دارگلیتازون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دارگلیتازون
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
  • Development terminated
شناسه‌ها
  • 5-[(4-[3-(5-Methyl-2-phenyl-1,3-oxazol-4-yl)propanoyl]phenyl)methyl]-1,3-thiazolidine-2,4-dione
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
کم‌اسپایدر
UNII
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC23H20N2O4S
جرم مولی۴۲۰٫۴۸ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • CC1=C(N=C(O1)C2=CC=CC=C2)CCC(=O)C3=CC=C(C=C3)CC4C(=O)NC(=O)S4
  • InChI=1S/C23H20N2O4S/c1-14-18(24-22(29-14)17-5-3-2-4-6-17)11-12-19(26)16-9-7-15(8-10-16)13-20-21(27)25-23(28)30-20/h2-10,20H,11-13H2,1H3,(H,25,27,28) N
  • Key:QQKNSPHAFATFNQ-UHFFFAOYSA-N N
 N✔Y (این چیست؟)  (صحت‌سنجی)

دارگلیتازون (انگلیسی: Darglitazone) (که پیش‌تر با نام CP 86325-2 شناخته می‌شد) یکی از اعضای گروه داروهای تیازولیدیندیون و آگونیست گیرنده-γ فعال شده توسط تکثیرکننده پراکسی زوم (PPAR-γ)، یک عضو یتیم از خانواده گیرنده‌های هسته‌ای فاکتورهای رونویسی است. این دارو دارای انواع گوناگونی از اثرات حساس کننده به انسولین است، مانند بهبود کنترل قند خون و چربی خون، و توسط شرکت فایزر به عنوان درمان اختلالات متابولیک مانند دیابت نوع ۲ مورد پژوهش قرار گرفت.[۱]

پژوهش‌های آن در تاریخ ۸ نوامبر ۱۹۹۹ پایان یافت.[۲]

سنتز[ویرایش]

سنتز دارگلیتازون
سنتز دارگلیتازون







منابع[ویرایش]

  1. Hulin B, Clark DA, Goldstein SW, McDermott RE, Dambek PJ, Kappeler WH, et al. (May 1992). "Novel thiazolidine-2,4-diones as potent euglycemic agents". Journal of Medicinal Chemistry. 35 (10): 1853–64. doi:10.1021/jm00088a022. PMID 1588563.
  2. "Drug Profile: Darglitazone". Adis Insight. Springer Nature Switzerland AG. Retrieved 28 November 2015.