فرایند طراحی مهندسی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فرایند طراحی مهندسی یا فرآیند طراجی مهندسی (به انگلیسی: Engineering Design Process) فرآیندی است که توسط مهندسان استفاده می‌شود تا محصولات را توسعه بخشند. طراحی مهندسی چنین تعریف شده‌ است:

فرآیند درست کردن یک سامانه یا قطعه برای بدست آوردن نیازهای دلخواه.

فرآیند طراحی مهندسی مجموعه‌ای از مراحل متداول است که مهندسان در ایجاد محصولات و فرآیندهای کاربردی استفاده می‌کنند. این فرآیند بسیار تکراری (Iteration) است [به معنای اجرای چندبارهٔ یک فرآیند برای به دست آوردن نتیجه یا خروجی است. دنبالهٔ این عملیات به یک نقطهٔ پایانی یا مقدار پایانی نزدیک خواهد شد. هر بارِ اجرای فرآیند، یک ایتریشن مستقل محسوب می‌شود و نتیجهٔ هر ایتریشن، نقطهٔ آغاز ایتریشن بعدی است.] - قسمت‌هایی از فرآیند اغلب باید چندین بار تکرار شوند قبل از اینکه بتوان دیگری را وارد کرد - اگرچه قسمت(هایی) که تکرار می‌شوند و تعداد چنین چرخه‌هایی در هر پروژۀ معین ممکن است متفاوت باشد.

این یک فرآیند تصمیم گیری (اغلب تکراری) است که در آن علوم پایه، ریاضیات و علوم مهندسی برای تبدیل منابع بهینه برای رسیدن به یک هدف تعیین شده به کار می‌روند. از جمله عناصر اساسی فرآیند طراحی می‌توان به تعیین اهداف و معیارها، ترکیب، تجزیه و تحلیل، ساخت، آزمایش و ارزیابی اشاره کرد.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. ""Criteria for Accrediting Engineering Programs, 2019 – 2020". ABET. Retrieved 15 September 2019". ABET (به انگلیسی).