ماهیواره
ماهیواره یا هَوابُر نام شکل ویژه‌ای است که مقطع بال هواپیما یا برخی از تیغه‌های صنعتی مثل ملخ‌ها و پروانه‌ها دارند.
جسمی که این شکل را داشته باشد با حرکت در شاره‌ای مانند هوا یا آب (برپایه اصل برنولی) نیروی برآ ایجاد می‌کند. عامل اصلی پرواز هواپیما همین شکل ماهیواره مقطع بال آن است که با حرکت در هوا و ایجاد نیروی برآری که بیشتر از نیروی وزن هواپیما (و در جهت مخالف نیروی وزن) است باعث پرواز هواپیما میشود.
قسمت جلویی ایرفویل لبه حمله (Leading Edge) نامیده میشود و اولین محل تماس با هوا میباشد و از نظر طراحی ظرافت و حساسیت بالایی دارد. قسمت انتهایی، لبهی فرار (Trailing Edge) نامیده میشود و مانند یک لبهی تیز است و در انتهای این محل هوای قسمت بالایی و قسمت پایینی به یکدیگر میرسند. روی آن «سطح روئین» یا «انحنای رویی» (Upper Camber) نامیده میشود و زیر آن «سطح زیرین» یا «انحنای زیرین» (Lower Camber) نامیده میشود. در مهندسی هوافضا ایرفویل جایگاه ویژه ای دارد. به طوری که پایه اساس پرواز و بهینه سازی آن از مطالعه روی ایرفویل ها آغاز شد. برادران رایت هم قبل از اولین پرواز مطالعات و آزمایشاتی روی ایرفویلهای مختلف داشتند و توسط تونل بادی که خودشان ساخته بودند دست به آزمایش می زدند.
 |
این یک نوشتار خُرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ماهیواره موجود است. |
