ماریا کری

این مقاله دربارهٔ خواننده است. برای آلبوم هم‌نام او، ماریا کری (آلبوم) را ببینید.

ماریا کری
کری در نوامبر ۲۰۱۸
زادهٔ	۲۷ مارس ۱۹۶۹ ‏(۵۲ سال) هانتینگتون، نیویورک، ایالات متحده
پیشه	خواننده ترانه‌نویس تهیه‌کننده موسیقی بازیگر کارآفرین داور تلویزیونی
سال‌های فعالیت	۱۹۸۹–اکنون
دارایی خالص	۵۲۰ میلیون دلار آمریکا
همسر(ها)	تامی موتولا (ا. ۱۹۹۳–۱۹۹۸) نیک کانن (ا. ۲۰۰۸–۲۰۱۶)
فرزندان	۲
جایزه(ها)	فهرست کامل
وبگاه	mariahcarey.com
پیشه موسیقی
ژانر	آراندبی پاپ هیپ هاپ سول
ناشر(ان)	کلمبیا Crave ویرجین رکوردز MonarC آیلند رکوردز دف جم اپیک لگسی Butterfly MC
همکاری‌های مرتبط	برندا کی. استار جرمین دوپری دا برت د-دریم ویتنی هیوستون

ماریا کری (انگلیسی: Mariah Carey‎؛ زادهٔ ۲۷ مارس ۱۹۶۹) خواننده، ترانه‌نویس، تهیه‌کننده موسیقی و بازیگر آمریکایی است. او به دلیل گسترهٔ آوازی پنج اکتاوی، سبک آواز ملیزماتیک و گستره صوتی سوت ثبت شده‌اش مشهور است و از او به عنوان «بزرگ‌ترین آوازخوان» و «ملکه کریسمس» یاد می‌شود. او در سال ۱۹۹۰ با نخستین آلبوم با نام خودش تحت نظر تامی موتولا، مدیر کلمبیا رکوردز که سه سال بعد با او ازدواج کرد، به شهرت رسید. کری نخستین هنرمند در تاریخ است که توانسته پنج تک‌آهنگ نخست خود از «چشم‌انداز عشق» تا «احساسات» را به جایگاه نخست ۱۰۰ تک‌آهنگ داغ بیلبورد برساند.

او با آلبوم‌های بعدی جعبه موسیقی (۱۹۹۳)، کریسمس مبارک (۱۹۹۴) و خیال‌بافی (۱۹۹۵) به موفقیت جهانی دست یافت. این آلبوم ها برخی از موفق ترین تک آهنگ های او را ایجاد کردند، از جمله «قهرمان»، «بدون تو»، «تمام چیزی که برای کریسمس می‌خواهم تو هستی»، «فانتزی»، «همیشه عشق من باش» و همچنین ،«یک روز شیرین»، که در صدر جدول پایان دهه بیلبورد ۱۰۰ آمریکا (دهه ۱۹۹۰) قرار گرفت. پس از جدایی از موتولا، کری با انتشار آلبوم پروانه (۱۹۹۷) تصویر جدیدی را در نظر گرفت و عناصر بیشتری از هیپ هاپ را در موسیقی خود گنجاند. بیلبورد او را هنرمند دهه (۱۹۹۰) معرفی کرد، در حالی که جوایز موسیقی ملل او را به عنوان پرفروش ترین هنرمند زن پاپ هزاره معرفی کرد.

پس از یازده سال پیاپی برای ساختن آهنگ شماره یک ایالات متحده، کری در سال ۲۰۰۱ از کلمبیا رکوردز جدا شد و در آوریل همان سال قرارداد ضبط ۱۰۰ میلیون دلاری با ویرجین رکوردز امضا کرد. با این حال، پس از فروپاشی جسمی و احساسی او، و همچنین شکست بحرانی و تجاری فیلم درخشش (۲۰۰۱) و موسیقی متن همراه آن، قرارداد وی توسط ویرجین رکوردز با ۲۸ میلیون دلار خریداری شد و او سال بعد با آیلند رکوردز قرارداد بست. پس از یک دوره نسبتاً ناموفق، او با آلبوم آزادی میمی (۲۰۰۵) که به پرفروش ترین آلبوم در ایالات متحده و دومین آلبوم پرفروش جهان در سال ۲۰۰۵ تبدیل شد، به صدر جدول موسیقی بازگشت. تک آهنگ دوم آلبوم ما مال همیم، در صدر جدول پایان دهه بیلبورد ۱۰۰ آمریکا (دهه ۲۰۰۰) قرار گرفت. بازی او در فیلم گرانبها در سال ۲۰۰۹ برنده جایزه بهترین بازیگر زن در جشنواره بین‌المللی فیلم پالم اسپرینگز شد. فعالیت های بعدی کری شامل کار به عنوان داور در امریکن آیدل، بازی در مجموعه مستند «دنیای ماریا»، حضور در فیلم های «سرخدمتکار» (۲۰۱۳)، «یک ملودی کریسمس» (۲۰۱۵) و «فیلم لگو بتمن» (۲۰۱۷) و انتشار کتاب خاطرات او به نام «معنی ماریا کری» در سال ۲۰۲۰ بود.

ماریا کری تاکنون بیش از ۲۰۰ میلیون فروش در سراسر دنیا داشته‌است که او را در فهرست پرفروش‌ترین هنرمندان موسیقی تاریخ قرار می‌دهد. کری کاتالوگ گسترده ای از آهنگ ها را دارد که نوزده آهنگ او در صدر جدول بیلبورد ۱۰۰ قرار گرفته اند و رکورد بیشترین تعداد تک آهنگ های نامبروان یک هنرمند سولو، یک ترانه سرای زن و یک تهیه کننده‌ی زن را در اختیار دارد. طبق گزارش انجمن صنعت ضبط موسیقی ایالات متحده آمریکا (RIAA)، او دارای بالاترین گواهینامه هنرمند زن در ایالات متحده است، با ۶۸.۵ میلیون واحد فروش آلبوم تایید شده که او را با باربارا استرایسند هم سطح می کند. او در سال ۲۰۰۸ توسط رولینگ استون به عنوان ۷۹مین بزرگترین خواننده تاریخ شناخته شد، و در سال ۲۰۱۲ ماریا کری در فهرست «۱۰۰ زن برتر موسیقی» شبکهٔ وی‌اچ‌وان در رتبهٔ دوم قرار گرفت. در سال ۲۰۱۹، بیلبورد بر اساس اجرای آلبوم ها و تک آهنگ های او در چارت، او را به عنوان برترین هنرمند زن تاریخ ایالات متحده معرفی کرد. گذشته از دستاوردهای تجاری او، کری تاکنون ۵ جایزه گرمی، ۱۹ جایزهٔ موسیقی ملل، ۱۵ جایزهٔ موسیقی بیلبورد و ۱۰ جایزهٔ موسیقی آمریکا را از آن خود کرده‌است. منتخب تالار مشاهیر ترانه‌سرایی، او به دلیل الهام بخشیدن به هنرمندان دیگر در موسیقی پاپ و آر اند بی معاصر مشهور است.

اوایل زندگی

ماریا کری در هانتینگتون نیویورک به دنیا آمد. نام او برگرفته از آهنگ «آن ها باد را ماریا می نامند» از برادوی موزیکال ۱۹۵۱ «واگن خود را رنگ کنید» گرفته شده است. پدر او، آلفرد روی کری، یک آمریکایی آفریقایی‌تبار از نژاد ونزوئلایی و مادر او پاتریشیا، یک سفیدپوست ایرلندی است. مادر کری یک خواننده اپرا و مربی آواز، و پدر او یک مهندس هوانوردی بود. او کوچکترین فرزند از سه فرزند متولد شده پاتریشیا و آلفرد است. نام خانوادگی کری توسط پدربزرگ ونزوئلایی اش، فرانسیسکو نونز، پس از مهاجرت وی به New York City به کار گرفته شد. خانواده پاتریشیا او را به دلیل ازدواج با یک مرد سیاه پوست رد کردند. تنش های نژادی مانع از ادغام خانواده کری در جامعه خود شد. هنگام زندگی در هانتینگتون، همسایه ها سگ خانواده را مسموم کردند و ماشین آن ها را به آتش کشیدند. بعد از طلاق والدینش، کری ارتباط کمی با پدرش داشت و مادرش چندین شغل برای تأمین خانواده کار می کرد. کری بیشتر وقت خود را در خانه تنها می گذراند و در سه سالگی شروع به آواز خواندن کرد و غالباً از آواز خواندن اپرای مادرش از ریگولتوی وردی به زبان ایتالیایی تقلید می کرد. در حالی که خواهر بزرگترش آلیسون نزد پدرشان نقل مکان کرد، ماریا و برادر بزرگترش مورگان نزد مادر خود ماندند.

در دوران تحصیل در دبستان، او در هنرهایی مانند موسیقی و ادبیات بهترین بود. کری در حالی که در دبیرستان هاربورفیلدز در گرینلاون نیویورک تحصیل می کرد، شروع به نوشتن شعر و ترانه کرد. او در سال ۱۹۸۷ فارغ التحصیل شد. کری آموزش های آواز را تحت سرپرستی مادرش آغاز کرد. پاتریشیا اگرچه یک خواننده اپرا با آموزش کلاسیک بود، اما هرگز به دخترش فشار نیاورد تا در اپرای کلاسیک حرفه ای را دنبال کند. کری به یاد می آورد که «او هیچ وقت یک مادر زورگو نبوده است. او هرگز نگفت: «به آن بیشتر احساس اپرا بدهید.» من به اپرا خیلی احترام می گذارم، اما اپرا روی من تأثیر نمی‌گذارد.» در دبیرستان، او غالباً به دلیل کار به عنوان خواننده دمو غایب بود. در نتیجه همکلاسی هایش به او لقب سراب (به انگلیسی Mirage) را دادند. کار او در صحنه موسیقی Long Island به او این فرصت را داد تا با موزیسین هایی مانند گاوین کریستوفر و بن مارگولیس همکاری کند، که با آن ها برای دموی خود آهنگ هایی نوشت. پس از مهاجرت به شهر نیویورک، کری برای پرداخت اجاره به کار های پاره وقت پرداخت و ۵۰۰ ساعت مدرسه زیبایی را گذراند. کری به یک آپارتمان یک خوابه در منهتن رفت و آن را با چهار دانشجوی دختر دیگر به اشتراک گذاشت. او برای برندا کی. استار، خواننده سبک فری‌استایل پورتوریکویی، به عنوان خواننده بک آپ کار کرد.

ماریا کری قبل از کشف صدایش به عنوان آرایشگر در یک آرایشگاه کار می‌کرد و پیش از آن نیز پیشخدمت در رستوران بود.

۱۹۹۲–۱۹۸۸: آغاز حرفه، ماریا کری و احساسات

در دسامبر ۱۹۸۸، کری برندا کی. استار را در جشن مدیران ضبط سی بی اس همراهی کرد، جایی که دموی خود را به تامی موتولا، رئیس کلمبیا رکوردز تحویل داد. موتولا پس از گوش دادن به نوار در حین رفتن به خانه، فوراً از راننده خواست که برگردد. کری قبلاً آنجا را ترک کرده بود، موتولا دو هفته بعدی را در جستجوی او گذراند. این بخش از داستان زندگی کری به داستان مدرن سیندرلا تشبیه شده است. یکی دیگر از شرکت های ضبط کننده ابراز علاقه کرد و جنگ مناقصه درگرفت. موتولا، رئیس شرکت کلمبیا رکوردز، با کری قرارداد بست و استعدادهای تهیه کنندگان برتر ریک ویک، نارادا مایکل والدن و رت لارنس را به او معرفی کرد. کلمبیا رکوردز کری را به عنوان اصلی ترین هنرمند زن در فهرست خود معرفی کرد و او با ویتنی هیوستون از اریستا رکوردز و مدونا از سایر رکوردز رقابت می کرد. در ۵ ژوئن ۱۹۹۰، او اولین بار در فینال های ان‌بی‌ای ۱۹۹۰ با خواندن آهنگ «آمریکای زیبا» ظاهر شد. نکته برجسته در مورد ویسل نت پایان آهنگ بود، که باعث شد پت اوبراین مجری سی بی اس اسپورتس درباره کری اعلام کند: «قصر در حال حاضر یک ملکه دارد.»

کلمبیا رکوردز بیش از ۱ میلیون دلار برای تبلیغ اولین آلبوم استودیویی کری، ماریا کری هزینه کرد. پس از یک شروع آهسته، آلبوم سرانجام برای یازده هفته متوالی در صدر جدول بیلبورد ۲۰۰ قرار گرفت، پس از حضور کری در سی و سومین دوره جوایز گرمی، جایی که او جایزه گرمی بهترین هنرمند جدید و جایزه گرمی بهترین اجرای آواز زنانه پاپ را برای تک آهنگ «چشم‌انداز عشق» دریافت کرد. تک آهنگ های آلبوم «چشم‌انداز عشق»، «عشق زمان می برد»، «یه‌روزی» و «من نمی خواهم گریه کنم» همگی در صدر جدول بیلبورد ۱۰۰ آمریکا قرار گرفتند. آلبوم ماریا کری پرفروش ترین آلبوم در ایالات متحده در سال ۱۹۹۱ بود، و فروش جهانی آن به ۱۵ میلیون نسخه رسید.

سال بعد، کری به عنوان ترانه نویس، تهیه کننده و ضبط کننده، دومین آلبوم استودیویی خود، هیجان ها، را ساخت. این آلبوم که توسط کری به عنوان ادای احترام به موسیقی سول موتاون توصیف شد، از کمک والتر افاناسیف، که تنها نقش کوچکی در اولین کار کری داشت، و همچنین روبرت کلیویلیس و دیوید کول، از گروه رقص کارخانه موسیقی سی+سی استفاده کرد. رابطه کری با مارگولیس به دلیل اختلاف حق امتیاز آهنگسازی بدتر شد. پس از طرح شکایت مارگولیس علیه شرکت همکار کلمبیا رکوردز، سونی میوزیک، این دو آهنگساز از یکدیگر جدا شدند. آلبوم هیجان ها، در ۱۷ سپتامبر ۱۹۹۱ منتشر شد. آهنگ هیجان ها، تک آهنگ اصلی آلبوم، پنجمین آهنگ نامبروان کری در جدول بیلبورد ۱۰۰ شد و او را به اولین هنرمندی تبدیل کرد که پنج تک آهنگ اول او به صدر جدول بیلبورد ۱۰۰ می‌رسد. اگرچه منتقدان محتوای آلبوم را تحسین می کردند و آن را تلاش بالغ تری نسبت به آلبوم اول کری توصیف می کردند، اما آلبوم به عنوان یک آلبوم حساب شده و فاقد اصالت مورد انتقاد قرار گرفت. در حالی که آلبوم هشت میلیون نسخه در سراسر جهان فروش داشت، هیجان ها نتوانست به اوج تجاری و انتقادی آلبوم قبلی کری برسد.

کری بار دیگر از آغاز یک تور جهانی برای تبلیغ آلبوم خودداری کرد. اگرچه او اضطراب اجرا و ماهیت چالش برانگیز آهنگ هایش را دلیل آغاز نکردن یک تور بیان کرد، اما گمانه زنی ها مبنی بر این بود که کری یک «کرم استودیویی» است و او قادر به تولید صدای کامل و محدوده آوازی ۵ اکتاو که به خاطر آن شناخته شده است، نیست. کری به امید از بین بردن هرگونه گمانه زنی که او یک هنرمند ساختگی است، حضور در «ام تی وی انپلاگد» را رزرو کرد. این نمایش هنرمندان را «بدون دوشاخه» یا در محیط محروم و عاری از تجهیزات استودیو ارائه می کرد. چند روز قبل از ضبط برنامه، کری و افاناسیف تصمیم گرفتند نسخه کاور آهنگ ۱۹۷۰ «آنجا خواهم بود» از جکسون فایو را به لیست مجموعه اضافه کنند. در ۱۶ مارس ۱۹۹۲، کری در استودیوی کافمن آستوریا در کوئینز، نیویورک، یک برنامه هفت آهنگ صمیمی را اجرا و ضبط کرد. این اجرای تحسین شده بیش از سه برابر بیشتر از قسمت متوسط ​​پخش شد. این کار کری را به عنوان یک هنرمند زنده معرفی کرد و منتقدان آن را به عنوان «تور قدرتمند آوازی» اعلام کردند. نسخه زنده «آنجا خواهم بود» کری ششمین تک آهنگ شماره یک او در چارت بیلبورد ۱۰۰ شد. سونی از موفقیت این اجرا استفاده کرده و آن را به عنوان آلبوم چندآهنگه منتشر کرد. این گواهینامه دارای سه پلاتینیوم توسط انجمن صنفی ضبط موسیقی آمریکا (RIAA) و گواهینامه طلا و پلاتینیوم در چندین بازار اروپایی است.

۱۹۹۶–۱۹۹۳: جعبه موسیقی، کریسمس مبارک و خیال‌بافی

پس از اینکه هیجان ها نتوانست به اوج تجاری اولین آلبوم کری برسد، انتشار بعدی کری قرار بود به عنوان یک آلبوم با سبک معاصر بزرگسال و دوستدار پاپ به بازار عرضه شود. آلبوم جعبه موسیقی توسط کری و افاناسیف تولید شد و مشارکت آهنگسازی آن ها را آغاز کرد که تا سال ۱۹۹۷ در آلبوم پروانه ادامه داشت. این آلبوم در ۳۱ اوت ۱۹۹۳ با نظرات مخلوط منتقدان موسیقی منتشر شد. ترانه سرایی کری به عنوان کلیشه ای مورد تمسخر قرار گرفت و اجراهای آوازی او در ارائه آن‌ها کمتر احساسی و تنبل تر توصیف شد. ران وین از آل‌میوزیک در نقد خود در مورد آلبوم نتیجه گرفت: «گاهی اوقات روحیه بیش از حد بر نبود اشتیاق ترجیح داده می شود.» در تبلیغ آلبوم، کری اولین تور خود، یک مجموعه کنسرت شش تایی، تور جعبه موسیقی را آغاز کرد. دومین تک آهنگ جعبه موسیقی، قهرمان، هشتمین آهنگ نامبروان کری در ایالات متحده شد و به عنوان آهنگ اثرگذار او شناخته شده است. کاور او از آهنگ «بدون تو» از بدفینگر موفقیت بزرگی در اروپا بود و اولین آهنگ نامبروان او در آلمان، سوئد و انگلستان شد. جعبه موسیقی، با فروش جهانی ۲۸ میلیون نسخه، پرفروش ترین آلبوم کری و یکی از پرفروش ترین آلبوم های تمام دوران است.

در اواسط سال ۱۹۹۴، کری یک دوئت با لوتر وندروس، کاور «عشق بی پایان» از لیونل ریچی و دایانا راس را ضبط و منتشر کرد. آلبوم کریسمس مبارک، که در ۱ نوامبر ۱۹۹۴ منتشر شد، با فروش جهانی بیش از ۱۵ میلیون نسخه، پرفروش ترین آلبوم کریسمس در تمام دوران شد. تک آهنگ اصلی «تمام چیزی که برای کریسمس می‌خواهم تو هستی» به یک استاندارد تعطیلات تبدیل شد و همچنان محبوبیت خود را در هر فصل تعطیلات افزایش می دهد. تا اکتبر ۲۰۱۷، این آهنگ به یازدهمین آهنگ پرفروش موسیقی مدرن تبدیل شد. در سال ۲۰۱۹، ۲۵ سال پس از انتشار این آهنگ، سرانجام برای اولین بار در رتبه اول بیلبورد ۱۰۰ قرار گرفت و از دسامبر همان سال نیز این کار را ادامه داد و به عنوان اولین آهنگ تاریخ شناخته شد که توانست در دو سال متفاوت در چارت به رتبه اول برسد و همچنین به طولانی ترین آهنگ نامبروان تعطیلات (پنج هفته) تبدیل شد.

آلبوم‌ها

• Mariah Carey (ماریا کری) (۱۹۹۰)
• Emotions (احساسات) (۱۹۹۱)
• Music Box (جعبهٔ موسیقی) (۱۹۹۳)
• Merry Christmas (کریسمس مبارک) (۱۹۹۴)
• Daydream (افکار پوچ) (۱۹۹۵)
• Butterfly (پروانه) (۱۹۹۷)
• Rainbow (رنگین‌کمان) (۱۹۹۹)
• Glitter (درخشش) (۲۰۰۱)
• Charmbracelet (افسون) (۲۰۰۲)
• The Emancipation of Mimi (رهایی میمی) (۲۰۰۵)
• E=MC² (نظریهٔ نسبیت) (۲۰۰۸)
• Memoirs of an Imperfect Angel (خاطرات یک فرشته ناقص) (۲۰۰۹)
• Merry Christmas II You (کریسمس مبارک II شما) (۲۰۱۰)
• Me. I Am Mariah... The Elusive Chanteuse (من. ماریا هستم… آوازه خوان دوری‌گزین) (۲۰۱۴)
• Caution (احتیاط) (۲۰۱۸)

فیلم‌ها

• The Bachelor (عزب) (۱۹۹۹)
• Glitter (درخشش) (۲۰۰۱)
• WiseGirls (دختران باهوش) (۲۰۰۲)
• Death of a Dynasty (مرگ یک سلسله) (۲۰۰۳)
• State Property 2 (املاک دولت ۲) (۲۰۰۵)
• Tennessee (تنسی) (۲۰۰۸)
• You Don't Mess with the Zohan (تو حریف زوهان نمی‌شی) (۲۰۰۸)
• Precious (گرانبها) (۲۰۰۹)
• The Butler (سرخدمتکار) (۲۰۱۳)
• A Christmas Melody (یک ملودی کریسمس) (۲۰۱۵)
• The Lego Batman Movie (فیلم لگو بتمن) (۲۰۱۷)
• Girls Trip (سفر دختران) (۲۰۱۷)
• The Star (ستاره) (۲۰۱۷)
• All I Want For Christmas Is You (تمام چیزی که برای کریسمس می‌خواهم تو هستی) (۲۰۱۷)
• Mariah Carey's Magical Christmas Special (ویژهٔ کریسمس جادویی ماریا کری) (۲۰۲۰)

منابع

• Appleman, Chris (1986). The Science of Vocal Pedagogy: Theory and Application. Bloomington: انتشارات دانشگاه ایندیانا. ISBN 978-0-253-35110-4.
• Derschowitz, Jessica (October 28, 2010). "Maria Carey: I'm Pregnant". سی‌بی‌اس نیوز. Retrieved September 14, 2017.
• James, Harold (2010). Guinness Rockopedia. Los Angeles: CBS News. ISBN 978-0-85112-072-0.
• Lovece, Frank (August 8, 2013). "Mariah Carey Says She was Spit on as a Child on LI". Newsday. New York City / Long Island. Retrieved September 14, 2017.
• McCann, Bob (2010). Encyclopedia of African American Actresses in Film and Television. Jefferson, NC: McFarland and Company. ISBN 978-0-7864-3790-0.
• Nickson, Chris (1998). Mariah Carey revisited. New York: St. Martin's Griffin. ISBN 978-0-312-19512-0.
• Mulholland, Garry (2003). The Illustrated Encyclopedia of Music. UK: Flame Tree Publishing. ISBN 978-1-904041-70-2.
• Peckham, Anne (2005). Vocal Workouts for the Contemporary Singer. Boston: Berklee Press. ISBN 978-0-87639-047-4.
• Shapiro, Marc (2001). Mariah Carey. ECW Press. ISBN 978-1-55022-444-3.
• Sleeman, Chris (1986). The Science of Vocal Pedagogy: Theory and Application. Bloomington: Indiana University Press. ISBN 978-0-253-35110-4.
• Strecker, Erin (May 5, 2015). "Maria Carey to Perform at 2015 Billboard Music Awards". Billboard.
• Swaine, Elizabeth, ed. (2003). "'Mariah Carey' in The International Who's Who 2004". London: Europa Publications.
• Thompson, Ben (2003). The Illustrated Encyclopedia of Music. UK: Flame Tree Publishing. ISBN 978-1-904041-70-2.

برای مطالعهٔ بیشتر

• Fred Bronson's Billboard Book of Number 1 Hits, 5th Edition (شابک ‎۰−۸۲۳۰−۷۶۷۷−۶)
• Joel Whitburn Presents the Billboard Hot 100 Charts: The Sixties (شابک ‎۰−۸۹۸۲۰−۰۷۴−۱)
• Joel Whitburn Presents the Billboard Hot 100 Charts: The Nineties (شابک ‎۰−۸۹۸۲۰−۱۳۷−۳)
• Additional information concerning Carey's chart history can be retrieved and verified in Billboard's online archive services and print editions of the magazine.

پیوند به بیرون

• وبگاه رسمی
• ماریا کری در آل‌میوزیک
• Mariah Carey در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم‌ها
• آثار مربوط ماریا کری در کتابخانه‌ها (کاتالوگ ورلدکت)