عالی محمودی: تفاوت میان نسخهها
برچسب: خنثیسازی |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: برگرداندهشده ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
''' طایفهٔ عالیمحمودی '''یکی از [[طایفه|طوایف]] [[مردم بختیاری|ایل بختیاری]] میباشد. این طایفه از شاخه [[هفتلنگ]] و از [[دینارانی|باب دینارانی]] است که متشکل از دو تیره علیمردان خانی و مهرعلیخانی میباشد. |
''' طایفهٔ عالیمحمودی '''یکی از [[طایفه|طوایف]] [[مردم بختیاری|ایل بختیاری]] میباشد. این طایفه از شاخه [[هفتلنگ]] و از [[دینارانی|باب دینارانی]] است که متشکل از دو تیره علیمردان خانی و مهرعلیخانی میباشد. مهرعلیخانی میباشد.در زمان محمدخان قمه طلا ایل دیناران به عنوان یک باب در بختیاری مستقل گردید.بعد از کشته شدن قمه طلا اولاد به دو شاخه تقسیم گردید و قدرت به عموی او علیخان رسید.بعد از علیخان قدرت سیاسی به اسدالله خان و خانباباخان رسید و در دهه ۱۳۰۰ حاکمیت قشلاقات بختیاری به محمدجوادخان درگاهی رسید که تا اصلاحات ارضی در دهه ۴۰ در این قدرت باقی ماند. |
||
== جغرافیای طایفه عالیمحمودی == |
== جغرافیای طایفه عالیمحمودی == |
نسخهٔ ۱۲ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۵۳
طایفهٔ عالیمحمودی یکی از طوایف ایل بختیاری میباشد. این طایفه از شاخه هفتلنگ و از باب دینارانی است که متشکل از دو تیره علیمردان خانی و مهرعلیخانی میباشد. مهرعلیخانی میباشد.در زمان محمدخان قمه طلا ایل دیناران به عنوان یک باب در بختیاری مستقل گردید.بعد از کشته شدن قمه طلا اولاد به دو شاخه تقسیم گردید و قدرت به عموی او علیخان رسید.بعد از علیخان قدرت سیاسی به اسدالله خان و خانباباخان رسید و در دهه ۱۳۰۰ حاکمیت قشلاقات بختیاری به محمدجوادخان درگاهی رسید که تا اصلاحات ارضی در دهه ۴۰ در این قدرت باقی ماند.
جغرافیای طایفه عالیمحمودی
ییلاق در شهرستان اردل، شهرستان کوهرنگ و شهرستان لردگان از توابع استان چهارمحال و بختیاری است.[۱][۲][۳][۴][۵][۶]
قشلاق در شهرستان ایذه و شهرستان مسجدسلیمان از توابع استان خوزستان است.
طایفه عالی محمودی ساکن مسجدسلیمان
این طایفه در حدود پانصد خانوار و با جمعیتی قریب به ۴۸۰۰ نفر در محدودهای به طول ۲۰×۵۰کیلومتر واقع گردیده شرق آنها بردنشانده و غربشان چشمهعلی تخت کبود و پاچگاه و به گونه طولیاز سوی شرق باطایفه نصیر وازطرف غرب، جنوب و جنوب غربی با طایفه کهیش از شاخه (سُوهونی) واز سوی شمال با تیرههای موزائی[۷] (از شاخه چهارلنگ ممصالح) و 《یتیم زراسوند》هممرز میباشند سردسیرشانِ کفِتِبرَد توف سفید (طوف سفید) و خُربه، حومه چلگرد واقع در چهار محال و بختیاری است.
شایان ذکراست که طایفه عالی محمودی به واسطه همجوار بودن با طایفه کهیش و معاشرت زیاد و وصلتهای زناشوئی به اشتباه آنها را تیرهای بزرگ از کهیش پنداشتهاند و این تصور برگرفته از موقعیت زیستمحیطی و همجواری آن دو طایفه است بنابراین قدر مسلم آن است که این طایفه با سایر برادران طایفه عالی محمودی «باب دینارون» نسبشان یکی است. انگیزه کوچ و زمان آن که هر دو شاخه ظاهراً از اندیکا و … بوده به درستی معلوم نیست، عدهای از معمرین هر دو طایفه «ساکن ایذه و مسجدسلیمان» علت کوچ را نزاع ایلی ذکر کردهاند امّا کی و چگونه؟ معلوم نگردیدهاست.
این طایفه بههنگام کوچ به بردنشانده، آن را بهچهار قسمت تقسیم کرده وبه آن «چهارکُو» گفتهاند.
- تیره عباس وند «اولاد عباس و باقر»
- تیره باقروند «اولاد باقر»
- تیرهسلطانعلی وند «اولاد سلطانعلی»
- تیره مددی
این طایفه دیرزمانی است که با طایفه کهیش و در کنار هم با صلح و صفا به سر میبرند.[۸]
تقسیمات
طایفه عالی محمودی از شاخه هفتلنگ و از باب؛ دینارانی بوده، که متشکل از دو تیره بزرگ میباشد:
- مهرعلیخانی
- علیمردان خانی
مهرعلیخانی
- تش قریشوند
- تش فرضعلی وند
- تش ملا مرادی
- تش شهولی وند
- تش شیخ عالی وند
- احمد میرحاجی
- عبده وند
- دووبرایی
- تش اولاد بالا (اولاد ساکن در نوراباد)
- تش اولاد پایین (ساکن در مالمیر از اولاد علی خان و مهرعلی سلطان)
علیمردانخانی
- تش اولاد
- تش علیرضا وند
- تش صالحوند
- تش قیصروند
- تش لک محمودی
- تش نجف سنی
- تش عالی نقدعلی
- تش مددی
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ Carl Skutsch. «Encyclopedia of the World's Minorities page.176».
- ↑ «BAḴTĪĀRĪ TRIBE». Encyclopaedia Iranica. دریافتشده در ۸ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ «Bakhtyārī». دانشنامه بریتانیکا. دریافتشده در 3-25-2014. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازبینی=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ «نمودار اجتماعی طوایف بختیاری». دانشنامه ایرانیکا.
- ↑ «Iran Almanac and the Book of Facts». Echo of Iran. ۱۹۷۰.
- ↑ Arash Khazen (۲۰۰۹). «Tribes and Empire on the Margins of Nineteenth-Century Iran p.22». University of Washington. دریافتشده در ۲۰۱۴. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازبینی=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ تیره موزائی ساکن درّه گورو، درحال حاضر وابسته به طایفه حموله سوهونی باب میباشند.
- ↑ کتاب بختیاری در گذر زمان، قباد باقری، صص ۲۰۴ و ۲۰۵
منابع
- شهنی، داریوش. نگرشی بر ایل بختیاری و طایفه شهنی. اهواز: انتشارات معتبر، ۱۳۸۵
- تاریخ بختیاری نوشته سردار اسعد بختیاری
- عیدیوندی، حافظ. مروری بر تاریخ ایران از سپیده دم تاریخ و نگرشی بر ایل بختیاری. قم: نسیم حیات، ۱۳۸۳