دستگاه فروش خودکار
Jump to navigation
Jump to search
دستگاه فروش خودکار یا «وندینگ ماشین» (به انگلیسی: vending machine) دستگاهی است که در ازای دریافت پول یا اعتبار چیزهایی مانند خوراکی، نوشیدنی، اسباب بازی، سیگار، بستنی، سرنگ، بلیت بخت آزمایی یا کتاب را به صورت خودکار به مشتری می‌دهد. در مقایسه با فروشگاه‌های سنتی که توسط انسان اداره می‌شوند، نیاز نداشتن به انسان و دسترسی ۲۴ ساعته از مزایای استفاده از این دستگاه‌ها، و امکان خراب شدن، تمام شدن محصولات در زمان نامناسب، یا سرقت از معایب آن است.[۱]
تاریخچه[edit]
- اولین منبع مستند درباره ماشین خودکار خدمات‌دهنده مربوط به اختراع هرون اسکندرانی مهندس و ریاضی‌دان سده ۱ (میلادی) است.[۲] ماشینی که او ساخته بود، عملکرد ساده‌ای داشت. این ماشین سکه می‌گرفت و آب مقدس می‌داد. در این دستگاه، وقتی سکه وارد می‌شد، روی یک بشقابک می‌افتاد که به اهرمی متصل بود. اهرم شیری را باز می‌کرد که باعث روان شدن آب به بیرون از دستگاه می‌شد. بر اثر وزن سکه بشقابک چند لحظه در حالت مایل قرار می‌گرفت تا اینکه سکه به پایین می‌افتاد و در این زمان نیروی عکس‌العمل موجب هل دادن اهرم به بالا و در نتیجه، بسته شدن شیر آب می‌شد.
- ماشین‌های سکه‌ای که تنباکو تحویل می‌دادند در سال ۱۶۱۵ در انگلستان راه اندازی شدند. این ماشین قابل جابجایی بود و از برنج (آلیاژ) ساخته شده بود.[۳]
- ریچارد چارلی، کتاب‌فروش انگلیسی در سال ۱۸۲۲ ماشین خودکاری برای فروش روزنامه طراحی و ابداع کرد.[۴]
- سایمون دنهام در سال ۱۸۶۷ موفق به ثبت اختراعی برای ماشین فروشنده تمبر کاملاً خودکار شد.[۴]
جستارهای وابسته[edit]
منابع[edit]
- ↑ مشارکت کنندگان ویکی‌پدیای انگلیسی. «vending machine».
- ↑ "Old World, High Tech". Smithsonian Magazine]. [اولین ماشین خودکار خدمات دهنده در جهان].
- ↑ "Automatic Vending Machines". Highbeam Business. Archived from the original on 12 February 2010. Retrieved 4 August 2016.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Kerry Segrave (12 July 2002), Vending Machines: An American Social History, McFarland, ISBN 978-0-7864-8159-0
| این یک مقالهٔ خرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
