الگو:واژه‌شناسی تصوف - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ن ب و واژه‌شناسی تصوف
صوفیان	ابدال اهل قدم انسان کامل باش حزاب درویش فقیر حافظ حزاب امام خطيب‎ مجذوب مُرابِط‎ مدقق [ar] مقدم مقرب [ar] مرشد‎ متحقق [ar] مرید ناس الحضور پیر قلندر قاری قطب ربانی سالک شیخ صدیق مراتب تصوف [ar] طالب مراتب هفت‌گانه [ar] ولی واصل
مفاهیم	اعيان [ar] اعيان ثابته [ar] ذهن بقا ذوق فنا غفلت حال حجاب احسان عشق عرفانی اسم اعظم لطایف سته مقام نفس قلب ران [ar] روح [ar] صدر [ar] یقین
اوراد	ذکر جمع [ar] جوع [ar] دعا عبارت [ar] اشارت [ar] لطیفه [ar] ورد لازم محاسبه [ar] مراقبه بالا بردن دست‌ها در دعا صبر سهر [ar] نماز فاتح صلوات صمت [ar] شهود [ar] شکر ارکان تصوف [ar] تفکر طهارت معنوی [ar] تحلیت [ar] تخلیه [ar] تواجد [ar] توکل توسل تزکیه عزلت [ar] وجد وظیفه وظیفه زروقیه ورد ریاضت‌طلبی
واردات	تبرک بصیرت [ar] بسط [ar] جذبه [ar] فتح [ar] حقیقت هدایت الهام عرفان اشراق کرامت مکاشفه خاطر معرفت نور قبض [ar] رابطه [ar] رویا [ar] سر [ar] \|تجلی اُنس [ar] ولایت وارد
انحرافات	رهبانیت شطحیات وحدت شهود [ar] زندیق
مراسمات	عاشورا بیعت حضره حزب راتب اجازه میلاد پیامبر موسم‎ سلکه شبوا [fr] سبیبه سلسله طریقت‌ها طریقت تویزه وزیعه زیارت
هنرها	اشویق [ar] مدیح نبوی نشید نعت قوالی سماع کیهان‌شناسی صوفی تاریخ تصوف وحدت وجود موسیقی صوفی فلسفه صوفی شعر صوفی روان‌شناسی صوفی سماعزن صوفی
مکان‌ها	\|دارا درگاه پیر مقدس عیدگاه گنبد گنگبی مسجد جامع جماعت‌خانه خلوت خانگاه کلیه مکتب‌خانه مدرسه مقام‎ مقبره آرامگاه یادمانی مزار مسجد مصلی قبه روضه رباط سوراو تکیه مهر تربه زاویه
اشیا	عمامه بلغه بورنوس جلابه گاندورا جلابیه خرقه تسبیح مسواک سنتی جانماز قشابیه تاگلماست عرقچین فینه عمامه