پرش به محتوا

شورش اسلام‌گرایان در سین‌کیانگ (۱۹۳۷)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شورش اسلام‌گرایان در سین‌کیانگ (۱۹۳۷)
بخشی از جنگ‌های سین‌کیانگ

عبدالنیاز با سربازانش در کاشغر
تاریخ۲ آوریل—۱۵ اکتبر ۱۹۳۷
موقعیت
نتایج پیروزی حکومت استانی
تغییرات
قلمرو
رژیم طرفدار شوروی شنگ‌شیکای حاکمیت خود را بر کل قلمرو استان سین‌کیانگ برقرار کرد.
طرف‌های درگیر

 جمهوری چین (۱۹۴۹–۱۹۱۲)


شورشیان ترک مسلمان
دولت سین‌کیانگ
 اتحاد جماهیر شوروی
فرماندهان و رهبران

جمهوری چین (۱۹۴۹–۱۹۱۲) چیانگ کای‌شک
جمهوری چین (۱۹۴۹–۱۹۱۲) Ma Hushan
جمهوری چین (۱۹۴۹–۱۹۱۲) Ma Ju-lung
جمهوری چین (۱۹۴۹–۱۹۱۲) Pai Tzu-li


Kichik Akhund
Abdul Niyaz 
Sheng Shicai
Ma Sheng-kuei
اتحاد جماهیر شوروی ژوزف استالین
واحدهای درگیر

 ارتش انقلابی ملی

ارتش سرخ
ارتش سفید
ارتش استان سین‌کیانگ
قوا

~۱۰٬۰۰۰ سواره نظام و پیاده‌نظام هوئی


۱٬۵۰۰ ترک شورشی
۵٬۰۰۰ نیروی ارتش سرخ شوروی
چندین هزار سرباز روسی ارتش سفید و سربازان استانی چین
تلفات و خسارات
~۲٬۰۰۰ کشته حکومت استانی: ~۵۰۰
نیروهای شوروی و ارتش سفید: ~۳۰۰
حمله شوروی ۱۹۳۷

در سال ۱۹۳۷ شورش اسلام‌گرایان در جنوب سین‌کیانگ آغاز شد. این شورشیان ۱٫۵۰۰ مسلمان ترک (اویغور) به رهبری کیچیک آخوند بودند، که به‌طور ضمنی با کمک لشکر ۳۶ در برابر نیروهای استانی طرفدار اتحاد جماهیر شوروی شنگ شیکا اداره می‌شدند.[۱][۲]

پانویس

[ویرایش]
  1. "Moslems in Chinese Turkestan in Revolt Against Pro-Soviet Provincial Authorities". The New York Times. 26 June 1937.
  2. Forbes, Andrew D. W. (1986). Warlords and Muslims in Chinese Central Asia. Cambridge, England: CUP Archive. ISBN 978-0-521-25514-1.