هیپوکسی
| هیپوکسی | |
|---|---|
| تخصص | پزشکی ریه، سم‌شناسی پزشکی  |
| طبقه‌بندی و منابع بیرونی | |
| آی‌سی‌دی-۹-سی‌ام | 799.02 |
| سمپ | D000860 |
هیپوکسی (به فرانسوی: Hypoxie) یا هایپوکسیا (به انگلیسی: Hypoxia) یا کم‌اکسیژنی از علائم بیماری است و به معنای کاهش اکسیژن‌رسانی به تمام ارگانیسم (هیپوکسی جنرال) یا بافت‌های بدن (هیپوکسی بافت) است و مهم‌ترین علامت کلینیک آن کبودی در لب و انگشتان دست و پا بوده و می‌تواند ناشی از کاهش اکسیژن هوا مانند صعود به ارتفاعات، اختلالات ریوی و عدم تهویهٔ مناسب ریه‌ها، کم‌خونی و اختلالات گردش خون باشد.
کاهش اکسیژن‌رسانی به بافت‌ها منجر به تورم و آسیب بافت‌ها میشود که در نهایت در تبادل اکسیژن و دی‌اکسید کربن بین مویرگ‌ها و بافت‌ها اختلال ایجاد می‌کند.[۱]
همچنین، اگر خلبانان در ارتفاعات بسیار بالا از ماسک اکسیژن استفاده نکنند دچار هیپوکسی خواهند شد. هیپوکسی یکی از محرک‌های مهم ترشح اریتروپویتین توسط کلیه‌ها می‌باشد ، که نقش مهمی در تولید گلبول‌های قرمز خون برعهده دارد. هیپوکسی در صورت فقدان اریتروپویتین به صورت ناچیزی باعث افزایش تعداد گلبول های قرمز میشود.
منابع
- ↑ «hypoxia hi-pok´se-ah». دریافت‌شده در ۲۵ اوت ۲۰۱۱.
