سرگلیفلوزین اتابونات

سرگلیفلوزین اتابونات
داده‌های بالینی
روش مصرف دارو	Oral
کد ATC	None;
شناسه‌ها
	نام آیوپاک 2-(4-methoxybenzyl)phenyl 6-O-(ethoxycarbonyl)-β-D-glucopyranoside;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	408504-26-7 ;
پاب‌کم CID	9824918;
IUPHAR/BPS	4587;
کم‌اسپایدر	21234810 ;
UNII	4HY3523466;
ChEMBL	ChEMBL450044 ;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID20961265 ;
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C23H28O9
جرم مولی	۴۴۸٫۴۶۸ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES CCOC(=O)OCC1C(C(C(C(O1)Oc2ccccc2Cc3ccc(cc3)OC)O)O)O;
	InChI InChI=1S/C23H28O9/c1-3-29-23(27)30-13-18-19(24)20(25)21(26)22(32-18)31-17-7-5-4-6-15(17)12-14-8-10-16(28-2)11-9-14/h4-11,18-22,24-26H,3,12-13H2,1-2H3 ; Key:QLXKHBNJTPICNF-UHFFFAOYSA-N ;
	(این چیست؟) (صحت‌سنجی)

سرگلیفلوزین اتابونات (انگلیسی: Sergliflozin etabonate)^[۱]^[۲] یک داروی پژوهشی ضد دیابت است.

مکانیسم عمل[ویرایش]

سرگلیفلوزین زیرگروه ۲ پروتئین‌های انتقال سدیم-گلوکز (SGLT2) را که مسئول دست کم ۹۰ درصد بازجذب گلوکز در کلیه است، مهار می‌کند. مسدود کردن این ناقل باعث می شود که گلوکز خون از راه ادرار دفع شود.^[۳]^[۴]

منابع[ویرایش]

↑ World Health Organization (2008). "International Nonproprietary Names for Pharmaceutical Substances (INN). Recommended International Nonproprietary Names: List 59" (PDF). WHO Drug Information. 22 (1): 66. Archived from the original (PDF) on February 19, 2009.
↑ "Statement on a nonproprietary name adopted by the USAN council: Sergliflozin etabonate" (PDF). American Medical Association. Retrieved 2008-08-10.
↑ Katsuno K, Fujimori Y, Takemura Y, et al. (January 2007). "Sergliflozin, a novel selective inhibitor of low-affinity sodium glucose cotransporter (SGLT2), validates the critical role of SGLT2 in renal glucose reabsorption and modulates plasma glucose level". J Pharmacol Exp Ther. 320 (1): 323–30. doi:10.1124/jpet.106.110296. PMID 17050778. S2CID 8306408.
↑ "Prous Science: Molecule of the Month November 2007". Archived from the original on 2007-11-05. Retrieved 2008-10-28.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Sergliflozin etabonate». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۳.

این یک مقالهٔ خرد داروشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] World Health Organization (2008). "International Nonproprietary Names for Pharmaceutical Substances (INN). Recommended International Nonproprietary Names: List 59" (PDF). WHO Drug Information. 22 (1): 66. Archived from the original (PDF) on February 19, 2009.

[2] "Statement on a nonproprietary name adopted by the USAN council: Sergliflozin etabonate" (PDF). American Medical Association. Retrieved 2008-08-10.

[3] Katsuno K, Fujimori Y, Takemura Y, et al. (January 2007). "Sergliflozin, a novel selective inhibitor of low-affinity sodium glucose cotransporter (SGLT2), validates the critical role of SGLT2 in renal glucose reabsorption and modulates plasma glucose level". J Pharmacol Exp Ther. 320 (1): 323–30. doi:10.1124/jpet.106.110296. PMID 17050778. S2CID 8306408.

[4] "Prous Science: Molecule of the Month November 2007". Archived from the original on 2007-11-05. Retrieved 2008-10-28.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]