پرش به محتوا

حمزه پسر علی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

حمزه پسر علی رهبر و واعظ اسماعیلی از شاخه دروزیه در قرن یازدهم میلادی بود. او در زوزن در خراسان که در آن زمان قلمرو ایران سامانی بود، زاده شد. حمزه بن علی را بنیانگذار شاخه دروزیه اسلام می‌دانند. او پس از بیست سال زندگی در خراسان، به مصر هجرت کرد و در قاهره مورد استقبال حاکم بأمرالله، خلیفه فاطمی قرار گرفت. پس از اعدام محمد بن اسماعیل درازی، حمزه مهم‌ترین واعظ اسماعیلی در مصر بود.

کتابشناسی/ یادکردها

[ویرایش]
  • ویلیام بوردهی (۱۳۶۴=تحقیقی در آیین اسماعیلیه، ترجمهٔ زهرا سعیدی، مشهد: تابناک تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  • محمد بن زین العابدین (۱۳۶۲=تاریخ جماعت اسمعیلیه:هدایت المومنین الطالبین، ترجمهٔ هما خاقان زاده، به کوشش الکساندر سیمونوف.، تهران: اساطیر تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)