تیازولیدیندیون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گروه عاملی

تیازولیدیندیون که با نام گلیتازون (به انگلیسی: glitazone) نیز شناخته می‌شود، نام گروهی از داروها است که برای درمان دیابت نوع دوم به کار می‌روند.[۱]

مکانیسم اثر[ویرایش]

گلیتازون‌ها روی یک گروه از گیرنده‌های داخل هسته اثر می‌گذارند که با نام گیرنده فعال‌کننده رشد پراکسی‌زوم یا PPAR (مخفف عبارت انگلیسی peroxisome proliferator-activated receptors) شناخته می‌شوند.

منابع[ویرایش]

  1. Hulin B, McCarthy PA, Gibbs EM (1996). "The glitazone family of antidiabetic agents". Current Pharmaceutical Design. 2: 85–102.