هاون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
هاونگ
یک هاون آشپزخانه به همراه دسته اش. اسم اصلی ان هاونگ
نام‌های دیگرهونگ
کاربردهاکوبیدن
ساییدن
ابزار مرتبطدستگاه آسیاب
یک هاون

هاوَن یا هَوَنگ ، ناوَن یا جوغَن به گودی حفر شده در دل چوب یا سنگ یا ظرفی سنگی یا فلزی (غالباً برنجی) گفته می شود که در آن ادویه و تخم‌های گیاهان و غیره را با دسته‌ای می‌کوبند و یا می‌سایند.

ریشه‌شناسی[ویرایش]

هاو به معنی فشردن است[۱] و پسوند َن در پایان این واژه همان است که در پایان واژگان سوزن، نهنبن، انجمن، روزن، میهن، پرویزن، چمن[۲] و واژگان نوساخته تاون[۳] و پوشن[۴] نیز دیده می‌شود و پسوندی است که با آن اسم و به ویژه اسم ابزار می‌سازند، در زبان کوردی به آن «هاون دسه ون» گفته میشود که به معنی «هاون و دسته آن» است.

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. hâv, from Av. hau- "to press, squeeze out;" cf. Mid.Pers. hunîdan "to express, extract (juice)," hâwan "mortar;" akin to Skt. sav- "to press, press out;
  2. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ ژوئن ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۵ ژوئن ۲۰۲۰.
  3. «تاوَن» [عمومی] هم‌ارزِ «oven, four (fr.)»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر اول. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۱-۱ (ذیل سرواژهٔ تاوَن)
  4. «پوشَن» [عمومی] هم‌ارزِ «cover»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر اول. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۱-۱ (ذیل سرواژهٔ پوشَن)