پرش به محتوا

فلوپروکوازون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فلوپروکوازون
داده‌های بالینی
کد ATC
  • None
شناسه‌ها
  • 4-(4-fluorophenyl)-7-methyl-1-propan-2-ylquinazolin-2-one
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
CompTox Dashboard (EPA)
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC18H17FN2O
جرم مولی۲۹۶٫۳۴۵ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • Fc3ccc(C/1=N/C(=O)N(c2cc(ccc\12)C)C(C)C)cc3
  • InChI=1S/C18H17FN2O/c1-11(2)21-16-10-12(3)4-9-15(16)17(20-18(21)22)13-5-7-14(19)8-6-13/h4-11H,1-3H3 ✔Y
  • Key:ZWOUXWWGKJBAHQ-UHFFFAOYSA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)

فلوپروکوازون (انگلیسی: Fluproquazone) (نام تجاری Tormosyl، RF 46-790) یک مشتق از کینازولینون با اثرات ضد درد، ضد تب و ضدالتهابی قوی بود[۱][۲][۳][۴] که در طول توسعه به دلیل سمیت کبدی حذف شد.[۵]: 370 [۶]

منابع

[ویرایش]
  1. Haanaes HR, Benterud UJ, Skoglund LA (November 1986). "RF 46-790 versus paracetamol: effect on post-operative pain". International Journal of Clinical Pharmacology, Therapy, and Toxicology. 24 (11): 598–601. PMID 3491794.
  2. Mohing W, Suckert R, Lataste X (1981). "Comparative study of fluproquazone in the management of post-operative pain". Arzneimittel-Forschung. 31 (5a): 918–20. PMID 6973986.
  3. Wheatley D (May 1982). "Analgesic properties of fluproquazone". Rheumatology and Rehabilitation. 21 (2): 98–100. doi:10.1093/rheumatology/21.2.98. PMID 7043713.
  4. Fankhauser S, Laube W, Marti HR, Schultheiss HR, Vögtlin J, von Graffenried B (1981). "Antipyretic activity of fluproquazone in man". Arzneimittel-Forschung. 31 (5a): 934–5. PMID 6973990.
  5. Lewis JH, Stine JG (2013). "Nonsteroidal Antiinflammatory Drugs and Leukotriene Receptor Antagonists". In Kaplowitz N, DeLeve LD (eds.). Drug-induced Liver Disease (third ed.). Elsevier Inc. ISBN 9780123878175.
  6. Zimmerman HJ (1999). Hepatotoxicity: The Adverse Effects of Drugs and Other Chemicals on the Liver. Lippincott Williams & Wilkins. ISBN 9780781719520.