مگلیتینید
| مگلیتینید | |
|---|---|
| کلاس دارویی | |
 Meglitinide, the prototype of this drug class | |
| شناسه‌های دسته‌بندی | |
| موارد مصرف | دیابت نوع ۲ |
| کد ای‌تی‌سی | A10BX |
| شیوه عمل | داروهای ضد دیابت (تعدیل‌کننده آزادسازی) |
| مکانیسم عمل | بستن کانال پتاسیم سلول بتا |
| داده‌های بالینی | |
| در وبگاه دراگز | Drug Classes |
| در ویکی‌داده | |
مگلیتینید (انگلیسی: Meglitinide) دسته‌ای از داروهای مورد استفاده برای درمان دیابت نوع ۲ شامل رپاگلینید، میتی‌گلینید و ناتگلینید هستند.[۱]
مکانیسم عمل
[ویرایش]این داروها به یک کانال K+ (KATP) وابسته به ATP روی غشای سلولی سلول‌های بتای پانکراس به روشی مشابه سولفونیل اوره‌ها متصل می‌شوند، اما میل اتصال ضعیف‌تری دارند و از محل اتصال SUR1 جدا می‌شوند. این باعث افزایش غلظت پتاسیم درون سلولی می‌شود که باعث می‌شود پتانسیل الکتریکی به سمت داخل سلولی غشاء مثبت‌تر شود. این دپلاریزاسیون کانال‌های Ca2+ دارای ولتاژ را باز می‌کند. افزایش کلسیم داخل سلولی منجر به افزایش ادغام گرانول انسولین در غشای سلولی و در نتیجه افزایش ترشح انسولین (pro) می‌شود.
منابع
[ویرایش]- ↑ Blicklé JF (April 2006). "Meglitinide analogues: a review of clinical data focused on recent trials". Diabetes & Metabolism. 32 (2): 113–120. doi:10.1016/S1262-3636(07)70257-4. PMID 16735959.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Meglitinide». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۳.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ مگلیتینید موجود است.
 | این یک مقالهٔ خرد داروشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |