تداعی معانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تداعی معانی (انگلیسی: associative memory)، فرایند ربط رخدادها و به یاد آوردن رخدادی دیگر است.

تداعی معانی[ویرایش]

در این فرایند ربط دادن رخدادها به نحوی است که یادآوری یکی از آنها خود به خود رخدادهای دیگر را به یاد بیاورد. [۱] این به یاد آوردن به رابطه بین اشیا یا مفاهیم مختلف می‌پردازد. مانند شباهت نام و چهره و بو و غیره.[۲] یاد آوردن یک ساختار حافظه اعلامی و مبتنی بر اپیزودیک است.[۳]

ساختار[ویرایش]

ساختارهای عصبی آناتومیکی که تداعی معانی را کنترل می‌کنند در لوب گیجگاهی داخلی و نواحی قشری مرتبط با عملکرد است. مکان‌های اصلی هیپوکامپ و ساختارهای اطراف آن یعنی قشر آنتورینال، پریرینال و پاراهیپوکامپ است. اخیراً، شبکه جداری-هیپوکامپ به عنوان یک مدار کلیدی برای تداعی معانی شناسایی شده‌است[۴] انسان‌هایی که ضایعات لوب گیجگاهی داخلی بزرگی دارند، در حافظه تشخیص انواع مختلف محرک‌ها دچار اختلال هستند.[۵]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Suzuki, Wendy A. (February 2005). "Associative Learning and the Hippocampus". Psychological Science Agenda. American Psychological Association.
  2. Matzen, Laura E. , Michael C. Trumbo, Ryan C. Leach, and Eric D. Leshikar. "Effects of Non-invasive Brain Stimulation on Associative Memory". Brain Research 1624 (2015): 286-296.
  3. Dennis, Nancy A. , Indira C. Turney, Christina E. Webb, and Amy A. Overman. "The Effects of Item Familiarity on the Neural Correlates of Successful Associative Memory Encoding". Cognitive, Affective, & Behavioral Neuroscience 15.4 (2015): 889-900.
  4. Wagner AD, Shannon BJ, Kahn I, Buckner RL. "Parietal lobe contributions to episodic memory retrieval". Trends in Cognitive Sciences 9.9 (2005): 445-53.
  5. Ranganath, Charan, and Maureen Ritchey. "Two Cortical Systems for Memory-guided Behaviour". Nature Reviews Neuroscience 13.10 (2012): 713-26.