کنگره جهانی اسپرانتو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
Stamps of Lithuania, 2005-18.jpg

کنگره جهانی اسپرانتو یا همایش جهانی اسپرانتو (به اسپرانتو: Universala Kongreso de Esperanto) سال‌دارترین همایش بین‌المللی در میان کنگره‌های زیادی است که هرساله به زبان بین‌المللی اسپرانتو برگزار می‌شوند. این همایش بین‌المللی به استثنای دوران جنگ جهانی اول و جنگ جهانی دوم، بدون انقطاع برای بیش از یک قرن از سال ۱۹۰۵ تا به اکنون برگزار شده‌است. اولین همایش جهانی اسپرانتو در سال ۱۹۰۵ در شهر بولونی-سور-مر فرانسه و با حضور ۶۸۸ شرکت‌کنندهٔ اسپرانتیست برگزار شد. برگزاری این کنگره از سال ۱۹۲۰ بر عهدهٔ انجمن جهانی اسپرانتو بوده‌است. به‌طور متوسط در هر کنگره بیش از ۲۰۰۰ نفر از بیش از ۶۰ کشور جهان شرکت می‌کنند.[۱][۲]

هرساله صدها نشست و همایش گوناگون در سراسر جهان به زبان اسپرانتو در سطوحِ ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی برگزار می‌شود. در بین آن‌ها، «همایش جهانی اسپرانتو» Universala Kongreso de Esparanto، که هرساله توسط «سازمان جهانی اسپرانتو» Universala Esperanto-Asocio (دارای روابط رسمی با سازمان ملل متحد و یونسکو) در کشورهای گوناگون جهان برگزار می‌شود، بزرگ‌ترین گردهم‌آییِ اسپرانتو در دنیا محسوب می‌شود. این همایشِ بین‌المللیِ بی‌نظیر، که در آن هیچ مترجمی وجود ندارد، به‌عنوان نمونه در سال ۲۰۰۳ در شهر گوتِنبورگِ سوئد با حضور ۱۸۰۰ شرکت‌کننده از ۶۲ کشور، در سال ۲۰۰۴ در شهر پکن چین با ۲۰۳۱ نفر از ۵۱ کشور و در سال ۲۰۰۵ در شهر ویلنیوس لیتوانی با شرکت ۲۳۴۴ اسپرانتودان و در سال ۲۰۰۶ در شهر فلورانس ایتالیا با شرکت ۲۲۰۹ اسپرانتیست بر پا شد. در صدمین سال ابداع زبان اسپرانتو، یعنی سال ۱۹۸۷همایش ۷۲ام جهانی اسپرانتو در زادگاه مؤلف آن، دکتر زامِنهوف، در کشور لهستان برگزار شد و تعداد بی‌نظیر ۵۹۴۶ اسپرانتودان از سراسر دنیا در آن شرکت کردند. تعداد شرکت‌کنندگان یک‌صدمین همایش جهانی اسپرانتو، که در سال ۲۰۱۵ در شهر لیل (Lille) فرانسه برگزار گردید، ۲۶۹۸ نفر بود (نخستین همایش جهانی اسپرانتو نیز در سال ۱۹۰۵ در شهر بولون-سور-مر همین کشور برگزار شده بود).

نخستین همایش بین‌المللی اسپرانتوی ایران با همکاری انجمن اسپرانتوی ایران در فروردین ۱۳۹۳ و دومین آن در شهریور سال ۱۳۹۴ در تهران برگزار گردید.[۳][۴][۵]

تاریخچه[ویرایش]

کشورهایی که کنگرهٔ جهانی را میزبانی کرده‌اند، ۱۹۰۵–۲۰۱۶
شماره سال شهر کشور تعداد شرکت‌کنندگان
۱۰۳ ۲۰۱۸ لیسبون  پرتغال
۱۰۲ ۲۰۱۷ سئول  کره جنوبی
۱۰۱ ۲۰۱۶ نیترا  اسلواکی
۱۰۰ ۲۰۱۵ لیل  فرانسه ۲۶۹۸[۶]
۹۹ ۲۰۱۴ بوئنوس آیرس  آرژانتین ۷۰۶[۷]
۹۸ ۲۰۱۳ ریکیاویک  ایسلند ۱۰۳۴[۸]
۹۷ ۲۰۱۲ هانوی  ویتنام ۸۴۸[۹]
۹۶ ۲۰۱۱ کپنهاگ  دانمارک ۱۴۵۸[۱۰]
۹۵ ۲۰۱۰ هاوانا  کوبا ۱۰۰۲[۱۱]
۹۴ ۲۰۰۹ بیاویستوک  لهستان ۱۸۶۰
۹۳ ۲۰۰۸ روتردام  هلند ۱۸۴۵
۹۲ ۲۰۰۷ یوکوهاما  ژاپن ۱۹۰۱
۹۱ ۲۰۰۶ فلورانس  ایتالیا ۲۲۰۹
۹۰ ۲۰۰۵ ویلنیوس  لیتوانی ۲۲۳۵
۸۹ ۲۰۰۴ پکن  چین ۲۰۳۱
۸۸ ۲۰۰۳ یوتبری  سوئد ۱۷۹۱
۸۷ ۲۰۰۲ فورتالزا  برزیل ۱۴۸۴
۸۶ ۲۰۰۱ زاگرب  کرواسی ۱۶۹۱
۸۵ ۲۰۰۰ تل‌آویو  اسرائیل ۱۲۱۲
۸۴ ۱۹۹۹ برلین  آلمان ۲۷۱۲
۸۳ ۱۹۹۸ مون‌پلیه  فرانسه ۳۱۳۳
۸۲ ۱۹۹۷ آدلاید  استرالیا ۱۲۲۴
۸۱ ۱۹۹۶ پراگ  جمهوری چک ۲۹۷۲
۸۰ ۱۹۹۵ تامپره  فنلاند ۲۴۴۳
۷۹ ۱۹۹۴ سئول  کره جنوبی ۱۷۷۶
۷۸ ۱۹۹۳ والنسیا  اسپانیا ۱۸۶۳
۷۷ ۱۹۹۲ وین  اتریش ۳۰۳۳
۷۶ ۱۹۹۱ برگن  نروژ ۲۴۰۰
۷۵ ۱۹۹۰ هاوانا  کوبا ۱۶۱۷
۷۴ ۱۹۸۹ برایتون  بریتانیا ۲۲۸۰
۷۳ ۱۹۸۸ روتردام  هلند ۲۳۲۱
۷۲ ۱۹۸۷ ورشو  لهستان ۵۹۴۶
۷۱ ۱۹۸۶ پکن  چین ۲۴۸۲
۷۰ ۱۹۸۵ آوگسبورگ  آلمان ۲۳۱۱
۶۹ ۱۹۸۴ ونکوور  کانادا ۸۰۲
۶۸ ۱۹۸۳ بوداپست  مجارستان ۴۸۳۴
۶۷ ۱۹۸۲ آنتورپ Flag of Belgium.svg بلژیک ۱۸۹۹
۶۶ ۱۹۸۱ برازیلیا  برزیل ۱۷۴۹
۶۵ ۱۹۸۰ استکهلم  سوئد ۱۸۰۷
۶۴ ۱۹۷۹ لوتسرن  سوئیس ۱۶۳۰
۶۳ ۱۹۷۸ وارنا  بلغارستان ۴۴۱۴
۶۲ ۱۹۷۷ ریکیاویک  ایسلند ۱۱۹۹
۶۱ ۱۹۷۶ آتن  یونان ۱۲۶۶
۶۰ ۱۹۷۵ کپنهاگ  دانمارک ۱۲۲۷
۵۹ ۱۹۷۴ هامبورگ  آلمان ۱۶۵۱
۵۸ ۱۹۷۳ بلگراد Flag of Yugoslavia (1946-1992).svg یوگسلاوی ۱۶۳۸
۵۷ ۱۹۷۲ پورتلند  ایالات متحده آمریکا ۹۲۳
۵۶ ۱۹۷۱ لندن  بریتانیا ۲۰۷۱
۵۵ ۱۹۷۰ وین  اتریش ۱۹۸۷
۵۴ ۱۹۶۹ هلسینکی  فنلاند ۱۸۵۷
۵۳ ۱۹۶۸ مادرید  اسپانیا ۱۷۶۹
۵۲ ۱۹۶۷ روتردام  هلند ۱۲۶۵
۵۱ ۱۹۶۶ بوداپست  مجارستان ۳۹۷۵
۵۰ ۱۹۶۵ توکیو  ژاپن ۱۷۱۰
۴۹ ۱۹۶۴ لاهه  هلند ۲۵۱۲
۴۸ ۱۹۶۳ صوفیه  بلغارستان ۳۴۷۲
۴۷ ۱۹۶۲ کپنهاگ  دانمارک ۱۵۵۰
۴۶ ۱۹۶۱ هروگت  بریتانیا ۱۶۴۶
۴۵ ۱۹۶۰ بروکسل Flag of Belgium.svg بلژیک ۱۹۳۰
۴۴ ۱۹۵۹ ورشو  لهستان ۳۲۵۶
۴۳ ۱۹۵۸ ماینتس  آلمان ۲۰۲۱
۴۲ ۱۹۵۷ مارسی  فرانسه ۱۴۶۸
۴۱ ۱۹۵۶ کپنهاگ  دانمارک ۲۲۰۰
۴۰ ۱۹۵۵ بولونیا  ایتالیا ۱۶۸۷
۳۹ ۱۹۵۴ هارلم  هلند ۲۳۵۳
۳۸ ۱۹۵۳ زاگرب Flag of Yugoslavia (1946-1992).svg یوگسلاوی ۱۷۶۰
۳۷ ۱۹۵۲ اسلو  نروژ ۱۶۱۴
۳۶ ۱۹۵۱ مونیخ  آلمان ۲۰۴۰
۳۵ ۱۹۵۰ پاریس  فرانسه ۲۳۲۵
۳۴ ۱۹۴۹ بورنموث  بریتانیا ۱۵۳۴
۳۳ ۱۹۴۸ مالمو  سوئد ۱۷۶۱
۳۲ ۱۹۴۷ برن  سوئیس ۱۳۷۰
۳۱ ۱۹۳۹ برن  سوئیس ۷۶۵
۳۰ ۱۹۳۸ لندن  بریتانیا ۱۶۰۲
۲۹ ۱۹۳۷ ورشو  لهستان ۱۱۲۰
۲۸ ۱۹۳۶ وین  اتریش ۸۵۴
۲۷ ۱۹۳۵ رم  ایتالیا ۱۴۴۲
۲۶ ۱۹۳۴ استکهلم  سوئد ۲۰۴۲
۲۵ ۱۹۳۳ کلن  آلمان ۹۵۰
۲۴ ۱۹۳۲ پاریس  فرانسه ۱۶۵۰
۲۳ ۱۹۳۱ کراکوف  لهستان ۹۰۰
۲۲ ۱۹۳۰ آکسفورد  بریتانیا ۱۲۱۱
۲۱ ۱۹۲۹ بوداپست  مجارستان ۱۲۰۰
۲۰ ۱۹۲۸ آنتورپ Flag of Belgium.svg بلژیک ۱۴۹۴
۱۹ ۱۹۲۷ گدانسک شهر آزاد دانتسیگ ۹۰۵
۱۸ ۱۹۲۶ ادینبرو  بریتانیا ۹۶۰
۱۷ ۱۹۲۵ ژنو  سوئیس ۹۵۳
۱۶ ۱۹۲۴ وین  اتریش ۳۴۰۰
۱۵ ۱۹۲۳ نورنبرگ  آلمان ۴۹۶۳
۱۴ ۱۹۲۲ هلسینکی  فنلاند ۸۵۰
۱۳ ۱۹۲۱ پراگ  چکسلواکی ۲۵۶۱
۱۲ ۱۹۲۰ لاهه  هلند ۴۰۸
۱۱ ۱۹۱۵ سان فرانسیسکو  ایالات متحده آمریکا ۱۶۳
۱۰ ۱۹۱۴ پاریس  فرانسه برگزارنشده به دلیل جنگ جهانی اول
۹ ۱۹۱۳ برن  سوئیس ۱۲۰۳
۸ ۱۹۱۲ کراکوف  لهستان ۱۰۰۰
۷ ۱۹۱۱ آنتورپ Flag of Belgium.svg بلژیک ۱۸۰۰
۶ ۱۹۱۰ واشینگتن، دی.سی.  ایالات متحده آمریکا ۳۵۷
۵ ۱۹۰۹ بارسلون  اسپانیا ۱۲۸۷
۴ ۱۹۰۸ درسدن  آلمان ۱۵۰۰
۳ ۱۹۰۷ کمبریج  بریتانیا ۱۳۱۷
۲ ۱۹۰۶ ژنو  سوئیس ۱۲۰۰
۱ ۱۹۰۵ بولون-سور-مر  فرانسه ۶۸۸

جستارهای وابسته[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. http://10times.com/world-congress-esperanto
  2. http://www.chinadaily.com.cn/xinhua/2012-07-29/content_6574443.html
  3. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ آوریل ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹.
  4. http://www.liberafolio.org/2013/unua-irana-esperanto-kongreso-okazos-en-2014
  5. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲ فوریه ۲۰۱۴.
  6. Universala Esperanto-Asocio: "Fina statistiko de Lillo: 2698 aliĝintoj el 80 landoj".
  7. Universala Esperanto-Asocio: "Rezolucio de la 99-a Universala Kongreso de Esperanto".
  8. Universala Esperanto-Asocio: "La 98-a Universala Kongreso de Esperanto بایگانی‌شده در ۳ مه ۲۰۱۳ توسط Archive.today".
  9. Universala Esperanto-Asocio: "La 97-a Universala Kongreso de Esperanto بایگانی‌شده در ۱۳ فوریه ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine".
  10. Vikinga Voĉo, n-ro 6 (La kongresa Kuriero de la 96-a Universala Kongreso de Esperanto بایگانی‌شده در ۲۵ اوت ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine.
  11. Gazetaraj Komunikoj de UEA: N-ro 391 (2010-07-28)