یاقوت
یاقوت نوع سرخ‌رنگ و متبلور کوراندوم است که بعد از الماس سخت‌ترین کانی‌ها محسوب می‌شود. درجه سختی یاقوت ۹ در مقیاس موس است. کوراندوم از کانی‌های سنگ‌های آذرین است و نوعی آلومین (اکسید آلومینیوم) محسوب می‌شود که ممکن است حاوی مقدار کمی ناخالصی از عناصری همچون تیتانیوم، مس، منگنز، کروم و آهن باشد. وجود این ناخالصی‌ها باعث ایجاد رنگ‌های مختلف مانند آبی، زرد، بنفش، صورتی، نارنجی، و سرخ در کوراندوم می‌شود. کوراندوم‌هایی که رنگی به‌جز سرخ و صورتی داشته باشند یاقوت کبود نامیده می‌شوند و کوراندوم‌های سرخ‌رنگ و صورتی با نام یاقوت سرخ شناخته می‌شوند.
بیشتر یاقوت جهان در کشورهای میانمار، سریلانکا، کنیا، ماداگاسکار و افغانستان قرار دارد و مرغوبترین آن‌ها در دره موگوک در میانمار یافت می‌شود.
ریشهٔ نهایی این واژه از یونانی باستان hyakinthos است که یک بار از عربی به صورت «یاقوت» و یک بار از فارسی میانه به صورت «یاکَند» وارد فارسی شده‌است. خود زبان یونانی این واژه را از یکی از زبان‌های کهن غیر هندواروپایی مدیترانه‌ای به وام گرفته که اصل آن مشخص نیست.[۱]
باور پیشینیان
یونانیان اعتقاد داشته‌اند که این سنگ به صاحبش نیروهای خاصی از جمله سلامتی، دانش، ثروت وموفقیت در عشق می‌دهد. بر پایه باور و پیشینیان همه گوهرها در آتش می‌گدازد بجز یاقوت رُمّانی. محمد بن محمود همدانی در کتاب عجایب‌نامه دربارهٔ یاقوت می‌گوید:
«طبع وی گرم و خشک است، به درجه رابع. هر که با خود دارد از طاعون ایمن بُوَد. یاقوت از زر و سرب سنگی‌تر بُوَد. معدن وی کوه رُهون است به سَرَندیب (سریلانکا) که آدم به آن فروآمد، و در میان دریاست. هر که یاقوت با خود دارد، خون در تن وی صافی کند و از خُمود و سکته و صرع ایمن بود.»
نگارخانه
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Ruby». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ مارس ۲۰۲۱.
- همدانی، محمد ابن محمود، عجایب‌نامه، ویرایش متن: جعفر مدرس صادقی، تهران: نشر مرکز ۱۳۷۵خ، ص۳۹۲
| سنگ‌های جواهراتی |
| ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| سنگ‌های جواهراتی-صنعتی |
| ||||||||
| سنگ‌های صنعتی |
| ||||||||
 | این یک مقالهٔ خرد شیمی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |