لذت: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
. برچسبها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
ح |
|||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
اقسام لذت را بشمارید بالاترین و پایدارترین نوع لذت کدام است؟ چگونه می توان به نوع عالی و پایدار لذت دست یافت؟ |
اقسام لذت را بشمارید بالاترین و پایدارترین نوع لذت کدام است؟ چگونه می توان به نوع عالی و پایدار لذت دست یافت؟ |
||
⚫ | |||
پاسخ اجمالی |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
پاسخ تفصیلی |
|||
⚫ | |||
خط ۸۷: | خط ۸۴: | ||
[3] جوادى آملى، عبدالله، مبادى اخلاق در قرآن، ص 241. |
[3] جوادى آملى، عبدالله، مبادى اخلاق در قرآن، ص 241. |
||
ترجمه پرسش در سایر زبانها |
ترجمه پرسش در سایر زبانها |
نسخهٔ ۲۹ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۳۵
22601
آخرین بروزرسانی: 1391/08/22
کد سایت fa3107 کد بایگانی 2898 نمایه چگونگی رسیدن به لذت برتر
طبقه بندی موضوعی شادی و رفاهمعیار شناسی (دین و اخلاق)
خلاصه پرسش
اقسام لذت کدامند؟ چگونه می توان به لذت برتر دست یافت؟
پرسش
اقسام لذت را بشمارید بالاترین و پایدارترین نوع لذت کدام است؟ چگونه می توان به نوع عالی و پایدار لذت دست یافت؟
پاسخ اجمالیانسان بدون لذت و درد نیست، از برخى امور، لذت مىبرد و از بعضى رنجور مىشود. در تنظیم این امور، اخلاق سهم مؤثرى دارد. در سایه مسائل اخلاقى، لذت و درد صحیح از ناصحیح، تشخیص داده مىشود تا انسان به سراغ لذت صحیح برود و از ناصحیح آن برحذر باشد. لذت را می توان به اعتبارات مختلف و از جهات متعدد تقسیم کرد اما در یک تقسیم بندی انواع لذت ها به چهار قسم تقسیم می شود: 1- لذت حسی 2- لذت خیالی 3- لذت عقلی 4- لذت معنوی.
برتر بودن لذت بستگی به دیدگاه و جهان بینی هر فرد دارد. انسان مؤمن رسیدن به مقام رضایت خداوند را برترین لذت ها می داند گرچه با آلام جسمی همراه باشد. راه رسیدن به لذت برتر این است که انسان روح خود را حاکم بر جسم و بدن خود گرداند.
پاسخ تفصیلیحقیقت لذت، عبارت است از ادراک چیزى که ملائم و موافق با طبیعت و روحیه انسان باشد؛ یعنی درک چنین اموری برای انسان، لذت آور و موجب شادی و انبساط خاطر او می گردد. و در مقابل، درک و احساس چیزهایى که ناگوار و مخالف اخلاق و طبیعت انسان باشد، درد آور و موجب کدورت روان و ناراحتی است.
براین اساس هر انسانی از برخى امور، لذت مىبرد و از بعضى رنجور مىشود اما اینکه از چه امور لذت ببرد و از چه مسائلی نگران شود به تربیت اخلاقی او مربوط می شود. انسان طبعاً موجودی لذت جوست و کارهای خود را برای رسیدن به لذتی انجام می دهد یا حداقل انگیزه آنها در رفتن به سوی چیزی لذت از آن چیز است. برخی از افراد چنین گمان می کنند که لذت ها محدود به لذت های حسی و حیوانی (شکم و شهوت) است که اگر لذت های حسی خود را محدود کنند و برای خدا از لذت های حرام یا لذت هایی که در شأن آنها نیست بگذرند زندگی سختی خواهند داشت و گمان می کنند که مؤمنان واقعی و بندگان مطیع دستورات خداوند از چیزی لذت نمی برند و زندگی به کام آنان تلخ است در حالی که چنین نیست؛ زیرا لذت ها محدود به لذت های حسی نیست، بلکه لذت هایی وجود دارد که بسیار بالاتر از لذت های مادی و حیوانی است.
لذت را می توان به اعتبارات مختلف و از جهات متعدد تقسیم کرد اما در یک تقسیم بندی کلی لذت ها بر چهار نوع است:
1- لذت حسی: لذت هایی که از طریق اعضای بدن و حواس پنج گانه ظاهری نصیب انسان می شود.
2- لذت خیالی: لذتی که از طریق خیال نصیب انسان می شود؛ مانند لذت در خواب. لذت بردن از ناحیه خیال حضور در جایی زیبا، لذت بردن از یک خاطره خوش و ... .
3- لذت عقلی: لذت بردن از درک حقایق عقلی؛ مانند لذت بردن از کشف فرمول های ریاضی و فیزیک و لذت بردن از آگاهی یافتن بر امور علمی.
4- لذت معنوی و«روحی»: مانند لذتی که از امور معنوی و بندگی خدا نصیب بنده می شود. البته هدف بنده در امور معنوی و عبادی نباید لذت بردن باشد چون امور عبادی باید خالصانه برای خدا انجام شود، اما به طور طبیعی آنها که اهل امور معنوی و عبادی اند، لذتی نیز عائدشان می شود که کمتر از لذت مادی نیست بلکه برای جمعی بسیار فراتر از آن است.
علامه جعفری انواع لذت ها و آلام را به دو دسته طبقه بندی نموده است که عبارتند از: لذایذ و آلام جسمی (مادی) و لذایذ و آلام روحی (معنوی). اصول لذایذ مادی شامل لذایذ مادی مستقیم مثل لذت خوردن، آشامیدن، پوشیدن و لذایذ مادی غیرمستقیم مثل لذت مهارت، جلب محبت، تسلط بر دیگران و لذت تفریح آرامش فکری و لذت آزادی می باشد. اصول لذایذ روحی مثل انجام تکلیف و تقرب به ذات احدیت.[1]
اما اینکه کدام لذت برتر است بستگی به نوع تفکر و جهان بینی هر فرد دارد از دیدگاه یک انسان مؤمن و الاهی لذتی برتر از رسیدن به مقام رضایت خداوند نیست. از این رو هر کاری که او را به رضای الاهی خدا نزدیک کند دارای لذت برتر است.
مؤمن همیشه در اندیشه انجام کار خیر است؛ نه لذت حسى و سود دنیایى. البته این خیر گاهى لذیذ و نافع و گاهى تلخ و زیانبار است؛ اگر نسبت به حس و طبیعت بررسى شود، براى ذائقه و نیز از نظر منافع مادى، لذیذ و سود آور نیست، ولى عقل آن را خیر مىداند. از این بالاتر، گاهى برخى از کارها، نه تنها براى ذائقه و حس، لذت و از لحاظ مسائل مادى، سودى ندارد، بلکه عقل هم در تشخیص خیر بودن او «راجل» و درمانده است؛ اما وحى که اشراف بر عقل دارد و معلم آن است و آن را شکوفا و دفینههاى آن را آشکار و شکفتهتر مىکند، به عقل مىفهماند که فلان کار خیر است و آن گاه عقل، خیر بودن آن را مىفهمد و مىپذیرد و دستور انجام آن را به بدن صادر مىکند.
در قرآن کریم آمده است که باید معیار کارها، خیر باشد و لذت و سود ظاهرى نباشد و خیر را هم باید وحى بیان کند: « چه بسا چیزى را خوش نداشته باشید، حال آن که خیرِ شما در آن است. و یا چیزى را دوست داشته باشید، حال آنکه شرِّ شما در آن است.»[2]
از این آیه کریمه، معلوم مىشود حقیقت ما را همان جان و فطرت تأمین مىکند و بدن و منافع بدنى، ابزارى بیش نیست.
راه رسیدن به لذت برتر:
استاد جوادی آملی در این زمینه می فرماید: "آنها که عاقل، زاهد، عارف، عابد و بنده خدا هستند و طعم ریاست را به خوبى چشیدهاند، قبل از این که در باره مسائل اجتماعى، سیاسى و... سخن بگویند، در محیط داخلى روح خود، تکلیف رئیس و مرئوس را مشخص مىکنند و مىگویند روح، باید فرمان بدهد و بدن باید اطاعت کند و این گونه ریاست، لذت بخش است؛ مثلاً روح دستور مىدهد که شما روزه بگیرید، ولى بدن رنج مىبرد و اطاعت مىکند و روح از این فرمانروایى بر بدن لذت مىبرد یا روح در حالت دفاع و جهاد و نبرد با بیگانهها به بدن دستور مىدهد و بدن اطاعت نموده و از جایى به جایى حرکت و جهاد را آغاز و رنج تیر و دشنه را تحمل مىکند و زخمى مىشود. اینجا روح، خدا را شکر مىکند که من فرمان دادم و بدن اطاعت کرد. نیز چنین است در نگاه نکردن به نامحرم یا گوش ندادن به آهنگ هاى حرام و یا نخوردن مال هاى حرام و صدها دستورهاى دینى دیگر، ولى جاهل، بدن را بر روح، مسلط کرده و آن را امیر و رئیس مىکند و بر کرسى ریاست مىنشاند و روح الاهى را تحت اسارت بدن مىگیرد."[3][۱]
[1] نک: جعفری، محمد تقی، آفرینش و انسان.
[2] بقره، 216؛َ عَسى أَنْ تَکْرَهُوا شَیْئاً وَ هُوَ خَیْرٌ لَکُمْ وَ عَسى أَنْ تُحِبُّوا شَیْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُمْ.
[3] جوادى آملى، عبدالله، مبادى اخلاق در قرآن، ص 241.
ترجمه پرسش در سایر زبانها
- :ما هی أقسام اللذة؟ و کیف یمکن الوصول إلى أفضلها؟
- :What are the different types of pleasure? How can we reach the higher and greater pleasure?
- :Quelles sont les formes de plaisir et comment atteindre le plaisir suprême ?
- :Yang mana saja yang termasuk bagian-bagian kelezatan? Bagaimana kita dapat mencapai kelezatan yang lebih unggul?
- :Lezzet kısımları nelerdir? Üstün lezzete nasıl ulaşılabilir?
نظرات
تعداد نظر 0
پرسش های اتفاقی
- هدف غرب از توهین به پیامبر اسلام(ص) چیست؟
- آیا درست است که شیطان پیشنهاد قتل پیامبر اسلام(ص) را در لیلة المبیت داده است؟
- چرا خداوند در مقابل درخواست رؤیت خدا توسط یهودیان، آنها را مجازات کرد؟
- چرا رسول خدا جوانی به نام اسامه را به فرماندهی سپاه اسلام برگزید؟ چرا در اثر مخالفت برخی، فرمانده را تغییر نداد؟
- آیا عبارت «علی مع القرآن و القرآن مع علی» حدیث است؟ مقصود از آن چیست؟
- اطلاعاتی در باره روش تفسیر المنار ذکر کنید.
- آیا به پولی که از فروش زمین به دست می آید، خمس تعلق می گیرد؟ در حالی که می خواهم با آن منزل تهیه کنم؟
- از چه تاریخی اسلام وارد خوزستان شد؟
- معنای این سخن امام علی(ع) که میفرماید: بنده دیگری مباش در حالیکه خداوند تو را آزاد آفرید! چیست؟
- خداوند، حضرت یونس(ع) را مورد توبیخ و نوعی مجازات قرار داد؛ چون او برای قومش درخواست عذاب کرده بود؛ اما حضرت نوح(ع) نیز مشابه همین درخواست را از خدا کرد، ولی مورد توبیخ قرار نگرفت. دلیل این دو رفتار متفاوت پروردگار چیست؟!
نگارخانه
منابع
- [//en.wikipedia.org/w/index.php?title=Pleasure&oldid=475269902 Ple
مشارکتکنندگان ویکیپدیای انگلیسی، برداشت شده در ۶ فوریه ۲۰۱۲.
- ↑ منبع: سایت اسلام کوئست