محمود احمدزاده - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

محمود احمدزاده

وزیر صنایع و معادن
مشغول به کار بهمن ۱۳۵۷ – مرداد ۱۳۵۹
نخست‌وزیر	مهدی بازرگان شورای انقلاب
پس از	عباسقلی بختیار (حکومت پهلوی)
پیش از	محمدرضا نعمت زاده
وزیر معادن
مشغول به کار آبان ۱۳۵۸ – مرداد ۱۳۵۹
رئیس‌جمهور	شورای انقلاب
پس از	عباسقلی بختیار (حکومت پهلوی)
پیش از	محمدرضا نعمت زاده

اطلاعات شخصی
زاده	محمود احمدزاده هروی ۱۳۱۴ مشهد
ملیت	ایران
حزب سیاسی	نهضت آزادی ایران
پیشه	سیاستمدار
هیئت دولت	دولت موقت بازرگان
دین	اسلام شیعه

محمود احمدزاده هروی وزیر صنایع و معادن در دولت موقت مهدی بازرگان بوده است.^[۱]^[۲]

پانویس

↑ «حکم انتصاب آقای محمود احمدزاده هروی به سمت وزیر صنایع و معادن‌». سایت جامع امام خمینی.
↑ «دولت و انقلاب (۱)». روزنامه ایران. ۳۱ تیر ۱۳۸۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ سپتامبر ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۷ اکتبر ۲۰۰۸.

هیئت دولت مهدی بازرگان نخست‌وزیر ایران (۱۳۵۸–۱۳۵۷)

هیئت وزیران
وزیر آموزش و پرورش	غلامحسین شکوهی (۱۳۵۸–۱۳۵۷) محمدعلی رجایی* (۱۳۵۸)
وزیر ارشاد ملی^۱ ^۲	ناصر میناچی (۱۳۵۸–۱۳۵۷)
وزیر امور اقتصادی و دارایی	علی اردلان (۱۳۵۸–۱۳۵۷)
وزیر امور خارجه	کریم سنجابی (۱۳۵۸–۱۳۵۷) مهدی بازرگان* (۱۳۵۸) ابراهیم یزدی (۱۳۵۸)
وزیر بازرگانی	رضا صدر (۱۳۵۸–۱۳۵۷)
وزیر بهداری و بهزیستی	کاظم سامی (۱۳۵۸–۱۳۵۷) کاظم یزدی* (۱۳۵۸)
وزیر پست، تلگراف و تلفن	محمدحسن اسلامی (۱۳۵۸–۱۳۵۷)
وزیر دادگستری	اسدالله مبشری (۱۳۵۸–۱۳۵۷) احمد صدر حاج‌سیدجوادی (۱۳۵۸)
وزیر دفاع ملی	سید احمد مدنی (۱۳۵۸–۱۳۵۷) محمدتقی ریاحی (۱۳۵۸) مصطفی چمران (۱۳۵۸)
وزیر راه و ترابری	یوسف طاهری (۱۳۵۸–۱۳۵۷)
وزیر صنایع و معادن	محمود احمدزاده (۱۳۵۸–۱۳۵۷)
وزیر علوم و آموزش عالی^۲	علی شریعتمداری (۱۳۵۷)
وزیر فرهنگ و آموزش عالی^۲	علی شریعتمداری (۱۳۵۸–۱۳۵۷) حسن حبیبی (۱۳۵۸)
وزیر فرهنگ و هنر^۲	پرویز ورجاوند* (۱۳۵۷)
وزیر کار و امور اجتماعی	داریوش فروهر (۱۳۵۸–۱۳۵۷) علی اسپهبدی (۱۳۵۸)
وزیر کشاورزی و عمران روستایی	علی‌محمد ایزدی (۱۳۵۸–۱۳۵۷)
وزیر کشور	احمد صدر حاج‌سیدجوادی (۱۳۵۸–۱۳۵۷) هاشم صباغیان (۱۳۵۸)
وزیر مسکن و شهرسازی	مصطفی کتیرایی (۱۳۵۸–۱۳۵۷)
وزیر نفت^۳	علی‌اکبر معین‌فر (۱۳۵۸)
وزیر نیرو	عباس تاج (۱۳۵۸–۱۳۵۷)

هم‌ردهٔ هیئت وزیران
رئیس دفتر نخست‌وزیر	هاشم صباغیان* (۱۳۵۷) ابوالفضل بازرگان (۱۳۵۸–۱۳۵۷) ابراهیم حکیمی (۱۳۵۸) غلامرضا رستگارپور (۱۳۵۸)
وزیر مشاور در امور اجرایی^۴	محمدحسین بنی‌اسدی (۱۳۵۸)
وزیر مشاور در امور تعلیمات و تحقیقات^۵	یدالله سحابی (۱۳۵۸)
وزیر مشاور در سرکشی دائمی به استان‌ها	داریوش فروهر (۱۳۵۸)
وزیر مشاور در طرح‌های انقلاب^۵	یدالله سحابی (۱۳۵۸–۱۳۵۷)
وزیر مشاور و رئیس سازمان برنامه و بودجه	علی‌اکبر معین‌فر (۱۳۵۸–۱۳۵۷) عزت‌الله سحابی (۱۳۵۸)
معاون نخست‌وزیر و دبیرکل سازمان امور اداری و استخدامی	علی‌اکبر معین‌فر (۱۳۵۸–۱۳۵۷) مصطفی کتیرایی (۱۳۵۸)
معاون نخست‌وزیر و رئیس سازمان اوقاف	ناصر میناچی (۱۳۵۸–۱۳۵۷)
معاون نخست‌وزیر و رئیس سازمان تربیت بدنی	حسین فکری* (۱۳۵۷) حسین شاه‌حسینی (۱۳۵۸–۱۳۵۷)
معاون نخست‌وزیر و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست	عباس سمیعی (۱۳۵۸–۱۳۵۷)
معاون امور اداری و مالی^۶	ابوالفضل بازرگان (۱۳۵۸)
معاون امور انتقال^۶	هاشم صباغیان (۱۳۵۸–۱۳۵۷)
معاون امور انقلاب^۴	ابراهیم یزدی (۱۳۵۸–۱۳۵۷) مصطفی چمران (۱۳۵۸)
معاون امور روابط عمومی	عباس امیرانتظام (۱۳۵۸–۱۳۵۷) صادق طباطبایی (۱۳۵۸)
معاون امور همکاری‌های دولت و مردم	محمدحسین بنی‌اسدی (۱۳۵۸)

* سرپرست

^۱ در سال ۱۳۵۷، وزارت اطلاعات و جهانگردی و تا ۷ خرداد ۱۳۵۸ وزارت اطلاعات، تبلیغات و خیرات نام داشت.
^۲ ۱۷ اسفند ۱۳۵۷ بخش زیادی از وزارت فرهنگ و هنر درون وزارت علوم و آموزش عالی ادغام شده و مابقی به وزارت اطلاعات و جهانگردی منتقل شد.
^۳ ۸ مهر ۱۳۵۸ وزارت نفت تأسیس شد.
^۴ معاونت امور انقلاب، به وزارت مشاور در امور اجرایی تبدیل شد.
^۵ وزارت مشاور طرح‌های انقلاب، به وزارت مشاور تعلیمات و تحقیقات تبدیل شد.

^۶ معاونت امور انتقال، به معاونت امور اداری و مالی تبدیل شد.

هیئت دولت شورای انقلاب اسلامی ایران (۱۳۵۸–۱۳۵۹)

هیئت وزیران
وزیر آموزش و پرورش	محمدعلی رجایی (۱۳۵۸–۱۳۵۹)
وزیر ارشاد ملی	ناصر میناچی (۱۳۵۸–۱۳۵۹)
وزیر امور اقتصادی و دارایی	سید ابوالحسن بنی‌صدر (۱۳۵۸) رضا سلیمی* (۱۳۵۸–۱۳۵۹)
وزیر امور خارجه	سید ابوالحسن بنی‌صدر* (۱۳۵۸) صادق قطب‌زاده (۱۳۵۸–۱۳۵۹)
وزیر بازرگانی	رضا صدر (۱۳۵۸–۱۳۵۹)
وزیر بهداری و بهزیستی	موسی زرگر (۱۳۵۸–۱۳۵۹) ایرج فاضل* (۱۳۵۹)
وزیر پست، تلگراف و تلفن	محمود قندی (۱۳۵۸–۱۳۵۹)
وزیر دادگستری	بدون وزیر^۱
وزیر دفاع ملی	مصطفی چمران (۱۳۵۸–۱۳۵۹)
وزیر راه و ترابری	یوسف طاهری (۱۳۵۸) موسی کلانتری (۱۳۵۸–۱۳۵۹)
وزیر صنایع و معادن	محمود احمدزاده (۱۳۵۸–۱۳۵۹)
وزیر فرهنگ و آموزش عالی	حسن حبیبی (۱۳۵۸–۱۳۵۹)
وزیر کار و امور اجتماعی	محمدرضا نعمت‌زاده (۱۳۵۸–۱۳۵۹)
وزیر کشاورزی و عمران روستایی	عباس شیبانی (۱۳۵۸–۱۳۵۹)
وزیر کشور	اکبر هاشمی رفسنجانی* (۱۳۵۸) محمدرضا مهدوی کنی* (۱۳۵۸–۱۳۵۹)
وزیر مسکن و شهرسازی	سید محسن یحیوی (۱۳۵۸–۱۳۵۹)
وزیر نفت	علی‌اکبر معین‌فر (۱۳۵۸–۱۳۵۹)
وزیر نیرو	حسن عباسپور (۱۳۵۸–۱۳۵۹)

هم‌ردهٔ هیئت وزیران
رئیس شورای انقلاب	سید محمد بهشتی (۱۳۵۸) سید ابوالحسن بنی‌صدر (۱۳۵۸–۱۳۵۹)
دبیر دوم شورای انقلاب	علی‌اکبر معین‌فر (۱۳۵۸–۱۳۵۹)
سخنگوی شورای انقلاب	حسن حبیبی (۱۳۵۸–۱۳۵۹)
رئیس دفتر نخست‌وزیری	صادق طباطبایی* (۱۳۵۸–۱۳۵۹)
وزیر مشاور	داریوش فروهر (۱۳۵۸)
وزیر مشاور و رئیس سازمان برنامه و بودجه	عزت‌الله سحابی (۱۳۵۸–۱۳۵۹)
معاونت نخست‌وزیری و دبیرکل سازمان امور اداری و استخدامی	مصطفی کتیرایی (۱۳۵۸–۱۳۵۹)
معاونت نخست‌وزیری و رئیس سازمان اوقاف	حبیب‌الله عسگراولادی (۱۳۵۸–۱۳۵۹)
معاونت نخست‌وزیری و رئیس سازمان تربیت بدنی	حسین شاه‌حسینی (۱۳۵۸–۱۳۵۹)
معاونت نخست‌وزیری و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست	تقی ابتکار (۱۳۵۸–۱۳۵۹)

* سرپرست
^۱ وزارت دادگستری توسط شورایی مرکب از «رئیس دیوان عالی کشور» (سید مهدی سجادیان و سپس سید محمد بهشتی)، «دادستان کل کشور» (سید فتح‌الله بنی‌صدر و سپس سید عبدالکریم موسوی اردبیلی) و «رئیس دادگاه عالی انتظامی قضات» (غلامرضا شریفی اقدس) اداره می‌شد.