سادات موسوی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سادات موسوی،[۱] خاندانی از فرزندان و نوادگان امام هفتم شیعیان، موسی کاظم هستند[۲] که عمدتاً در کشورهای ایران، لبنان، عراق، و سایر کشورهای اروپایی و آمریکا سکونت دارند.[۳] سادات رضوی، تقوی و نقوی شاخه‌هایی از سادات موسوی به‌شمار می‌آیند.

نسب سادات موسوی[ویرایش]

سادات موسوی خود را از نسل موسی کاظم هفتمین امام شیعیان می‌دانند. با این تفسیر جدّ پدری سادات موسوی، علی بن ابی‌طالب چهارمین خلیفه از خلفای راشدین و امام اوّل شیعیان است. هم‌چنین سادات موسوی، فرزندان فاطمه زهرا و از نوادگان محمد، پیامبر اسلام هستند. هم‌چنین نسب سادات موسوی از طریق ام‌فروه مادر جعفر صادق به ابوبکر اولین خلیفه پس از پیامبر اسلام می‌رسد. دیگر آن‌که چون فاطمه بنت حسن بن علی مادر محمد باقر می‌باشد، پس سادات موسوی از نسل هر دو نوهٔ پیامبر اسلام یعنی حسین بن علی و حسن مجتبی می‌باشند. به اعتقاد برخی از شیعیان، شهربانو شاهزاده‌ی ایرانی و دختر یزدگرد سوم، آخرین پادشاه ساسانیان که در حمله اعراب به ایران که به شکست سپاه شاهنشاهی ایران و سقوط سلسله ساسانی انجامید، به‌عنوان غنیمت جنگی به اسارت مسلمانان درآمد و سپس حسین بن علی (امام سوم شیعیان) با شهربانو ازدواج کرد و علی بن الحسین ملقب به سجاد (امام چهارم شیعیان) حاصل این ازدواج است.[۴][۵][۶][۷][۸] به این ترتیب این گروه از شیعیان، فرزندان و نوادگان حسین از جمله سادات موسوی را وارث خورنه یا فره ایزدی شاهنشاهان ایران باستان می‌دانند.[۴] برخی منابع شیعه، شهربانو را نخستین همسر حسین بن علی می‌دانند.[۹]

جغرافیای سکونت[ویرایش]

سکونتگاه سادات موسوی در ایران عمدتاً در شهرهای اهواز، دلیجان، شیراز، کهگیلویه و بویراحمد، قم، کرمان، تبریز، همدان، مشهد و اصفهان و تقریباً در تمام مناطق ایران پراکنده‌اند.عده‌ای از سادات موسوی هم در عراق و افغانستان پراکنده‌اند و عده‌ای هم مخفیانه در عربستان باقی ماندند. [۱۰][۱۱]

فرزندان موسی کاظم[ویرایش]

حکومت‌های منتسب به سادات موسوی[ویرایش]

در طول تاریخ حکومت‌های زیادی توسط خانواده‌هایی از خاندان سادات موسوی تشکیل شده‌است. پادشاهان سلسله صفوی از جمله نوادگان حمزه بن موسی بودند که مذهب شیعه را به عنوان دین رسمی ایران تثبیت نمودند.

خاندان‌ها[ویرایش]

خاندان‌های زیر جزو سادات موسوی هستند:

افراد سرشناس این خاندان[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «نسخه آرشیو شده» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۲۰ ژوئیه ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰ ژوئیه ۲۰۲۱.
  2. «الانساب للسمعانی - السمعانی، عبد الکریم - کتابخانه مدرسه فقاهت». lib.eshia.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۲۰.
  3. «سادات ایران». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۸ آوریل ۲۰۱۷.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ کریستین سن. ایران در زمان ساسانیان، ص ۵۳۱
  5. Muh’sin al-Ameen al-A’mili, A’yan as-Sheea’h, Damascus, 1935, IV, 189.
  6. Donaldson, Dwight M. (1933). The Shi'ite Religion: A History of Islam in Persia and Irak. BURLEIGH PRESS. pp. 101–111.
  7. فرهنگ شیعه، محمد خطیبی، صفحهٔ ۱۰۴
  8. Madelung, Wilferd. "ʿALĪ B. ḤOSAYN B. ʿALĪ B. ABĪ ṬĀLEB". ENCYCLOPÆDIA IRANICA. Retrieved August 1, 2011.
  9. احسان قنبری (۱۳۸۹مجموعه‌زندگانی چهارده معصوم، امام سجاد (ع) (ویراست دوم)، تهران: انتشارات همکلاسی
  10. «بخش اعظمی از سادات، سادات موسوی هستند». موسسه فرهنگی واطلاع رسانی تبیان. ۲۰۱۸-۰۷-۳۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۲۰.
  11. «علت مهاجرت امام‌زادگان به ایران/اهل‌سنت ایران در دفاع از فرزندان پیامبر جان دادند». خبرگزاری تسنیم. ۳ مرداد ۱۳۹۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۲۰.
  12. حسینی اشکوری، سید صادق. القاب السّادة. قم، مجمع الذخائر الإسلامیه، ۱۴۱۹ هـ.ق.
  13. «جنبش حسنیان در اوایل عصر عباسی؛ ماهیت فکری و تکاپوهای سیاسی». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ نوامبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۱ آوریل ۲۰۱۷.
  14. «شجره مبارکه سادات موسوی عوکانی معروف به آهو قلندری». دارالسیاده. ۱۳۹۸-۰۷-۱۵. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ ژوئیه ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۲۰.
  15. محمدباقر خوانساری جلد دوم. pp. ص۱۹۷–۱۹۸.
  16. طبقات الکواکب. pp. صفحه 132.
  17. مقدمهٔ روضاتی. pp. صفحات 100 تا 103.
  18. ریحانة، ۳، ص ۳۶۶؛ الکنی و الالقاب، ج ۲، ص ۱۹۸؛ طبقات اعلام الشیعة، ج ۱، ص ۲۱۱؛ فوائد الرضویه، ص ۴۰۳.
  19. «اصالت امام خمینی و شجره نامه ایشان». پایگاه خبری جماران. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۲۰.