6 February 2015. Retrieved 6 February 2015.
  5. ↑ "Al-Qaeda thrives in Yemen amid weak security, stalled dialogue". Al Arabiya. 6 February 2015. Archived from the original on 9 February 2015. Retrieved 6 February 2015.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ al-Haj, Ahmed (6 February 2015). "Yemen's Shiite rebels announce takeover of country". The Columbian. Archived from the original on 7 February 2015. Retrieved 6 February 2015. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «takeover» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ "Houthi militia installs 'presidential council' to run Yemen". Middle East Eye. 6 February 2015. Archived from the original on 1 January 2016. Retrieved 6 February 2015. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «installs» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  8. ↑ "Yemen's Hadi denies Aden secession". Anadolu Agency. 21 March 2015. Archived from the original on 20 June 2015. Retrieved 22 March 2015.
  9. ↑ Kerr, Simeon (26 February 2015). "UN and Gulf back Yemeni president Hadi amid fears of civil war". Financial Times. Archived from the original on 2 March 2015. Retrieved 22 March 2015.
  10. ↑ "President Hadi leaves Yemen as Saudi-led raids continue". BBC. 27 March 2015. Archived from the original on 24 April 2015. Retrieved 27 May 2015.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=بحران_یمن&oldid=39125140»