زبانشناسی پویا
بخش از مجموعه |
زبانشناسی |
---|
![]() |
بخشی از مجموعه مقالههای |
زیستشناسی فرگشتی |
---|
![]() |
درگاه.ویکیپروژه |
زبانشناسی پویا (انگلیسی: Evolutionary linguistics) یا زبانشناسی داروینی (انگلیسی: Darwinian linguistics) رویکردی زیستجامعهشناسانه در بررسی زبان دارد.[۱][۲] زبانشناسان پویا زبانشناسی را زیرشاخهای از زیستشناسی تکاملی و روانشناسی فرگشتی در نظر میگیرند. این رویکرد همچنین ارتباط نزدیکی با انسانشناسی تکاملی، زبانشناسی شناختی و زبانشناسی زیستی دارد. زبانشناسی پویا که زبانها را به عنوان حاصلی از سرشت بررسی میکند، گرایش به منشا و شکوفایی بیولوژیکی زبان دارد.[۳] زبانشناسی پویا در تضاد با رویکردهای انسانگرایانه، به خصوص زبانشناسی ساختگرا است.[۴]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Gontier, Nathalie (2012). "Selectionist approaches in evolutionary linguistics: an epistemological analysis". International Studies in the Philosophy of Science. 26 (1): 67–95. doi:10.1080/02698595.2012.653114.
- ↑ McMahon, April; McMahon, Robert (2012). Evolutionary Linguistics. Cambridge University Press. ISBN 978-0521891394.
- ↑ Croft, William (October 2008). "Evolutionary Linguistics". Annual Review of Anthropology. 37: 219–234. doi:10.1146/annurev.anthro.37.081407.085156.
- ↑ Croft, William (1993). "Functional-typological theory in its historical and intellectual context". STUF – Language Typology and Universals. 46 (1–4): 15–26. doi:10.1524/stuf.1993.46.14.15.