دستگاه فروش خودکار
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
دستگاه فروش خودکار یا «وندینگ ماشین» (به انگلیسی: vending machine) دستگاهی است که در ازای دریافت وجه نقد یا اعتبار اقلامی مانند خوراکی، نوشیدنی، سیگار، کاندوم، سرنگ، بلیت بخت آزمایی یا کتاب را به صورت خودکار به مشتری تحویل می‌دهد. در مقایسه با فروشگاه‌های سنتی که توسط انسان اداره می‌شود، عدم نیاز به نیروی انسانی و دسترسی ۲۴ ساعته از مزایای استفاده از این دستگاه‌ها و امکان خرابی، اتمام محصولات در زمان نامناسب یا سرقت از معایب آن است.[۱]
تاریخچه[ویرایش]
- اولین منبع مستند در مورد ماشین خودکار خدمات‌دهنده مربوط به اختراع هرون اسکندرانی مهندس و ریاضی‌دان سده ۱ (میلادی) است.[۲] ماشینی که او ساخته بود مکانیسم عملکرد ساده‌ای داشت. این ماشین سکه دریافت می‌کرد و آب مقدس تحویل می‌داد. در این دستگاه وقتی سکه وارد می‌شد، روی یک بشقابک می‌افتاد که به اهرمی متصل بود. اهرم شیری را باز می‌کرد که باعث روان شدن آب به بیرون از دستگاه می‌شد. بر اثر وزن سکه بشقابک چند لحظه در حالت مایل قرار می‌گرفت تا اینکه سکه به پایین می‌افتاد و در این زمان نیروی عکس العمل موجب هل دادن اهرم به بالا و نتیجتاً باعث بسته شدن شیر آب می‌شد.
- ماشین‌های سکه‌ای که تنباکو تحویل می‌دادند در سال ۱۶۱۵ در انگلستان راه اندازی شدند. این ماشین قابل حمل و جابجایی بود و از آلیاژ برنج ساخته شده بود.[۳]
- ریچارد چارلی کتاب‌فروش انگلیسی در سال ۱۸۲۲ ماشین خودکاری برای فروش روزنامه طراحی و ابداع کرد.[۴]
- سایمون دنهام در سال ۱۸۶۷ موفق به ثبت اختراعی برای ماشین فروشنده تمبر کاملاً خودکار شد.[۴]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ مشارکت کنندگان ویکی‌پدیای انگلیسی. «vending machine».
- ↑ "Old World, High Tech". Smithsonian Magazine]. [اولین ماشین خودکار خدمات دهنده در جهان].
- ↑ "Automatic Vending Machines". Highbeam Business.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Kerry Segrave (12 July 2002), Vending Machines: An American Social History, McFarland, ISBN 978-0-7864-8159-0
| این یک مقالهٔ خرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
