دیجوجین (اردبیل)
| دیجوجین | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | اردبیل |
| شهرستان | اردبیل |
| بخش | مرکزی |
| نام(های) دیگر | دیژویژین |
| نام(های) پیشین | دِژِ بیژن |
| مردم | |
| جمعیت | ۱۱۴۴ نفر |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع | ۱۴۴۸ متر |
| کد آماری | ۰۲۴۵۹۸ |
  دیجوجین | |
دیجوجین یا (دیژویژین) (دِژِ بیژن) روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان اردبیل، بخش مرکزی، دهستان سردابه قرار دارد. این روستا مهد تولد حسنعلی علی‌پور از بزرگترین خیرین مدرسه ساز و نیکوکاران ایران می باشد.
جمعیّت[ویرایش]
بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ مرکز آمار ایران، جمعیّت این روستا ۱۱۴۴ نفر با ۳۴۸ خانوار میباشد.
جغرافیای طبیعی[ویرایش]
موقعیت جغرافیایی[ویرایش]
دیجویجین به خاطر موقعیت جغرافیایی منحصر به فرد به عنوان چهار راه ارتباطی چندین روستا شناخته میشود. این روستا با روستاهای امیدچه، باروق، خشکه‌رود و جناقرود همسایه است و همچنین مسیر عبور روستاهای دیگر مثل خیارک می باشد. دارای دو مسیر ارتباطی با شهر اردبیل است و دو جاده ی مهم آسفالت شده دهستان سردابه را به هم وصل میکند. این روستا در دشت اردبیل و در نزدیکی دامنه کوه سبلان و در ۱۴ کیلومتری غرب شهر اردبیل واقع شده است که جزو نزدیک ترین روستاها به شهر اردبیل است.
آب و هوا[ویرایش]
دیجویجین، زمستان های سرد و برفی و تابستان های بسیار معتدلی دارد. این روستا به عنوان یکی از بهترین ییلاق های اردبیل شناخته میشود. به دلیل مجاورت این روستا با بخش مرکزی، آب و هوای آن تابعِ آب و هوای شهرستان اردبیل است.
طبیعت روستا[ویرایش]
رود معروف «نشته رود» از کنار دیجوجین می گذرد. گلابی(به زبان محلی: آرمود) از جمله میوه مشهور این روستا می باشد و این منطقه را با ضرب المثل "باروقین بال آرمودی و دیژویژینین کال آرمودی" مشهور کرده است. درختان گردو نیز در این روستا زیاد می باشد. باغهای این روستا بیشتر در کنار نشترود قرار گرفته است. چشمه مختر بلاغی دارای آب بسیار گوارایی است و مردم روستا سالیان بسیاری، قبل از آب رسانی روستا از آب این چشمه استفاده میکردند.
میراث فرهنگی[ویرایش]
تپه تاریخی《نصیر تپه سی》که از آثار مورد حفاظت سازمان میراث فرهنگی است در دیجوجین قرار دارد. قالی بافی از صنایع دستی مردم این روستا می باشد. از جمله غذاهای محلی می توان خینگل، آش دوغ ، خشیل ، یارما پلو و حلوای سیاه اردبیل را نام برد. نقاشان این روستا در سطح شهر اردبیل نیز معروف می باشند. از جمله نقاشان پیشکسوت در این روستا می توان به " اوستا مَندی " اشاره کرد.
گردشگری[ویرایش]
این روستا به دلیل داشتن طبیعت زیبا و انواع غذاهای سنتی و آبگوشت و کباب های معروفش، از جاهای توریستی و دیدنی اردبیل است. دیجویجین همه ساله در عید نوروز و فصل تابستان پذیرای مسافران زیادی از شهرهای مختلف و بیشتر تهران می باشد.
تاسیس اولین مدرسه[ویرایش]
دیجوجین از روستاهای پیشتاز و اول منطقه اردبیل است که در آن مدرسه به شکل امروزی ساخته شده و دانش آموزانی از روستاهای عموقین، امیدچه، جناقرود، خشکه‌رود، باروق، خیارک، جمادی، قره‌تپه، وکیل‌آباد، اروانق، قلعه‌جوق و... در آن مدرسه تحصیل کردند. بنیان گذار این مدرسه در روستا فردی به نام "میر علی بِیگ"(نام محلی: میرعالی بی) با همت اهالی آن را بنا کرده بوده و به همین علت مدرسه سازی در این روستا و در نزد اهالی دیجوجین مرسوم بوده که ساخت ۷۲ مدرسه توسط حسنعلی علی‌پور در ادامه این روند میباشد و همچنین میتوان به ساخت ۹مدرسه در قالب ۲۴ کلاس درس توسط خانم روح انگیز یشمی که اصالتا اهل این روستا هستند، اشاره کرد.
نام روستا[ویرایش]
براساس نظر بزرگان قدیمی، نام روستا از کلمه "دِژِ بیژن" (قلعه ی بیژن) گرفته شده است و احتمال می دهند پس از تصرف ایران توسط اعراب و نبود حرف "ژ" در زبان عربی و تلفظ راحت آن به دیجوجین تغییر یافته است.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- https://fa.m.wikipedia.org › wiki سرشماری عمومی نفوس و مسکن (۱۳۹۵) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
- https://www.wikiwand.com
https://www.parsi.wiki › wiki › print
دیژویژین - نسخه چاپی | پارسی ویکی
پیوند به بیرون[ویرایش]
https://abadis.ir › fatofa › دیجوجین
دیجوجین - معنی در دیکشنری آبادیس