آمنمهات چهارم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آمنمحات چهارم از واپسین پادشاهان دودمان دوازدهم مصر باستان بود. مان‌تو او را آمِنِمِس می‌خواند و برایش دوره‌ای از فرمانروایی به طول ۸ سال را ذکر می‌کند.[۱] پاپیروس تورین این زمان را ۹ سال و سه ماه و بیست و هفت روز می‌نویسد.[۲]

نام[ویرایش]

آمنمهات به معنای «آمون بزرگترین است» می‌باشد. این نام، نام شاه در هنگام متولد شدن است. نام تاجی او مَعاخِرورَع به معنای «آوای رع راستین است» بوده.[۳]

دوران[ویرایش]

آمنمهات چهارم مدتی از عمر خود را به عنوان فرمانروای مشترک با پدرش آمنمهات سوم سپری کرد. او معبد پدرش در مدینه مادی را که طبق گفته زاهی حواس، رئیس کل شورای عالی آثار باستانی مصر، "تنها نیایشگاه آسیب ندیده از پادشاهی میانه است" تکمیل کرد.[۴] او همچنین به احتمالی معبدی را در شمال شرقی فیوم بنا کرد.

مرگ و جانشینی[ویرایش]

آمنمهات چهارم در سال ۱۸۰۶ پیش از میلاد مرد. او فرزند پسری نداشت ولی گمان می‌رود که دو تن از نخستین پادشاهان دودمان بعدی - به ترتیب سوبخوتپ یکم و سونبف - پسران او بوده باشند.[۵] جانشین او خواهر ناتنیش (یا دختر عمویش) سوبک‌نفرو بود که نخستین زنی بود که پس از ۱۵۰۰ سال مصر را فرمانروایی می‌کرد.

منابع[ویرایش]

  1. William Gillian Waddell (۲۰۰۴)، Manetho (The Loeb Classical Library, Volume 350)، Harvard University Press، شابک ۰-۶۷۴-۹۹۳۸۵-۳
  2. Alan H. Gardiner (۱۹۹۷)، The Royal Canon of Turin، Griffith Institute of Oxford، ص. ۱۵، شابک ۰ ۹۰۰۴۱۶ ۴۸ ۳
  3. «Amenemhet 4». Aldokkan Ancient Egypt.
  4. «Egypt finds clue to ancient temple's secret». The Daily News Egypt. ۸ آوریل ۲۰۰۶.[پیوند مرده]
  5. Dodson A., Hilton D. (۲۰۰۴)، The Complete Royal Families of Ancient Egypt، Thames & Hudson، ص. ۱۰۲، شابک ۰۵۰۰۰۵۱۲۸۳

پیوند به بیرون[ویرایش]