دانوگلیپرون

دانوگلیپرون
داده‌های بالینی
نام‌های دیگر	PF-06882961
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی	Investigational;
شناسه‌ها
	نام آیوپاک 2-[[4-[6-[(4-Cyano-2-fluorophenyl)methoxy]pyridin-2-yl]piperidin-1-yl]methyl]-3-[[(2S)-oxetan-2-yl]methyl]benzimidazole-5-carboxylic acid;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	۲۲۳۰۱۹۸-۰۲-۲;
پاب‌کم CID	۱۳۴۶۱۱۰۴۰;
UNII	DN9IUI24GP;
ChEMBL	ChEMBL۴۵۱۸۴۸۳;
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C۳۱H۳۰F۱N۵O۴
جرم مولی	۵۵۵٫۶۱۰ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES C1CO[C@@H]1CN2C3=C(C=CC(=C3)C(=O)O)N=C2CN4CCC(CC4)C5=NC(=CC=C5)OCC6=C(C=C(C=C6)C#N)F;
	InChI InChI=1S/C31H30FN5O4/c32-25-14-20(16-33)4-5-23(25)19-41-30-3-1-2-26(35-30)21-8-11-36(12-9-21)18-29-34-27-7-6-22(31(38)39)15-28(27)37(29)17-24-10-13-40-24/h1-7,14-15,21,24H,8-13,17-19H2,(H,38,39)/t24-/m0/s1; Key:HYBAKUMPISVZQP-DEOSSOPVSA-N;

دانوگلیپرون (انگلیسی: Danuglipron) یک آگونیست GLP-1 است که توسط شرکت فایزر ساخته شده است^[۱] و برای درمان دیاببت ملیتوس در حال بررسی است. نتایج اولیه از یک کارآزمایی کنترل‌شده تصادفی نشان می‌دهد که باعث کاهش وزن و بهبود کنترل دیابت می‌شود. شایع ترین عوارض جانبی گزارش شده تهوع، اسهال و استفراغ بود.^[۲]^[۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

لوتی‌گلیپرون

منابع[ویرایش]

↑ Griffith DA, Edmonds DJ, Fortin JP, Kalgutkar AS, Kuzmiski JB, Loria PM, et al. (June 2022). "A Small-Molecule Oral Agonist of the Human Glucagon-like Peptide-1 Receptor". Journal of Medicinal Chemistry. 65 (12): 8208–8226. doi:10.1021/acs.jmedchem.1c01856. PMC 9234956. PMID 35647711.
↑ Saxena AR, Frias JP, Brown LS, Gorman DN, Vasas S, Tsamandouras N, Birnbaum MJ (May 2023). "Efficacy and Safety of Oral Small Molecule Glucagon-Like Peptide 1 Receptor Agonist Danuglipron for Glycemic Control Among Patients With Type 2 Diabetes: A Randomized Clinical Trial". JAMA Network Open. 6 (5): e2314493. doi:10.1001/jamanetworkopen.2023.14493. PMC 10203889. PMID 37213102.
↑ Constantino, Annika Kim (2023-12-02). "Pfizer's twice-daily weight loss pill joins a long list of obesity drug flops". CNBC (به انگلیسی). Retrieved 2023-12-03.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Danuglipron». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۱ ژانویه ۲۰۲۴.

این یک مقالهٔ خرد داروشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] Griffith DA, Edmonds DJ, Fortin JP, Kalgutkar AS, Kuzmiski JB, Loria PM, et al. (June 2022). "A Small-Molecule Oral Agonist of the Human Glucagon-like Peptide-1 Receptor". Journal of Medicinal Chemistry. 65 (12): 8208–8226. doi:10.1021/acs.jmedchem.1c01856. PMC 9234956. PMID 35647711.

[2] Saxena AR, Frias JP, Brown LS, Gorman DN, Vasas S, Tsamandouras N, Birnbaum MJ (May 2023). "Efficacy and Safety of Oral Small Molecule Glucagon-Like Peptide 1 Receptor Agonist Danuglipron for Glycemic Control Among Patients With Type 2 Diabetes: A Randomized Clinical Trial". JAMA Network Open. 6 (5): e2314493. doi:10.1001/jamanetworkopen.2023.14493. PMC 10203889. PMID 37213102.

[3] Constantino, Annika Kim (2023-12-02). "Pfizer's twice-daily weight loss pill joins a long list of obesity drug flops". CNBC (به انگلیسی). Retrieved 2023-12-03.

[۱]

[۲]

[۳]