خیابان (محله): تفاوت میان نسخهها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
←وجه تسمیه: ابرابزار |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
== وجه تسمیه == |
== وجه تسمیه == |
||
احتمالاً دلیل نامگذاری محلهٔ خیابان بدیننام، احداث نخستین خیابان شهر تبریز ([[خیابان امام خمینی (تبریز)|خیابان امام خمینی]]) بوده که از داخل این محله عبور میکردهاست. همچنین شاید نام این محله برگرفته از ساکنان اولیهٔ آن که از اهالی خیاو ([[مشگینشهر]]) یا [[خیوه]] [[ازبکستان]] بودهاند، باشد.{{مدرک}} |
احتمالاً دلیل نامگذاری محلهٔ خیابان بدیننام، احداث نخستین خیابان شهر تبریز ([[خیابان امام خمینی (تبریز)|خیابان امام خمینی]]) بوده که از داخل این محله عبور میکردهاست. همچنین شاید نام این محله برگرفته از ساکنان اولیهٔ آن که از اهالی خیاو ([[مشگینشهر]]) یا [[خیوه]] [[ازبکستان]] بودهاند، باشد.{{مدرک}} |
||
== کویها و مکانها == |
|||
از جمله کویها و کوچههای این محله میتوان به دمشقیه (گوموش قیه)، دالان میرزا رضا، بازارچه خیابان، دمیر قاپی ([[درب خیابان]])، قوللار کوچهسی، کلانتر کوچه، بازار میرزا نصرالله، کوی دلخون، میرچوپان، قرهباغلیلار، [[کوی شهید جدیری|کوی شهید جدیری (حلیمه سازاندا)]]، [[تپهلی باغ]] و کوچهٔ سالار اشاره کرد. [[میدان قطب]] به عنوان مرکز این محله شناخته میشود که اهالی، آن را «قورد میدانی» (میدان گرگ) مینامند. به نوشتهٔ برخی جهانگردان، این میدان، محل گرگ بازی و مسابقه بین گرگهای محلات مختلف بوده است. |
|||
از مساجد معروف محلهٔ خیابان نیز که برخی از آنها جنبهٔ تاریخی و جهانی دارند، میتوان به [[مسجد کبود]]، [[مسجد کریم خان]]، مسجد سالار، مسجد حاج احمد، مسجد آیتالله شهیدی (میرزا سلمان حکیم) و مسجد بازارچه رنگی اشاره کرد. |
|||
آب اصلی این محله بزرگ از قنات زبیده خاتون تأمین میشد که حفر آن را به [[زبیده خاتون]]، عیال [[هارونالرشید]]، خلیفه عباسی نسبت میدهند. [[باقرخان]] از پیشوایان و مبارزان [[جنبش مشروطه ایران]] و [[شیخ محمد خیابانی]] از این محله بودهاند. |
|||
== منابع == |
== منابع == |
نسخهٔ ۲۴ نوامبر ۲۰۱۵، ساعت ۱۳:۰۴
این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
خیاوان یا خیابان یکی از محلههای قدیمی شهر تبریز است. این محله مرکز فرماندهی جنبشهای تحت فرمان باقرخان در دوران مشروطه بودهاست و سهم بهسزایی در پیروزی این انقلاب داشتهاست. محلهٔ خیابان بهطور تقریبی از سمت شمال به رودخانهٔ میدان چایی، از سمت جنوب و شرق به بلوار آزادی و از سمت غرب به خیابان مارالان محدود شدهاست.[۱]
وجه تسمیه
احتمالاً دلیل نامگذاری محلهٔ خیابان بدیننام، احداث نخستین خیابان شهر تبریز (خیابان امام خمینی) بوده که از داخل این محله عبور میکردهاست. همچنین شاید نام این محله برگرفته از ساکنان اولیهٔ آن که از اهالی خیاو (مشگینشهر) یا خیوه ازبکستان بودهاند، باشد.[نیازمند منبع]
کویها و مکانها
از جمله کویها و کوچههای این محله میتوان به دمشقیه (گوموش قیه)، دالان میرزا رضا، بازارچه خیابان، دمیر قاپی (درب خیابان)، قوللار کوچهسی، کلانتر کوچه، بازار میرزا نصرالله، کوی دلخون، میرچوپان، قرهباغلیلار، کوی شهید جدیری (حلیمه سازاندا)، تپهلی باغ و کوچهٔ سالار اشاره کرد. میدان قطب به عنوان مرکز این محله شناخته میشود که اهالی، آن را «قورد میدانی» (میدان گرگ) مینامند. به نوشتهٔ برخی جهانگردان، این میدان، محل گرگ بازی و مسابقه بین گرگهای محلات مختلف بوده است.
از مساجد معروف محلهٔ خیابان نیز که برخی از آنها جنبهٔ تاریخی و جهانی دارند، میتوان به مسجد کبود، مسجد کریم خان، مسجد سالار، مسجد حاج احمد، مسجد آیتالله شهیدی (میرزا سلمان حکیم) و مسجد بازارچه رنگی اشاره کرد.
آب اصلی این محله بزرگ از قنات زبیده خاتون تأمین میشد که حفر آن را به زبیده خاتون، عیال هارونالرشید، خلیفه عباسی نسبت میدهند. باقرخان از پیشوایان و مبارزان جنبش مشروطه ایران و شیخ محمد خیابانی از این محله بودهاند.
منابع
- ↑ شهر من تبریز، بهروز خاماچی، صص ۲۴۵-۲۴۸