بتا (حرف)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
الفبای یونانی
Αα آلفا Νν نو
Ββ بتا Ξξ کسی
Γγ گاما Οο امیکرون
Δδ دلتا Ππ پی
Εε اپسیلون Ρρ رو
Ζζ زتا Σσς سیگما
Ηη اتا Ττ تاو
Θθ تتا Υυ اوپسیلون
Ιι یوتا Φφ فی
Κκ کاپا Χχ خی
Λλ لامبدا Ψψ پسی
Μμ مو Ωω اومگا
حروف منسوخ
واو, دیگما هتا
سان شو
حروف اعداد
استیگما قوپا
سمپی

الفبای یونانی

بتا (بزرگ: Β، کوچک: β, ϐ; (به یونانی: Βήτα) [ˈbeˑta] ویتا) دومین حرف از الفبای یونانی است. در سیستم عددی یونانی مقدار ۲ را دارد. در زبان یونانی باستان بتا انفجاری دولبی واک‌دار /b/ را نمایش می‌دهد. در زبان یونانی مدرن سایشی لبی‌دندانی واکدار /v/ را نمایش می‌دهد. حروفی که از بتا به وجود آمده‌ند حرف لاتین ⟨B⟩ و حروف سیریلیک ⟨Б⟩ و ⟨В⟩ هستند.

تاریخچه[ویرایش]

حرف بتا نشأت گرفته از حرف ب الفبای فنیقی بود.

کاربردها[ویرایش]

بتا در فیزیک و ریاضی استفاده فراوان دارد که از آن می‌توان به واپاشی بتا مثال زد.

اعداد جبری[ویرایش]

در سیستم اعداد یونانی، بتا مقدار ۲ را دارد. چنین استفاده‌ای از بتا، با علامت عددی ′Β نشان داده می‌شود. در بخش نماد علمی آن را به عنوان یک ذره استفاده می‌کنند و به صورت بیتا /bIta/ تلفظ می‌شود.

کامپیوتر[ویرایش]

در علوم کامپیوتر، اصطلاح بتا (معمولاً) آخرین انتشار تستی (یا انتشار پیش‌نمایش) در چرخه حیات نرم‌افزار قبل از انتشار اصلی است.

الفبای یونانی
Αα Ββ Γγ Δδ Εε Ζζ Ηη Θθ Ιι Κκ Λλ Μμ Νν Ξξ Οο Ππ Ρρ Σσς Ττ Υυ Φφ Χχ Ψψ Ωω
Ϝϝ* Ϛϛ* Ͱͱ* Ϻϻ* Ϙϙ* Ϟϟ* Ͳͳ* Ϡϡ* Ϸϸ*