ایپراگلیفلوزین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ایپراگلیفلوزین
داده‌های بالینی
نام‌های تجاریSuglat
نام‌های دیگر(1S)-1,5-anhydro-1-C-{3-[(1-benzothiophen-2-yl)methyl]-4-fluorophenyl}-D-glucitol
روش مصرف داروتجویز دهانی دارو (قرص)
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی۹۰٫۲٪
پیوند پروتئینی۹۴٫۶–۹۶٫۵٪
متابولیسمUGT2B7 (major), UGT2B4، 1A8، 1A9 (minor)
نیمه‌عمر حذف۱۴٫۹۷±4.58 hours
دفعادرار (۶۷٫۹٪), مدفوع (32.7%)[۱]
شناسه‌ها
  • (1S)-1,5-Anhydro-1-[3-(1-benzothiophen-2-ylmethyl)-4-fluorophenyl]-D-glucitol
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEMBL
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC۲۱H۲۱F۱O۵S۱
جرم مولی۴۰۴٫۴۵ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • S1C(=CC2=C1C=CC=C2)CC=2C=C(C=CC2F)[C@H]2[C@H](O)[C@@H](O)[C@H](O)[C@H](O2)CO
  • InChI=1S/C21H21FO5S/c22-15-6-5-12(21-20(26)19(25)18(24)16(10-23)27-21)7-13(15)9-14-8-11-3-1-2-4-17(11)28-14/h1-8,16,18-21,23-26H,9-10H2/t16-,18-,19+,20-,21+/m1/s1 COPY
  • Key:AHFWIQIYAXSLBA-RQXATKFSSA-N

ایپراگلیفلوزین (انگلیسی: Ipragliflozin) یک داروی دارویی برای درمان دیابت نوع ۲ است.

ایپراگلیفلوزین یک بازدارنده همزمان انتقال دهنده سدیم/گلوکز 2 (SGLT2) (گلیفلوزین) است.[۲] این پروتئین های غشایی روی سطح سلول قرار دارند و گلوکز را به درون سلول‌ها انتقال می‌دهند. SGLT2 یکی از زیرگروه های SGLT است و نقش کلیدی در بازجذب گلوکز در لوله پروگزیمال کلیه ها دارد. ایپراگلیفلوزین با مهار بازجذب گلوکز با مهار انتخابی SGLT2، سطح گلوکز خون را کاهش می‌دهد.[۳]

منابع[ویرایش]

  1. "Suglat (ipragliflozin L-proline) Tablets 25 mg, 50 mg. Prescribing Information" (PDF) (به ژاپنی). Astellas. Archived from the original (PDF) on 16 November 2016. Retrieved 15 November 2016.
  2. Takasu T, Takakura S, Kaku S (2015). "Pharmacological and clinical profile of ipragliflozin (Suglat()): a new therapeutic agent for type 2 diabetes". Nihon Yakurigaku Zasshi. 145 (1): 36–42. doi:10.1254/fpj.145.36. PMID 25743234.
  3. "Changing Tomorrow" (PDF). Astellas Pharma Inc. 31 March 2014. Archived from the original (PDF) on 4 September 2019. Retrieved 12 November 2016.

پیوند به بیرون[ویرایش]