مرگ مغزی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
}} |
}} |
||
'''مرگ مغزی''' به وضعیت غیر قابل بازگشت همه عملکردهای مغز اطلاق می‌شود. درچنین وضعیتی همهٔ نورون‌های مغز درنتیجهٔ [[هیپوکسی]] تخریب می‌شوند. برای تشخیص مرگ مغزی باید تمامی اعمال مغزی به صورت غیر قابل برگشت از بین رفته‌باشند. در مرگ مغزی، خون‌رسانی و همچنین اکسیژن‌رسانی به مغز متوقف می‌شود و این عضو از بدن کارکرد خود را از دست داده و دچار تخریب غیرقابل برگشت می‌شود؛ هرچند پس از این عارضه اعضای دیگر بدن، ازجمله قلب، کبد و کلیه‌ها به وسیله دستگاه‌های کمکی می‌توانند به فعالیت حیاتی خود ادامه دهند، اما این روند زیاد به طول نمی‌انجامد و اگر بیمار از این دستگاه‌ها جدا شود، زندگی مصنوعی او متوقف خواهد شد. |
'''مرگ مغزی''' به وضعیت غیر قابل بازگشت همه عملکردهای مغز اطلاق می‌شود. درچنین وضعیتی همهٔ نورون‌های مغز درنتیجهٔ [[هیپوکسی]] تخریب می‌شوند. برای تشخیص مرگ مغزی باید تمامی اعمال مغزی به صورت غیر قابل برگشت از بین رفته‌باشند. در مرگ مغزی، خون‌رسانی و همچنین اکسیژن‌رسانی به مغز متوقف می‌شود و این عضو از بدن کارکرد خود را از دست داده و دچار تخریب غیرقابل برگشت می‌شود؛ هرچند پس از این عارضه اعضای دیگر بدن، ازجمله قلب، کبد و کلیه‌ها به وسیله دستگاه‌های کمکی می‌توانند به فعالیت حیاتی خود ادامه دهند، اما این روند زیاد به طول نمی‌انجامد و اگر بیمار از این دستگاه‌ها جدا شود، زندگی مصنوعی او متوقف خواهد شد. پس از وقوع مرگ مغزی در فرد، هیچ گونه احساس دردی وجود ندارد و بیمار قادر به صحبت کردن، دیدن و حتی پاسخ به تحریکات خارجی نیست. |
||
== دلایل مرگ مغزی == |
== دلایل مرگ مغزی == |
||
تصادفات رانندگی، وارد آمدن ضربه شدید به سر، سقوط از ارتفاع، خونریزی‌های داخلی مغز، سکته مغزی و مسمومیت‌های شدید از علل مهم مرگ مغزی به شمار می‌روند.<ref>{{یادکرد وب | نشانی =http://www.khabaronline.ir/detail/154977/| عنوان = |
تصادفات رانندگی، وارد آمدن ضربه شدید به سر، سقوط از ارتفاع، خونریزی‌های داخلی مغز، سکته مغزی و مسمومیت‌های شدید از علل مهم مرگ مغزی به شمار می‌روند.<ref>{{یادکرد وب | نشانی =http://www.khabaronline.ir/detail/154977/| عنوان = |
||
نسخهٔ ۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۱۸:۴۸
| مرگ مغزی | |
|---|---|
| طبقه‌بندی و منابع بیرونی | |
| آی‌سی‌دی-۹-سی‌ام | 348.82 |
| دادگان بیماری‌ها | 1572 |
| سمپ | D001926 |
مرگ مغزی به وضعیت غیر قابل بازگشت همه عملکردهای مغز اطلاق می‌شود. درچنین وضعیتی همهٔ نورون‌های مغز درنتیجهٔ هیپوکسی تخریب می‌شوند. برای تشخیص مرگ مغزی باید تمامی اعمال مغزی به صورت غیر قابل برگشت از بین رفته‌باشند. در مرگ مغزی، خون‌رسانی و همچنین اکسیژن‌رسانی به مغز متوقف می‌شود و این عضو از بدن کارکرد خود را از دست داده و دچار تخریب غیرقابل برگشت می‌شود؛ هرچند پس از این عارضه اعضای دیگر بدن، ازجمله قلب، کبد و کلیه‌ها به وسیله دستگاه‌های کمکی می‌توانند به فعالیت حیاتی خود ادامه دهند، اما این روند زیاد به طول نمی‌انجامد و اگر بیمار از این دستگاه‌ها جدا شود، زندگی مصنوعی او متوقف خواهد شد. پس از وقوع مرگ مغزی در فرد، هیچ گونه احساس دردی وجود ندارد و بیمار قادر به صحبت کردن، دیدن و حتی پاسخ به تحریکات خارجی نیست.
دلایل مرگ مغزی
تصادفات رانندگی، وارد آمدن ضربه شدید به سر، سقوط از ارتفاع، خونریزی‌های داخلی مغز، سکته مغزی و مسمومیت‌های شدید از علل مهم مرگ مغزی به شمار می‌روند.[۱]
معیارهای مرگ مغزی
معیارهای فعلی برای تعیین مرگ مغزی عبارتنداز:
- ۱.عدم پاسخ دهی به تحریکات (تخریب منتشر کورتکس مغز)
بیمار باید به تحریکات حسی شامل درد و کلام پاسخی نشان ندهد.
- ۲.از بین رفتن رفلکس‌های ساقه ی مغز (تخریب ساقه مغز)
رفلکس‌های مردمک، قرنیه و حلقی دهانی باید از بین رفته باشند. رفلکس‌اکولوسفالیک و رفلکس اکولووستیبولار سبب حرکت چشم‌ها نمی‌شوند.
فعالیت تنفسی وجود ندارند. که با رسیدن فشار دی‌اکسید کربن بیمار به ۶۰ میلی‌متر جیوه مشخص می‌شود به‌طوریکه با تجویز اکسیژن ۱۰۰ ٪ نیز فعالیت تنفسی وجود ندارد.
- ۴.نتایج الکتروآنسفالوگرام
درالکتروانسفالوگرافی امواج الکتروآنسفالوگرام مغزی صاف است. تداوم اختلال عمل مغز معیارهای مرگ مغزی باید به مدت کافی ادامه یابند معمولاً با گذشت ۶ تا ۲۴ ساعت تشخیص، گذاشته می‌شود. برگشت پذیری اختلال عمل مغز علت اغما باید مشخص شود، تابلوی بالینی را توجیه کند و غیر قابل بازگشت باشد. مسمویت با داروهای آرام‌بخش، هیپوترمی، بلوک عصبی عضلانی و شوک باید رد شوند زیرا این اختلالات سبب بروز سندرم بالینی شبیه به مرگ مغزی می‌شوند که برگشت پذیرند.
تفاوت های مرگ مغزی با کما
در حالت کما شانس بهبود برای برخی بیماران وجود دارد، در صورتی که در مرگ مغزی بهبود بیمار غیرممکن و مرگ وی ظرف چند روز حتمی است.کما یک نوع اختلال در کارکرد مغز بوده که در آن شخص ـ مشابه مرگ مغزی به دلیل کمبود خون و اکسیژن رسانی به مغز ـ دچار کاهش شدید سطح هوشیاری می‌شود و به هیچ یک از تحریکات پیرامونش پاسخ نمی‌دهد، می‌گوید: در حالت کما شخص ممکن است برای مدت طولانی زنده بماند و زندگی نباتی پیدا کند و حتی افرادی که به کما رفته‌اند در صورت سالم بودن ساقه مغز، در اغلب موارد به تنفس غیرارادی خود ادامه داده و ضربان قلب منظمی نیز دارند.هوشیاری بیماران در حالت کما بسته به میزان پاسخ آنها به محرک‌های گوناگون درجه‌بندی می‌شود.در جریان مرگ مغزی اعضای دیگر بدن مانند قلب، کلیه‌ها یا کبد تا مدتی زنده و قابل پیوند هستند و این ارگان‌ها درصورت اقدام بموقع می‌توانند در بدن شخص دیگری به وسیله پیوند اعضا استفاده شوند.
با این حال، تخریب اعضای بدن به فاصله کمی پس از مرگ مغزی شروع می‌شود و به همین علت است که فرایند پیوند اعضا باید هرچه زودتر انجام شود..[۲]
جستارهای وابسته
منابع
- Fauc s. anthony، denis kaspar،etal، HARRISON`S principels of internal medicine،۲۰۰۸
- ↑ خبر آنلاین (۱۸ فروردین ۱۳۹۲). «تفاوت مرگ مغزی با کما چیست؟». خبر آنلاین. دریافت‌شده در ۱۸ فروردین ۱۳۹۲.
- ↑ خبر آنلاین (۱۸ فروردین ۱۳۹۲). «تفاوت مرگ مغزی با کما چیست؟». خبر آنلاین. دریافت‌شده در ۱۸ فروردین ۱۳۹۲.
