یوزف منگله

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
با یوزف گوبلس اشتباه نشود.
«فرشته مرگ»

ژوزف منگله
Josef Mengele
مِنگِلِه
زاده۱۶ مارس ۱۹۱۱
گونتسبورگ، پادشاهی بایرن، امپراتوری آلمان
درگذشته۷ فوریهٔ ۱۹۷۹ (۶۷ سال)
برچیوگه، سائو پائولو، برزیل
درجه اس‌اس-هاوپت‌اشتورمفورر
یگان اس‌اس
جنگ‌ها و عملیات‌هاجنگ جهانی دوم
نشان‌ها
امضاء

یوزف مِنگِلِه (آلمانی: Josef Mengele, آلمانی: [ˈjo:zɛf ˈmɛŋələ] (دربارهٔ این پرونده شنیدن) تولد ۱۶ مارس ۱۹۱۱ گونتسبورگ – مرگ ۷ فوریه ۱۹۷۹ برزیل) پزشک، انسان‌شناس و افسر آلمانی و عضو اس‌اس بود. لقب وی در میان اسیران زندان‌های آلمان نازی، فرشتهٔ مرگ بود.[۱]

در جریان جنگ جهانی دوم، مِنگِله ۲۱ ماه پزشک اردوگاه معروف آشویتس شد. او در همین ۲۱ ماه پژوهش‌های فراوانی بر روی اسیران این اردوگاه که همگی محکوم به مرگ بودند، انجام داد.[۲] منگله در پایان جنگ جهانی دوم به آمریکای جنوبی فرار کرد و در سال ۱۹۷۹ در هنگام شنا سکته کرد و مرد.[۳]

آغاز زندگی[ویرایش]

یوزف منگله در ۱۶ مارس ۱۹۱۱ در شهر گونتسبورگ ایالت باواریا آلمان به دنیا آمد.[۴] پدرش مؤسس شرکت کارل منگله و پسران بود.[۵] او در ۱۹۳۰ برای تحصیل پزشکی و فلسفه به دانشگاه مونیخ رفت.[۶] منگله در ۱۹۳۵ موفق به دریافت دکترای انسان‌شناسی از دانشگاه مونیخ شد.[۷]

منگله در ژوئیه ۱۹۳۹ با ایرنه شونباین ازدواج کرد.[۸] تنها فرزند آن‌ها به نام رالف در سال ۱۹۴۴ به دنیا آمد.[۹]

آزمایشها روی انسان[ویرایش]

منگله از آشویتس به عنوان فرصتی برای ادامه مطالعات انسان‌شناسانهٔ خود و پژوهش بر وراثت استفاده می‌کرد، و از زندانیان برای آزمایش‌های انسانی استفاده می‌کرد.[۱۰]

  • تزریق مواد شیمیایی به چشم بچه‌ها برای مطالعه در مورد احتمال تغییر رنگ عنبیه
  • تزریق سیمان مایع به بدن زنان (رحم زنان) برای پژوهش دربارهٔ نازایی
  • قطع عضوهای مختلف و مطالعه بر روی اثرات آن‌ها
  • حبس کردن اسرای جنگی در اتاق گاز و میزان تحمل آنها تا زمان مرگ
  • انداختن دوقلوها در استخر اسید سولفوریک برای تهیه اسکلت آنان و مقایسه استخوان‌هایشان با یکدیگر
  • اتصال رگ‌های دوقلوها به هم برای مطالعه در مورد امکان احتمالی تعویض خون دوقلوها و بسیاری آزمایش‌های غیرانسانی دیگر.[۱۱]

بعداز جنگ[ویرایش]

بلافاصله پس از جنگ، یوزف منگله به اسارت ارتش آمریکا درآمد. اما او مدارک جعلی داشت و به عنوان یک مأمور اس اس یا پزشک اردوگاه‌های کار اجباری شناخته نشد؛ بنابراین او پس از چند هفته آزاد شد. نام او چندین بار در جریان دادگاه نورنبرگ در ۱۹۴۵/ ۱۹۴۶ ذکر شد. در سال ۱۹۴۸ میلادی، یوزف منگله با نام جعلی به آرژانتین مهاجرت کرد. او در سال ۱۹۵۶ گذرنامه ای از آلمان غربی به نام خود دریافت کرد. یوزف منگله، تا زمان مرگش در ۱۹۷۹ در مخفیگاه زندگی می‌کرد.[۱۲]

پانویس[ویرایش]

  1. ↑ برناردو، آندره (۲۰۱۹-۰۴-۱۱). «ژوزف منگله؛ راز زندگی 'فرشته مرگ' آلمان نازی، با کشف نامه‌ای آشکار شد». BBC Farsi. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۴-۱۱.
  2. ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ آوریل ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۴ مه ۲۰۱۶.
  3. ↑ https://www.bbc.com/persian/world-features-55086370
  4. ↑ Astor، Last Nazi: Life and Times of Dr Joseph Mengele، 12.
  5. ↑ Posner و Ware، Mengele: The Complete Story، 4-5.
  6. ↑ Posner و Ware، Mengele: The Complete Story، 7.
  7. ↑ Kubica، Anatomy of the Auschwitz Death Camp، 318.
  8. ↑ Posner و Ware، Mengele: The Complete Story، 11.
  9. ↑ Posner و Ware، Mengele: The Complete Story، 54.
  10. ↑ Kubica 1998, p. 320.
  11. ↑ «پزشکانی که پزشک نشدند». pezeshkan.ir. ۲۰۱۶-۰۳-۰۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۹ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۷-۱۱.
  12. ↑ (Etter krigen)https://snl.no/Josef_Mengele

منابع[ویرایش]

  • Astor, Gerald (1985). Last Nazi: Life and Times of Dr Joseph Mengele. New York: Donald I. Fine. ISBN 0-917657-46-2.
  • Kubica, Helena (1998) [1994]. "The Crimes of Josef Mengele". In Gutman, Yisrael; Berenbaum, Michael (eds.). Anatomy of the Auschwitz Death Camp. Bloomington, Indiana: Indiana University Press. pp. 317–337. ISBN 978-0-253-20884-2.
  • Posner, Gerald L.; Ware, John (1986). Mengele: The Complete Story. New York: McGraw-Hill. ISBN 0-07-050598-5.
  • Wikipedia contributors, "Josef Mengele," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Josef_Mengele&oldid=266692887 (accessed January 27, 2009).
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=یوزف_منگله&oldid=38325233»