فیل آسیایی

فیل آسیایی; محدودهٔ زمانی: اواخر پلیوسن – تاکنون
	فیل آسیایی در باغ وحش
وضعیت حفاظت
	; در خطر انقراض (IUCN 3.1)
رده‌بندی علمی
فرمانرو:	جانوران
شاخه:	طنابداران
رده:	پستانداران
راسته:	خرطوم‌داران
تیره:	فیلان
سرده:	آسیافیل
گونه:	فیل آسیایی
نام دوبخشی
	Elephas maximus; کرل لینه، ۱۷۵۸
	محدوده پراکندگی فیل آسیایی

نگاره‌ای از یک فیل آسیایی در حین آب‌تنی در رودخانه تادلو در لائوس.

فیل آسیایی (نام علمی: Elephas maximus) یکی از سه گونه اصلی فیل موجود در حاضر است. فسیل این گونه تنها در شرق آسیا یافت شد.^[۴]

این فیل‌ها به حدی در فرهنگ آسیای شرقی اهمیت دارند که در وجه قدیسی بنام گانش تقدس دارند.

پراکندگی و زیستگاه[ویرایش]

فیل‌های آسیایی در سرزمین‌هایی چون علفزارها، جنگل‌های استوایی همیشه سبز، جنگل‌های خزان‌پذیر، جنگل‌های برگریز مرطوب، جنگل‌های برگریز خشک، جنگل‌های خاردار خشک و همچنین بوته‌زارها و زمین‌های زیر کشت ساکن شدند. در بیشتر این زیستگاه‌ها، از ارتفاع سطح دریا تا بیش از ۳۰۰۰ متر می‌توان فیل‌ها را مشاهده کرد. در هنگام تابستان در برخی بخش‌های ارتفاع بیش از ۳۰۰۰ متری شرق هیمالیا در شمال‌شرق هند، می‌توان جابه‌جایی منظم فیل‌ها را دید.^[۵]

تاکنون سه زیرگونه برای فیل آسیایی شناخته شده‌است:^[۳]^[۶]

فیل سری‌لانکایی که در سریلانکا زندگی می‌کند.
فیل هندی که در هند، نپال، بنگلادش، بوتان، میانمار، تایلند، مالایا، ویتنام، کامبوج، لائوس و چین زندگی می‌کند.
فیل سوماترایی که در سوماترا و بورنئو زندگی می‌کند.

منابع[ویرایش]

↑ Shoshani, J. (2005). "Order Proboscidea". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M. Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. p. 90. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494.
↑ Haynes, G. 1993. Mammoths, mastodonts, and elephants: biology, behavior, and the fossil record. Cambridge University Press, Cambridge
↑ ^۳٫۰ ^۳٫۱ Choudhury, A. , Lahiri Choudhury, D.K. , Desai, A. , Duckworth, J.W. , Easa, P.S. , Johnsingh, A.J.T. , Fernando, P. , Hedges, S. , Gunawardena, M. , Kurt, F. , Karanth, U. , Lister, A. , Menon, V. , Riddle, H. , Rübel, A. , Wikramanayake, E. (2008). "Elephas maximus". IUCN Red List of Threatened Species. Version 2010.4. International Union for Conservation of Nature.
↑ Sukumar, R. (2003). The Living Elephants: Evolutionary Ecology, Behavior, and Conservation. Oxford University Press, Oxford, UK.
↑ Choudhury, A. U. (1999) Status and Conservation of the Asian elephant Elephas maximus in north-eastern India. Mammal Review 29: 141–173.
↑ Shoshani, J, Eisenberg, J. F. (1982). "Elephas maximus" (PDF). Mammalian Species. 182: 1–8. doi:10.2307/3504045. JSTOR 3504045.

[MSW-1] Shoshani, J. (2005). "Order Proboscidea". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M. Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. p. 90. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494.

[2] Haynes, G. 1993. Mammoths, mastodonts, and elephants: biology, behavior, and the fossil record. Cambridge University Press, Cambridge

[iucn-3] ۳٫۰ ^۳٫۱ Choudhury, A. , Lahiri Choudhury, D.K. , Desai, A. , Duckworth, J.W. , Easa, P.S. , Johnsingh, A.J.T. , Fernando, P. , Hedges, S. , Gunawardena, M. , Kurt, F. , Karanth, U. , Lister, A. , Menon, V. , Riddle, H. , Rübel, A. , Wikramanayake, E. (2008). "Elephas maximus". IUCN Red List of Threatened Species. Version 2010.4. International Union for Conservation of Nature.

[4] Sukumar, R. (2003). The Living Elephants: Evolutionary Ecology, Behavior, and Conservation. Oxford University Press, Oxford, UK.

[Choudhury99-5] Choudhury, A. U. (1999) Status and Conservation of the Asian elephant Elephas maximus in north-eastern India. Mammal Review 29: 141–173.

[Shoshani82-6] Shoshani, J, Eisenberg, J. F. (1982). "Elephas maximus" (PDF). Mammalian Species. 182: 1–8. doi:10.2307/3504045. JSTOR 3504045.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]