ایستگاه شارژ
جایگاه شارژ خودروی برقی یکی از عناصر زیرساخت است که انرژی الکتریکی مورد نیاز برای بازشارژ کردن وسائل نقلیه برقی اعم از خودروی برقی و دوگانه‌سوز را تأمین می‌کند.
با توجه به گسترش روزافزون استفاده از وسائل نقلیه برقی، نیاز به جایگاه‌های شارژ در دسترس همگان و پراکنده در همه جا بیش از پیش احساس می‌شود.
بسیاری از جایگاه‌های شارژ در خیابان‌ها توسط شرکت‌های توزیع تجهیز و راه‌اندازی شده‌اند و جایگاه‌های موجود در مراکز خرید را شرکت‌های خصوصی مدیریت می‌کنند. جایگاه‌های شارژ عمومی عموماً از روش‌های شارژ جریان متناوب نوع دوم یا شارژ سریع جریان مستقیم استفاده می‌کنند.[۱]
وضعیت بین‌المللی[ویرایش]
در دسامبر ۲۰۱۲ حدود ۵۰۰۰۰ محل شارژ خودرو در مناطق غیرمسکونی در آمریکا، اروپا، ژاپن و چین وجود داشت.[۲] در دسامبر ۲۰۱۳ استونی تنها و اولین کشوری بود که شبکه شارژ خودروهای برقی خود را در سرتاسر کشور با ۱۶۵ جایگاه شارژ سریع در بزرگراه‌ها با حداکثر فاصله ۴۰ تا ۶۰ کیلومتر تکمیل کند.[۳]
روش شارژ[ویرایش]
جایگاه‌های شارژ عمومی از دو روش شارژ جریان متناوب نوع دوم یا شارژ سریع جریان مستقیم استفاده می‌کنند.
شارژ نوع دوم[ویرایش]
از ولتاژ ۲۰۸-۲۴۰ولت تک فاز با ماکزیمم جریان ۸۰ آمپر استفاده می‌کند.
شارژ سریع[ویرایش]
از ولتاژ بالا ۳۰۰-۶۰۰ ولت دی‌سی استفاده می‌کند.
منابع[ویرایش]
جستارهای وابسته[ویرایش]
- خودروی اتصال برقی دوگانه‌سوز
- انگیزاننده‌های دولتی برای خودروهای برقی
- بهره‌گیری از خودروهای برقی بر پایه کشور
- فهرست خودروهای برقی
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ایستگاه شارژ موجود است. |
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون خودرو است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
