چادائه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Abolfazl khoshnavid (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۱ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۲۳:۲۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

پادشاه گوگوریو
سلطنت۱۴۶–۱۶۵ میلادی
پیشینتائجو
جانشینسیندائه
دودمانگوگوریو
پدرگو جائه سا

چادائه (۱۶۵–۱۴۶ میلادی)، هفتمین امپراتور گوگوریو، شمالی‌ترین در میان سه امپراتوری کره، بود.

سابقه و بدست آوردن تخت پادشاهی

بر اساس کتاب سامگوک ساگی، او جوانترین برادر پادشاه سابق، تائجو بزرگ بود. گفته شده، او شجاع و ظالم بوده‌است.

در طول حکومت برادرش، چادائه به‌طور موفقیت‌آمیزی حمله سلسله هان چین را دفع کرد و در دربار گوگوریو، صاحب قدرت شد. او سرانجام پس از حذف مخالفان خود، شامل "U BO" و "Go Bok-jang"، تاج و تخت را از تائجو، که احتمالاً مجبور به کناره‌گیری شده بود، دریافت کرد.

حکومت

چادائه، حتی پس از رسیدن به حکومت به تثبیت قدرت خود ادامه داد. در سومین سال حکومتش، به دستور او دو پسر تائجو کشته شدند. او یکی از برادرانش را مجبور به خودکشی کرد و جوانترین برادرش، Baekgo(پادشاه سیندائه)، را اذیت و آزار می‌کرد.

بر اساس کتاب سامگوک ساگی، پیروی چندین حادثه طبیعی و ناآرامی عمومی، او توسط وزیرش "Myeongnim Dap-bu" کشته شد. مطابق سامگوک یوسا، فرمانروای بعدی، پادشاه سیندائه، تائجو و چادائه را به قتل رساند.

پانویس