صدا و سیمای مرکز اصفهان
| صدا و سیمای مرکز اصفهان | |
|---|---|
 | |
| راه‌اندازی‌شده | آبانماه ۱۳۵۰ |
| متعلق به | IRIB |
| قالب تصویر | SDTV |
| شعار | شبکه اصفهان، تجلی دین، دانش، امید، آگاهی |
| کشور | ایران ۳۲°۳۸′۲۵٫۹۵″ شمالی ۵۱°۴۱′۲٫۰۹″ شرقی / ۳۲٫۶۴۰۵۴۱۷°شمالی ۵۱٫۶۸۳۹۱۳۹°شرقی |
| زبان | فارسی |
| وبگاه | isfahan |
شبکهٔ استانی اصفهان شبکهٔ تلویزیونی استانی متعلق به سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران است که ویژه مردم استان اصفهان برنامه پخش می‌کند.[۱]
تاریخچهٔ صدا[ویرایش]
«اینجا اصفهان است». این جمله در ساعت ۴ بعد از ظهر بیستم دیماه ۱۳۲۸ بر زبان گوینده جاری شد و در فضای اصفهان طنین‌انداز گشت. بسیاری از مردم از رادیوی همسایه یا رادیوی قهوه‌خانه و مغازه‌ها برنامهٔ رادیویی شهر خود را شنیدند. از آن روز به بعد نصف جهان دارای یک فرستندهٔ اختصاصی یا به‌عبارت دیگر رادیو اصفهان شد.
استودیوی پخش بسیار کوچک در ابعاد در محل کنونی موزهٔ علوم طبیعی کنونی واقع در خیابان استانداری که در آن زمان متعلق به باشگاه افسران بود، عصرها یک ساعت برنامهٔ رادیویی پخش می‌کرد. بعدها ساعات برنامه به دو ساعت افزایش یافت.
در سال ۱۳۳۳ ه.ش محل استودیوی رادیو به لحاظ مسائل آن زمان از داخل شهر به سربازخانهٔ فرح‌آباد انتقال یافت و متعاقباً در مردادماه ۱۳۳۴ به محل استقرار بیسیم‌های مخابراتی پست و تلگراف و تلفن (جنب سینما قدس کنونی) منتقل شد.
به جز رضا ارحام صدر به عنوان نخستین گویندهٔ رادیو اصفهان، افراد دیگری نیز چون حسین توصیفیان، حسین خاتم ساز، آذر پژوهش و پریچهر استراک به سلک گویندگان آن روز رادیو درآمدند. همچنین نخستین تهیه‌کنندهٔ رادیویی آن زمان که دورهٔ تخصصی را در تهران گذراند و به تهیه و تنظیم برنامه‌های رادیویی اصفهان پرداخت، حسین غزالی نام داشت.
در سال ۱۳۳۷ با نصب یک فرستندهٔ یک کیلوواتی موج متوسط در خیابان بی‌سیم پخش برنامه‌های رادیوی اصفهان ابتدا به ۴ ساعت و سپس به ۶ ساعت افزایش یافت. در سال ۱۳۴۱ ساختمان نو انتشارات و رادیو در خیابان ابوذر کنونی مورد بهره‌برداری قرار گرفت. در این ساختمان یک استودیو برای پخش و دو استودیو برای ضبط برنامه‌ها به وجود آمد، که به جدیدترین تجهیزات روز مجهز بودند. همزمان با افتتاح استودیوهای نو فرستندهٔ ۱۰ کیلوواتی در خیابان بی‌سیم راه اندازی و تولید برنامه‌ها به ۱۶ ساعت در روز افزایش یافت.
در سال ۱۳۵۰ ساختمان مرکز پخش رادیو و تلویزیون در محل کنونی بلوار سعدی مورد بهره‌برداری قرار گرفت. رادیو تلویزیون در هم ادغام شده و محل پخش برنامه‌های رادیویی دراین محل قرار گرفت پخش برنامه‌های رادیو از این تاریخ به ۱۸ ساعت در روز و سپس با احتساب تقویت شبکهٔ سراسری ۲۴ ساعته شد.
از ۶ بهمن سال ۱۳۵۲ دو فرستندهٔ اف–ام هر یک به قدرت یک کیلووات در اصفهان آغاز به کار کرد که یکی صدای اصلی فیلم‌های تلویزیونی و دیگری برنامهٔ دوم رادیو را تقویت می‌کردند.
در آن سال آرشیو شامل ۱۲٬۰۰۰ حلقه نوار رادیویی بود که ۷۰ درصد آن موسیقی‌های مختلف و بقیه را برنامه‌های گوناگون تولیدی و محلی تشکیل می‌دادند. در سال ۱۳۵۵ مجموعاً ۲۰ درصد از برنامه‌ها در مرکز تهیه و پخش می‌شد و ۸۰ درصد دیگر گزینش از برنامه‌های شبکهٔ رادیو ایران بود که به وسیلهٔ این مرکز تقویت می‌گردید.
تاریخچهٔ سیما[ویرایش]
ساعت ۱۷ روز چهارم آبانماه ۱۳۵۰ تلویزیون مرکز اصفهان در محل پخش کنونی در کرانهٔ جنوبی زاینده رود ابتدای بوستان سعدی کنونی آغاز به کار کرد و صدا و تصویر اصفهان به خانه‌های مردم این شهر راه یافت. پیش از این مردم اصفهان، از طریق یک دستگاه گیرنده و یک خط مایکروویو اختصاصی و یک فرستندهٔ ۵۰ وات از طریق ارتفاعات کرکس از برنامه‌های شبکه استفاده می‌کردند. از سال ۱۳۵۰ نیز با نصب یک رله در ارتفاعات کوه پنجه، واقع در جنوب غربی اصفهان، صنعت ذوب آهن و پولاد شهر و شهرهای اطراف آن منطقه زیر پوشش امواج تلویزیونی قرار گرفت.
با گشایش محل ساختمان مرکز اصفهان در کنار پل فلزی و بهره‌گیری از یک خط ماکروویو اختصاصی برنامه شبکه به طریق مطلوب‌تری تقویت شد و با امکانات مختصری که در این مرکز وجود داشت، برنامه‌هایی شامل اخبار، رویدادهای استان و تعدادی برنامه‌های گوناگون هنری، فرهنگی، علمی، موسیقی محلی تولید و پخش گردید. به موازات این امر کار گسترش شبکه نیز در استان آغاز شد.
در سال ۱۳۵۲ برنامهٔ دوم تلویزیونی ملی ایران، یکسال زودتر از برنامه پیش‌بینی شده از طریق ارتفاعات کرکس (همان تجهیزات پیشین شبکهٔ اول) به اصفهان رسید و از سال ۱۳۵۳ این شبکه از طریق خط مایکروویو شرکت ملی نفت ایران تقویت شد که کیفیت مطلوب‌تری داشت.
در سال ۱۳۵۵ مجموعاً مرکز اصفهان ۱۸۷ ساعت تولید محلی داشته‌است. در همین سال، فرستنده‌های پرقدرت تلویزیونی که در ارتفاعات صعب‌العبور مارشینان واقع در شمال شرقی اصفهان نصب شده بود آماده بهره‌برداری گردید. فرستنده‌های مذکور هر یک به قدرت دو کیلووات و چهارصد کیلووات تشعشع، کارخود را آغاز کردند و روی کانال‌ها ۱۱ و ۵ به تقویت برنامه‌های شبکهٔ اول و دوم پرداختند. شبکهٔ تلویزیونی مرکز اصفهان در تاریخ ۲۹/۵/۱۳۷۵ با حضور ریاست جمهوری وقت آیت‌الله رفسنجانی و ریاست محترم وقت سازمان و جمعی از مسئولان و مقامات کشوری و استانی افتتاح شد.
این شبکه به عنوان پربیننده‌ترین شبکهٔ استانی نیز شناخته می‌شود و یکی از پرطرفدارترین برنامه‌های این مرکز برنامهٔ «زنده رود» می‌باشد که از شبکهٔ شما هم پخش می‌شود و بینندگان جهانی نیز دارد.
گروه تأمین برنامه[ویرایش]
این گروه در دو بخش برنامه‌های داخلی و خارجی به تهیهٔ فیلم‌های سینمایی و سریال‌های تلویزیونی غیر تولیدی شبکه می‌پردازد.
برنامه‌های زندهٔ سیما[ویرایش]
هشت بهشت
صبح اصفهان
ورزش پنج
بازتاب
گفت‌وگوی هفته
کیمیای سلامت
زنده رود (برنامهٔ صبح جمعه)
دیدار برتر
سیمای شهر
گل
تولیدات برتر صدا و سیمای مرکز[ویرایش]
سریال کارآگاه رشید: پخش از شبکهٔ سوم
حافظین حریم: مستند محض
سریال خانه شش در: پخش از شبکهٔ دوم
سریال نقش جهان: پخش از شبکهٔ تهران
نصف جهان در قاب: کلیپ
داستانی تاوان عشق: پخش از شبکهٔ دوم
داستانی سایه‌های شهر: پخش از شبکهٔ دوم و شبکهٔ شما
آثار برگزیده در جشنواره[ویرایش]
۱. تله تئاتر شاعره آتش: ۵ جایزه
۲. در امتداد خط سرخ: ۱ جایزه
۳. پیک هفته: ۴ جایزه
۴. پنجره‌ای رو به بهار: ۱ جایزه
۵. بر کران کویر: ۲ جایزه
۶. تاوان عشق: ۱ جایزه
۷. موسیقی تصویر در مورد انتخابات: ۱ جایزه
۸. معراج: ۱ جایزه
۹. روزهای تکرار نشدنی: ۱ جایزه
۱۰. گذر تندرستی: ۱ جایزه
آدرس مرکز[ویرایش]
ایران – اصفهان – پل خواجو – میدان خواجو – صدا و سیمای مرکز اصفهان
منابع[ویرایش]
- ↑ «صدا و سیمای مراکز». وبگاه معاونت امور مجلس و استان‌ها. دریافت‌شده در ۹ ژانویهٔ ۲۰۱۰.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون صدا و سیما است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
