میشل ویلیامز (بازیگر)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
میشل ویلیامز
Michelle Williams at the Manchester by the Sea premiere (30165391936).jpg
ویلیامز در فرش قرمز منچستر بای د سی ۲۰۱۶
زادهٔ۹ سپتامبر ۱۹۸۰ ‏(۴۱ سال)
کلسپل، مونتانا، ایالات متحده
پیشهبازیگر
سال‌های فعالیت۱۹۹۳–اکنون
آثارفهرست کامل
همسر(ها)
شریک(های)
زندگی		هیث لجر (۲۰۰۴–۲۰۰۷)
فرزندان۲
والدین

میشل اینگرید ویلیامز (انگلیسی: Michelle Ingrid Williams؛ زادهٔ ۹ سپتامبر ۱۹۸۰) بازیگر آمریکایی است. او برای بازی در فیلم‌های مستقل با مضامین تاریک یا غم‌انگیز شهرت دارد و افتخارات گوناگونی از جمله دو جایزهٔ گلدن گلوب و یک جایزهٔ امی ساعات پربیننده برنده شده‌است. او همچنین نامزد دریافت چهار جایزهٔ اسکار و یک جایزهٔ تونی شده‌است.

ویلیامز یکی از دختران سیاستمدار و بازرگان لری آر. ویلیامز است و فعالیت حرفه‌ای خود را با حضور مهمان در تلویزیون آغاز کرد. نخستین نقش سینمایی او در فیلم خانوادگی لسی (۱۹۹۴) بود. او برای بازی در نقش اصلی مجموعهٔ تلویزیونی درام نوجوانانهٔ داوسونز کریک (۱۹۹۸–۲۰۰۳) به شناخت در میان عموم دست یافت. ویلیامز پس از این مجموعه در چندین فیلم نیز ایفای نقش کرد که مخاطبان کمی داشتند و سپس برای بازی در درام کوهستان بروکبک (۲۰۰۵) به پیشرفتی غیرمنتظره دست یافت و نامزد دریافت جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد.

ویلیامز برای بازی در درام‌های مستقل وندی و لوسی (۲۰۰۸)، ولنتاین غمگین (۲۰۱۰) و منچستر بای د سی (۲۰۱۶) و با به تصویر کشیدن نقش زنانی مبتلا به مشکلات عاطفی که با فقدان یا تنهایی کنار می‌آیند، مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. او برای به تصویر کشیدن مریلین مونرو در هفته‌ای که با مریلین گذراندم (۲۰۱۱) و گوئن وردن در مینی‌سریال فاسی/وردون (۲۰۱۹) برندهٔ دو جایزهٔ گلدن گلوب شد. پرفروش‌ترین فیلم‌هایش شامل تریلر جزیره شاتر (۲۰۱۰)، فیلم فانتزی از بزرگ و قدرتمند (۲۰۱۳)، موزیکال بزرگ‌ترین شومن (۲۰۱۷) و فیلم ابرقهرمانی ونوم (۲۰۱۸) می‌شود. فعالیت ویلیامز در برادوی با احیای موزیکال کاباره در سال ۲۰۱۴ و درام سیه‌پر در ۲۰۱۶ بود که برای نمایش دوم نامزد دریافت جایزهٔ تونی بهترین بازیگر زن شد.

ویلیامز مدافع حقوق برابری درآمد است. او از رابطهٔ خود با بازیگر استرالیایی هیث لجر، یک فرزند به دنیا آورد و سپس مدت کوتاهی با موسیقی‌دان آمریکایی، فیل الوروم ازدواج کرد. او در سال ۲۰۲۰ با کارگردان تئاتر، توماس کیل ازدواج کرده‌است و از او صاحب دومین فرزند شده‌است.

زندگی و حرفه[ویرایش]

۱۹۸۰–۱۹۹۵: اوایل زندگی[ویرایش]

میشل اینگرید ویلیامز در ۹ سپتامبر ۱۹۸۰ در کلسپل، مونتانا به دنیا آمد. مادرش، کارلا، خانه‌دار و پدرش، لری آر. ویلیامز، تاجر کالای اقتصادی است.[۱][۲] وی نروژی‌تبار است و خانواده‌اش نیز برای نسل‌ها در مونتانا زندگی کرده‌اند.[۳][۴] پدرش دو بار نامزد حزب جمهوری‌خواه در مجلس سنای ایالات متحده آمریکا شده‌است.[۲] ویلیامز در کلسپل با سه خواهر و برادر ناتنی پدری‌اش و خواهر کوچک‌ترش، پیج زندگی می‌کرد.[۵] اگرچه او خانواده‌اش را «به طرز وحشتناکی غیر صمیمی» توصیف کرده‌است؛ ولی با پدرش که ماهیگیری و تیراندازی به او آموخت، رابطه صمیمی داشت. پدرش او را تشویق می‌کرد تا کتاب‌خوانی مشتاق شود.[۶][۷][۸] ویلیامز خاطراتش از علاقه‌مندی به بزرگ‌شدن در چشم‌انداز وسیع مونتانا را بازگو کرده‌است.[۹] او هنگامی که نه سال داشت با خانواده به سن دیگو، کالیفرنیا نقل مکان کردند.[۵] او در مورد این تجربه گفته‌است: «احتمالاً به این دلیل که من در سال‌های دوران نوجوانی بودم، که شاید هرجا که می‌روید ناخوشایند باشند، کمتر خوشحال بودم.»[۹] او بیشتر با خودش بود و به خود متکی بود.[۱۰]

ویلیامز در سنین پایین با دیدن نمایش محلی ماجراهای تام سایر به بازیگری علاقه‌مند شد.[۱۱] وی در نمایش آماتور موزیکال آنی ایفای نقش کرد و والدینش او را از سن دیه گو به لس آنجلس می‌بردند تا برای نقش‌ها تست بدهند. نخستین حضور او در قسمت ۱۹۹۳ مجموعه تلویزیونی بی‌واچ در نقش بریجت باورز بود، زنی جوان که پسر میچ بوکانون، هوبی، را فریب می‌دهد.[۶][۱۲][۱۳] او سال بعد او اولین حضور سینمایی خود را در فیلم خانوادگی لسی تجربه کرد. این فیلم در مورد رابطهٔ میان یک پسر جوان (با بازی تام گوایری) و سگی به نام لسی بود. ویلیامز در این فیلم نقش نقش مقابل شخصیت گوایری را ایفا کرد، که باعث شد استیون گایدوس از ورایتی به «عملکرد پیروزمندانه» او اشاره کند.[۱۴][۱۵] او سپس در مجموعه‌های تلویزیونی گام به گام و بهبود خانه در نقش مهمان ظاهر شد و در فیلم علمی تخیلی گونه (۱۹۹۴) در نقش کودکی بیگانه‌ای به نام سیل بازی کرد.[۱۶][۱۷][۱۸]

فیلم‌شناسی[ویرایش]

مقالهٔ اصلی: فهرست آثار میشل ویلیامز

منابع[ویرایش]

  1. ↑ "Michelle Williams". Biography.com. Archived from the original on January 18, 2018. Retrieved January 17, 2018.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Bennetts, Leslie (February 2011). "Belle Michelle". Marie Claire: 124–128. ASIN B004JEJYLE.
  3. ↑ Vida, Vendela (May 2011). "Michelle Williams". Interview. Archived from the original on June 5, 2012.
  4. ↑ Berman, Eliza (November 2, 2016). "Michelle Williams on the 'Bravest Human Being' She's Ever Played". TIME. TIME USA, LLC.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Lipworth, Elaine (February 24, 2013). "Oz the Great and Powerful: Michelle Williams interview". The Daily Telegraph. Archived from the original on October 1, 2017.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Heath, Chris (January 17, 2012). "Some Like Her Hot". GQ. Archived from the original on May 13, 2016.
  7. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام nylon وارد نشده‌است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  8. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام nyt02 وارد نشده‌است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  9. ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ Illey, Chrissy (February 19, 2017). "The Interview: Michelle Williams, Oscar-nominated for Manchester by the Sea". The Times. Archived from the original on January 19, 2018. Retrieved January 18, 2018.
  10. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام 2001independent وارد نشده‌است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  11. ↑ Galloway, Stephen; Guider, Elizabeth (December 8, 2008). "Oscar Roundtable: The Actresses". The Hollywood Reporter. Archived from the original on November 3, 2012.
  12. ↑ Boardman, Madeline (August 12, 2016). "18 Stars You Forgot Were on 'Baywatch'". Entertainment Weekly. Archived from the original on January 10, 2018.
  13. ↑ "Baywatch – Season 4, Episode 1: Race Against Time (1)". TV.com. Archived from the original on August 16, 2016.
  14. ↑ Crossan, Ashley (July 22, 2014). "14-Year-Old Michelle Williams is Adorable on the Set of 'Lassie'". Entertainment Tonight. Archived from the original on May 12, 2016.
  15. ↑ Gaydos, Steven (July 21, 1994). "Lassie". Variety. Archived from the original on January 10, 2018.
  16. ↑ Teeman, Tim (January 26, 2011). "Michelle Williams is kinda blue". The New Zealand Herald. Archived from the original on June 17, 2016. Retrieved May 4, 2016.
  17. ↑ Harris, Scott (March 4, 2013). "Watch Michelle Williams on 'Home Improvement' in 1995". MTV. Archived from the original on January 10, 2018.
  18. ↑ James, Caryn (July 7, 1995). "Film Review; Singles Bars And Single Half-Aliens". The New York Times. Archived from the original on June 3, 2016.

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=میشل_ویلیامز_(بازیگر)&oldid=34553042»