سلین دیون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سلین دیون
Celine Dion Live 2017.jpg
دیون در سال ۲۰۱۷
اطلاعات
نام اصلی سلین ماری کلودت دیون
تولد ۳۰ مارس ۱۹۶۸(۱۹۶۸-03-۳۰) ‏(۵۰ سال)
شارلمانی، کبک، کانادا
سبک‌(ها) پاپ، راک، سول
سال‌های فعالیت ۱۹۸۱ – اکنون
ناشرین ۵۵۰ میوزیک، اپیک، اس‌ام‌ای رکوردز (۱۹۸۶–۲۰۰۴)
اپیک، اس‌بی‌ام‌جی رکوردز (۲۰۰۴–۲۰۰۷)
اس‌بی‌ام‌جی رکوردز، کلمبیا (۲۰۰۷-اکنون)
وبگاه www.celinedion.com

سلین دیون، با نام کامل سلین ماری کلودت دیون (به فرانسوی: Céline Marie Claudette Dion)، خواننده فرانسوی تباری است که در ۳۰ مارس ۱۹۶۸ در شارلمانی در کبک به دنیا آمد. این خواننده فرانسوی زبان اولین و دومین آلبوم خود را در سال ۱۹۸۱ عرضه کرد، و پس از آن سری دیسک‌های خود را در کبک راهی بازار کرد و بلافاصله به موفقیت رسید.[۱] · [۲] سلین دیون در سال ۱۹۸۳ و با ترانه‌ای با عنوان «از عشق یا از دوستی» در فرانسه شناخته شد.[۳]

بین سال‌های ۱۹۸۶ تا ۱۹۸۹ شیوه پوشش و سبک موسیقایی خود را متحول کرد و با کمپانی سی بی اس (سونی بی ام جی در آینده) قرارداد بست، سپس به هدف آماده کردن خود برای ارائه کارهایی در سطح بین‌المللی، زبان انگلیسی را فراگرفت.[۴]

او به نمایندگی از سوئیس در مسابقه یوروویژن شرکت کرد و با ترانه بدون من نرو برنده مسابقه آواز یوروویژن ۱۹۸۸ شد.[۵]

اولین آلبوم سلین دیون به زبان انگلیسی و با عنوان "Unison" در سال ۱۹۹۰ عرضه شد و به او این اجازه را داد تا خود را در ایالات متحده و پس از آن کل دنیا معرفی کند.[۴] پس از آن، وی به تناوب آلبوم‌های فرانسوی و انگلیسی خود را راهی بازار کرد و موفق شد خود را به عنوان یکی از مهم‌ترین زنان خواننده به این دو زبان معرفی کند.[۶]

در ۱۹۹۹ و در اوج موفقیت، اعلام کرد که قصد دارد دو سال در کارش وقفه بیندازد؛ با این هدف که زندگی مشترکش را شروع کند و تمام وقتش را با همسرش که در آن زمان برایش تشخیص سرطان داده بودند بگذراند. وی در سال ۲۰۰۲ به عرصه موسیقی بازگشت و قراردادی سه ساله که بعدتر تا پنج سال تمدید شد برای ارائهٔ چهار یا پنج برنامه در هفته در سیزارز پالاس لاس وگاس امضا کرد. موسیقی سلین دیون نمایانگر تأثیر جریانات متنوع موسیقایی، از پاپ / راک گرفته تا کلاسیک است. علی‌رغم انتقاداتی که به اختلاط و تنوع ژانر در اغلب آلبوم‌هایش می‌شود، شهرت وی بیشتر به دلیل شایستگی صدای وی از لحاظ فنی است.[۷] · [۸] · [۹] · [۱۰]

معروف‌ترین ترانه او، تیتراژ پایانی فیلم تایتانیک به‌نام «قلب من ادامه خواهد داد» بود که فیلم، بیش از ۱۰ سال رکورد پرفروش‌ترین فیلم جهان را در اختیار داشت. سلین دیون تاکنون بیش از دویست میلیون نسخه از دیسک‌های خود را در سراسر دنیا فروخته‌است.[۱۱] وی علاوه بر مراسم جوایز جهانی موسیقی در سال ۲۰۰۷، موفق به کسب Legend Award، به پاس «موفقیت جهانی و مشارکت مثال زدنی‌اش در صنعت موسیقی» شده‌است.[۱۲]

زندگی‌نامه[ویرایش]

سلین دیون در خانواده‌ای فقیر در شارلمانی واقع در ایالت کبک کانادا به دنیا آمد. چهاردهمین فرزند خانواده‌ای بود که همه اهل موسیقی بودند. با کمک مدیر برنامه‌ها و همسر آینده‌اش رنه آنژلی که برای تأمین مالی اولین برنامهٔ او خانه‌اش را گرو گذاشته بود، ستاره‌ای جوان در جامعهٔ فرانسوی‌زبان کانادا شد. در ۱۲ سالگی، با همکاری مادر و برادرش ژاک به ساخت اولین ترانه خود، «تنها یک رؤیا بود»، پرداخت. برادرش میشل دیون قطعه را به منیجر موسیقی رنه آنژلی، که نام وی را از پشت آلبومی از ژینتو رنو یافته بود، فرستاد. آنژلی از صدای دیون به گریه افتاد و تصمیم گرفت که وی را به ستاره‌ای در موسیقی بدل سازد.

زمانی که او ۱۸ ساله بود، پس از دیدن اجرایی از مایکل جکسون، تصمیم گرفت که به هنرمندی موفق نظیر او تبدیل شود.[۱۳] این ستاره بعدها در اروپا و آسیا به دلیل بردن جوایز فستیوال جهانی موسیقی پاپ یاماها در سال ۱۹۸۲ و رقابت یوروویژن ۱۹۸۸ شناخته شد.[۱۴] دیون تاکنون در سبک‌های متفاوتی کار کرده‌است از پاپ و راک تا موسیقی‌های مذهبی و کلاسیک و آثار او تحسین‌های فراوانی را به خود جذب کرده‌اند. او به خاطر توانایی تکنیکی، صدا و شیوهٔ خواندن قدرتمند خود معروف شده‌است. در سال ۲۰۰۴، بعد از فروش مجموع ۱۷۵ میلیون آلبوم جایزهٔ ویژه الماس از جوایز جهانی موسیقی برای پرفروش‌ترین آثار یک خوانندهٔ زن در جهان به او تقدیم شد.

زندگی خصوصی[ویرایش]

دیون همسر و منیجر خود، رنه آنژلیل را پس از آنکه والدین او قطعه اولین ترانه ساخته شده وی را برای رنه فرستادند، نخستین بار در حالی که تنها ۱۲ سال داشت در سال ۱۹۸۰ ملاقات کرد. رنه در آن سال ۳۸ ساله بود. آنها رابطه میان خود را از سال ۱۹۸۷ آغاز کردند و در سال ۱۹۹۱ نامزد یکدیگر شدند. آنها در سال ۱۹۹۴ در کلیسای نوتردام در کبک عروسی کردند. آنها در ۵ ژانویه ۲۰۰۰، با تجدید عهد ازدواج، عروسی خود را بار دیگر جشن گرفتند.

منابع[ویرایش]

  1. ↑ "Céline Dion, chanteuse québécoise". Evene.fr. Retrieved 2010-10-02. 
  2. ↑ "Céline Dion: sa biographie". Concerts.fr. Retrieved 2010-10-02. 
  3. ↑ Céline Dion "D'amour et d'amitié» à Champs-Élysées (émission de télévision)
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Christian Rioux. "Céline Dion". L'Encyclopédie canadienne. Retrieved 2010-10-02. 
  5. ↑ O'Connor, John Kennedy (2 April 2007). The Eurovision Song Contest — The Official History. UK: Carlton Books. ISBN 978-1-84442-994-3. 
  6. ↑ "Céline Dion". Rfimusique.com. May 2008. Retrieved 2010-10-02. 
  7. ↑ "Let's Talk About Love Review". AllMusic.com. Retrieved 2010-11-17. 
  8. ↑ Gardner, Elysa. Review: Falling Into You. Los Angeles Times Los Angeles, Calif. : November 16, 1997, p. 68
  9. ↑ "À l'Olympia Review". AllMusic.com. Retrieved 2010-11-17. 
  10. ↑ "Celine Dion takes chances in latest album". Philippine Daily Enquirer. 29 December 2007. Retrieved 2010-11-17. 
  11. ↑ (Bombardier 2009, p. 12 et 4‎×۱۰{{{۱}}} de couverture)
  12. ↑ "Page d'accueil World Music Awards (Cf. "Diamond Award» & «Legend Award»)". World Music Award – Site officiel. Retrieved 2010-11-14. 
  13. ↑ 'Céline Dion provided by VH1.com. Retrieved August 16, 2005.
  14. ↑ Glatzer,Jenna. Céline Dion: For Keeps. Andrews McMeel Publishing، 2005. 

جستارهای وابسته[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=سلین_دیون&oldid=24004451»