دولاگلوتاید
-3129.jpg) | |
| داده‌های بالینی | |
|---|---|
| نام‌های تجاری | Trulicity, others[۱] |
| AHFS/Drugs.com | monograph |
| مدلاین پلاس | a614047 |
| داده‌ها |
|
| رده‌بندی داروهای بارداری | |
| روش مصرف دارو | تزریق زیرجلدی |
| گروه دارویی | Incretin mimetic |
| کد ATC | |
| وضعیت قانونی | |
| وضعیت قانونی |
|
| شناسه‌ها | |
| شمارهٔ سی‌ای‌اس | |
| IUPHAR/BPS | |
| دراگ‌بنک | |
| UNII | |
| KEGG | |
| ChEMBL | |
| داده‌های فیزیکی و شیمیایی | |
| فرمول شیمیایی | C۲۶۴۶H۴۰۴۴N۷۰۴O۸۳۶S۱۸ |
| جرم مولی | ۵۹۶۷۰٫۶۳ g·mol−1 |
دولاگلوتاید (انگلیسی: Dulaglutide) دارویی است که برای درمان دیابت نوع دو در ترکیب با رژیم غذایی و ورزش استفاده میشود.[۴][۵] همچنین در ایالات متحده برای کاهش حوادث نامطلوب قلبی عروقی در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع دو2 که دارای بیماری قلبی عروقی یا عوامل خطر متعدد قلبی عروقی هستند، تأیید شده است.[۶] شیوه تجویز این تزریق یک بار در هفته است.
شایع ترین عوارض جانبی این دارو عبارتند از تهوع، اسهال، استفراغ، درد شکم و کاهش اشتها.
این دارو یک آگونیست گیرنده پپتید-1 شبه گلوکاگون (آگونیست GLP-1) است که از GLP-1 (7-37) به طور کووالانسی به یک قطعه Fc از IgG4 انسانی متصل است. GLP-1 هورمونی است که در عادی سازی سطح گلوکز خون (گلیسمی) نقش دارد.
کاربرد پزشکی[ویرایش]
این دارو برای بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2 به عنوان مکمل رژیم غذایی و ورزش برای بهبود کنترل قند خون کاربرد دارد. دولاگلوتاید در درمان افراد مبتلا به دیابت نوع یک یا بیماران مبتلا به کتواسیدوز دیابتی توصیه نمی شود زیرا این مشکلات ناشی از ناتوانی سلول های جزایر در تولید انسولین است و یکی از اعمال دولاگلوتاید تحریک سلول های جزایری فعال برای تولید انسولین بیشتر است. دولاگلوتاید می تواند به تنهایی یا در ترکیب با سایر داروهای دیابت نوع دو، به ویژه متفورمین، سولفونیل اوره، تیازولیدین دیون ها و انسولین که همزمان با غذا مصرف می شود، استفاده شود.[۷]
عوارض جانبی[ویرایش]
شایع ترین عوارض جانبی این دارو شامل اختلالات گوارشی، مانند سوء هاضمه، کاهش اشتها، حالت تهوع، استفراغ، درد شکم، اسهال است.[۸] برخی از بیماران ممکن است عوارض جانبی جدی را تجربه کنند: پانکراتیت حاد (علائم شامل درد شدید شکمی مداوم، گاهی به سمت پشت و همراه با استفراغ)، هیپوگلیسمی، نارسایی کلیوی (که گاهی ممکن است به همودیالیز نیاز داشته باشد). اگر دارو همراه با سولفونیل اوره یا انسولین استفاده شود، خطر هیپوگلیسمی افزایش می یابد.[۹][۱۰] همچنین خطر بالقوه کارسینوم مدولاری تیروئید مرتبط با استفاده از دارو وجود دارد.
موارد منع مصرف[ویرایش]
این ترکیب در افراد دارای حساسیت مفرط به ماده فعال یا هر یک از اجزای محصول منع مصرف دارد.
افرادی که سابقه شخصی یا خانوادگی سرطان مدولاری تیروئید (MTC) دارند یا مبتلا به نئوپلازی غدد درون ریز متعدد نوع 2 هستند، نباید دولاگلوتاید مصرف کنند، زیرا می تواند خطر ابتلا به این سرطان ها را افزایش دهد.[۱۱]
مکانیسم عمل[ویرایش]
دولاگلوتاید به گیرنده های پپتید 1 شبه گلوکاگون متصل می شود و تخلیه معده را کند می کند و ترشح انسولین را توسط سلول های بتا پانکراس افزایش می دهد. به طور همزمان این ترکیب با مهار سلول های آلفا پانکراس، ترشح گلوکاگون افزایش یافته را کاهش می دهد، زیرا مشخص شده است که گلوکاگون در بیماران دیابتی به طور نامناسب افزایش می یابد. GLP-1 به طور معمول توسط سلول های L مخاط دستگاه گوارش در پاسخ به یک وعده غذایی ترشح میشود.[۱۲]
منابع[ویرایش]
- ↑ "Dulaglutide international". Drugs.com. 3 January 2020. Retrieved 4 February 2020.
- ↑ "Dulaglutide (Trulicity) Use During Pregnancy". Drugs.com. 15 July 2019. Retrieved 4 February 2020.
- ↑ "Prescription medicines: registration of new chemical entities in Australia, 2015". Therapeutic Goods Administration (TGA). 21 June 2022. Retrieved 10 April 2023.
- ↑ Tibble CA, Cavaiola TS, Henry RR (May 2013). "Longer acting GLP-1 receptor agonists and the potential for improved cardiovascular outcomes: a review of current literature". Expert Review of Endocrinology & Metabolism. 8 (3): 247–259. doi:10.1586/eem.13.20. PMID 30780817. S2CID 73313508.
- ↑ "Lilly's Once-Weekly Dulaglutide Shows Non-Inferiority to Liraglutide in Head-to-Head Phase III Trial for Type 2 Diabetes" (Press release). Eli Lilly. 25 February 2014.
- ↑ "Trulicity (dulaglutide) is the first and only type 2 diabetes medicine approved to reduce cardiovascular events in adults with and without established cardiovascular disease". Eli Lilly and Company (Press release). 21 February 2020. Retrieved 23 February 2020.
- ↑ Terauchi Y, Satoi Y, Takeuchi M, Imaoka T (July 2014). "Monotherapy with the once weekly GLP-1 receptor agonist dulaglutide for 12 weeks in Japanese patients with type 2 diabetes: dose-dependent effects on glycaemic control in a randomised, double-blind, placebo-controlled study". Endocrine Journal. 61 (10): 949–959. doi:10.1507/endocrj.ej14-0147. PMID 25029955.
- ↑ Nauck M, Weinstock RS, Umpierrez GE, Guerci B, Skrivanek Z, Milicevic Z (August 2014). "Efficacy and safety of dulaglutide versus sitagliptin after 52 weeks in type 2 diabetes in a randomized controlled trial (AWARD-5)". Diabetes Care. 37 (8): 2149–2158. doi:10.2337/dc13-2761. PMC 4113177. PMID 24742660.
- ↑ Amblee A (April 2014). "Dulaglutide for the treatment of type 2 diabetes". Drugs of Today. 50 (4): 277–289. doi:10.1358/dot.2014.50.4.2132740. PMID 24918645.
- ↑ Monami M, Dicembrini I, Nardini C, Fiordelli I, Mannucci E (February 2014). "Glucagon-like peptide-1 receptor agonists and pancreatitis: a meta-analysis of randomized clinical trials". Diabetes Research and Clinical Practice. 103 (2): 269–275. doi:10.1016/j.diabres.2014.01.010. PMID 24485345. S2CID 33922845.
- ↑ Samson SL, Garber A (April 2013). "GLP-1R agonist therapy for diabetes: benefits and potential risks". Current Opinion in Endocrinology, Diabetes, and Obesity. 20 (2): 87–97. doi:10.1097/MED.0b013e32835edb32. PMID 23403741. S2CID 6933973.
- ↑ Nadkarni P, Chepurny OG, Holz GG (2014). "Regulation of glucose homeostasis by GLP-1". Progress in Molecular Biology and Translational Science. 121: 23–65. doi:10.1016/B978-0-12-800101-1.00002-8. ISBN 978-0-12-800101-1. PMC 4159612. PMID 24373234.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Dulaglutide». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۸ فوریه ۲۰۲۴.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ دولاگلوتاید موجود است. |
 | این یک مقالهٔ خرد داروشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |