طراحی کاربر-محور

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

طراحی کاربر-محور (انگلیسی: User-centered design) یا توسعه مبتنی بر کاربر، یک چارچوب فرایندی است که در آن، در هر مرحله از فرایند طراحی، تعامل گسترده‌ای با کاربرهای واقعی محصول یا خدمات انجام می‌گیرد، که هدف آن تطابق محصول، خدمات یا فرایند طراحی شده، با کاربر آن می‌باشد. در طراحی کاربر-محور به مسائلی چون کاربردپذیری، ویژگی‌های کاربر، محیط، وظایف و گردش کار محصول، خدمات یا فرایند، توجه ویژه‌ای می‌شود.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]