انتفاضه دوم

انتفاضه دوم
	بخشی از درگیری فلسطین و اسرائیل
	; سربازان اسرائیلی در نابلس حین عملیات دیوار دفاعی
تاریخ	۲۸ سپتامبر ۲۰۰۰ – ۸ فوریه ۲۰۰۵; (۴ سال، ۴ ماه، ۱ هفته و ۴ روز)
موقعیت	اسرائیل و سرزمین‌های فلسطینی تحت اشغال اسرائیل
نتایج	سرکوب خیزش ساخت دیوار حایل اسرائیل در کرانه باختری; خروج اسرائیل از نوار غزه;
تغییرات; قلمرو	واگذاری نوار غزه به تشکیلات خودگردان فلسطین توسط اسرائیل
طرف‌های درگیر
اسرائیل	تشکیلات خودگردان فلسطین
فرماندهان و رهبران
آریل شارون; اوی دیچتر; ایهود باراک; شائول موفاز; موشه یعلون; دان حالوتس; گبی اشکنازی	سازمان آزادی‌بخش فلسطین:; یاسر عرفات #; محمود عباس; مروان برغوثی (اسیر); ابوعلی مصطفی (اسیر); احمد سعدات (اسیر); نایف حواتمه; حماس:; احمد یاسین †; عبدالعزیز رنتیسی †; خالد مشعل; اسماعیل هنیه; محمد ضیف; سایر:; عبدالعزیز عوده; رمضان شلح; جمال ابو سمهدانه †;
واحدهای درگیر
نیروهای دفاعی اسرائیل; پلیس اسرائیل پلیس مرزبانی; گارد مدنی; شاباک; میشمرت یشا	نیروهای امنیت ملی فلسطین سرویس امنیتی پیشگیرانه; فتح گردان‌های شهدای الاقصی; حماس; جهاد اسلامی فلسطین; جبهه مردمی برای آزادی فلسطین; جبهه دموکراتیک برای آزادی فلسطین; کمیته‌های مقاومت مردمی
تلفات و خسارات
۲۹ سپتامبر ۲۰۰۰ – ۱ ژانویه ۲۰۰۵:; مجموع: ~۱٬۰۱۰ کشته ۶۴۴–۷۷۳ غیرنظامی; ۲۱۵–۳۰۱ سرباز;	۲۹ سپتامبر ۲۰۰۰ – ۱ ژانویه ۲۰۰۵:; مجموع: ۳۱۷۹–۳۳۵۴ کشته ۲۷۳۹–۳۱۶۸ فلسطینی توسط سربازان اسرائیلی; ۱۵۲–۴۰۶ فلسطینی توسط خود فلسطینیان; ۳۴ فلسطینی توسط غیرنظامیان اسرائیلی;
	مجموع شهروندان و اتباع خارجی: ۵۵ کشته ۴۵ خارجی توسط فلسطینی‌ها; ۱۰ خارجی توسط نظامیان اسرائیلی;

انتفاضه دوم (به عربی: الانتفاضة الثانیة) یا انتفاضه الاقصی، خیزش بزرگ فلسطینیان علیه اسرائیل بود. گمان می‌رود که محرک‌های عمومی ناآرامی‌ها بر شکست اجلاس کمپ دیوید در سال ۲۰۰۰ متمرکز باشد که انتظار می‌رفت در ژوئیه ۲۰۰۰ به توافق نهایی در مورد روند صلح اسرائیل و فلسطین دست یابد. شیوع خشونت در سپتامبر ۲۰۰۰، پس از آن که آریل شارون بازدید تحریک آمیزی از محوطه الاقصی در کوه معبد در اورشلیم انجام داد، آغاز شد؛ خود این دیدار صلح آمیز بود، اما، پیش‌بینی شده، جرقه اعتراضات و شورش‌هایی را برانگیخت که پلیس اسرائیل، آن را با گلوله‌های پلاستیکی و گاز اشک آور، سرکوب کرد.

این دوران پس از مذاکرات پیمان کمپ دیوید ۲ در سال ۲۰۰۰ و مذاکرات ۹ ساله تحت عنوان طرح صلح خاورمیانه آشکار شد. پس از پایان جنگ ۲۰۰۶ اسرائیل و لبنان و آغاز موجی تازه از دومین انتفاضه فلسطینیان و خاورمیانه در معرض چالش‌های جدی قرار گرفت.

منابع[ویرایش]

↑ {{cite news [url=http://www.haaretz.com/weekend/week-s -end/years-of-rage-1.316603 |title=Years of Rage | author=Amos Harel |author2=Avi Issacharoff | newspaper=Haaretz |date=1 October 2010 | access-date=28 September 2014 |archive-date=2 July 2014 |archive-url=https://web.archive.org/web /20140702094014/http://www.haaretz.com /weekend/week-s-end/years-of-rage-1.316603 | url-status=live }}
↑ Laura King (28 September 2004). /world/fg-intifada28 "Losing faith in the intifada". Los Angeles Times. Retrieved 28 September 2014. {{cite news}}: |archive-url= is malformed: path (help); Check |url= value (help); line feed character in |archive-url= at position 28 (help)نگهداری CS1: url-status (link)

این یک مقالهٔ خرد فلسطین است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] {{cite news [url=http://www.haaretz.com/weekend/week-s -end/years-of-rage-1.316603 |title=Years of Rage | author=Amos Harel |author2=Avi Issacharoff | newspaper=Haaretz |date=1 October 2010 | access-date=28 September 2014 |archive-date=2 July 2014 |archive-url=https://web.archive.org/web /20140702094014/http://www.haaretz.com /weekend/week-s-end/years-of-rage-1.316603 | url-status=live }}

[2] Laura King (28 September 2004). /world/fg-intifada28 "Losing faith in the intifada". Los Angeles Times. Retrieved 28 September 2014. {{cite news}}: |archive-url= is malformed: path (help); Check |url= value (help); line feed character in |archive-url= at position 28 (help)نگهداری CS1: url-status (link)

[۱]

[۲]