شورش اسلامگرایان در سینکیانگ (۱۹۳۷)
ظاهر
شورش اسلامگرایان در سینکیانگ (۱۹۳۷) | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
بخشی از جنگهای سینکیانگ | |||||||||
عبدالنیاز با سربازانش در کاشغر | |||||||||
| |||||||||
طرفهای درگیر | |||||||||
شورشیان ترک مسلمان |
دولت سینکیانگ اتحاد جماهیر شوروی | ||||||||
فرماندهان و رهبران | |||||||||
چیانگ کایشک Kichik Akhund Abdul Niyaz † |
Sheng Shicai Ma Sheng-kuei ژوزف استالین | ||||||||
واحدهای درگیر | |||||||||
ارتش سرخ ارتش سفید ارتش استان سینکیانگ | |||||||||
قوا | |||||||||
~۱۰٬۰۰۰ سواره نظام و پیادهنظام هوئی ۱٬۵۰۰ ترک شورشی |
۵٬۰۰۰ نیروی ارتش سرخ شوروی چندین هزار سرباز روسی ارتش سفید و سربازان استانی چین | ||||||||
تلفات و خسارات | |||||||||
~۲٬۰۰۰ کشته |
حکومت استانی: ~۵۰۰ نیروهای شوروی و ارتش سفید: ~۳۰۰ |
در سال ۱۹۳۷ شورش اسلامگرایان در جنوب سینکیانگ آغاز شد. این شورشیان ۱٫۵۰۰ مسلمان ترک (اویغور) به رهبری کیچیک آخوند بودند، که بهطور ضمنی با کمک لشکر ۳۶ در برابر نیروهای استانی طرفدار اتحاد جماهیر شوروی شنگ شیکا اداره میشدند.[۱][۲]
پانویس
[ویرایش]- ↑ "Moslems in Chinese Turkestan in Revolt Against Pro-Soviet Provincial Authorities". The New York Times. 26 June 1937.
- ↑ Forbes, Andrew D. W. (1986). Warlords and Muslims in Chinese Central Asia. Cambridge, England: CUP Archive. ISBN 978-0-521-25514-1.