اچ‌آی‌وی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
جز سئوال و جواب!!
تکمیل
خط ۱: خط ۱:
{{لحن}}
'''اچ‌آی‌وی''' (HIV) حروف نخست نام «ویروس نقص ایمنی انسانی» به زبان انگلیسی است، که عامل ایجاد [[ایدز]] شناخته شده‌است. اچ‌آی‌وی [[ویروس]]ی است که با مختل کردن کارکرد و ویران کردن گونه‌ای از [[یاخته]]‌های مسؤول [[سیستم ایمنی|ایمنی]] منجر به نقص دستگاه ایمنی بدن انسان می‌شود.
'''اچ‌آی‌وی''' (HIV) حروف نخست نام «ویروس نقص ایمنی انسانی» به زبان انگلیسی است، که عامل ایجاد [[ایدز]] شناخته شده‌است. اچ‌آی‌وی [[ویروس]]ی است که با مختل کردن کارکرد و ویران کردن گونه‌ای از [[یاخته]]‌های مسؤول [[سیستم ایمنی|ایمنی]] منجر به نقص دستگاه ایمنی بدن انسان می‌شود.
از زمان ورود HIV به بدن تا بروز ایدز ممکن است بین ۶ ماه تا ده سال و یا بیش‌تر به درازا بکشد در این مدت گرچه فرد به ظاهر تندرست به نظر می‌رسد، ولی ممکن است ویروس از او به دیگران سرایت کند.
از زمان ورود HIV به بدن تا بروز ایدز ممکن است بین ۶ ماه تا ده سال و یا بیش‌تر به درازا بکشد در این مدت گرچه فرد به ظاهر تندرست به نظر می‌رسد، ولی ممکن است ویروس از او به دیگران سرایت کند.


<!--انتقال و پیشگیری -->
بر اثر ویرانی یاخته‌های دستگاه ایمنی بدن برآمده از اچ‌آی‌وی، برخی بیماریها و عفونتها فرصت مبتلا کردن انسان را پیدا می‌کنند که مایه نشانه‌های گوناگونی در بدن می‌شود. برخی از این نشانه‌ها نخستین بار در سال [[۱۹۸۱ (میلادی)|۱۹۸۱ میلادی]] در جوانان بالغی دیده شد که دچار نقص‌های ایمنی مادرزادی نبودند و این شگفتی پزشکان را برانگیخته بود. به همین دلیل مجموعه این نشانه‌ها را «نشانه‌های نقص ایمنی اکتسابی» یا ایدز نام نهادند، چون نمی‌توانستند آن را به بیماری مشخصی نسبت دهند و هنوز اچ‌آی‌وی شناخته نشده بود. بنابراین ایدز مرحله‌ای است که اچ‌آی‌وی مدت‌ها (چندماه تا چند سال) در بدن حضور داشته و مایهٔ ویرانی بیشتر یاخته‌های دستگاه دفاعی بدن شده‌است و فرد مبتلا مستعد بروز بیماریهای عفونی، [[سرطان]]‌ها و دشواری‌های دیگر می‌گردد.
HIV عمدتاً از طریق[[آمیزش جنسی]] محافظت نشده (مانند [[آمیزش جنسی مقعدی|مقعدی]] و حتی [[آمیزش جنسی دهانی|دهانی]])، [[انتقال خون]] آلوده و [[سرسوزن]] آلوده و [[انتقال عمودی|از مادر به فرزند]] در طول بارداری، زایمان یا شیردهی منتقل می‌گردد. بعضی از مایعات بدن مانند بزاق و اشک قادر به انتقال HIV نیستند.<ref name=CDCtransmission>{{یادکرد وب|ناشر=[[مرکز کنترل و پیشگیری بیماری|Centers for Disease Control and Prevention]]|سال=2003|پیوند=http://www.cdc.gov/HIV/pubs/facts/transmission.htm|عنوان=HIV and Its Transmission|تاریخ دسترسی=May 23, 2006|نشانی بایگانی=http://web.archive.org/web/20050204141148/http://www.cdc.gov/HIV/pubs/facts/transmission.htm|تاریخ بایگانی=February 4, 2005|کد زبان=en }}</ref> پیشگیری از عفونت HIV، عمدتاً از طریق [[آمیزش جنسی امن]] و [[برنامه تعویض سرنگ]]، راه حلی برای جلوگیری از گسترش این بیماری محسوب می‌شوند.
<!--درمان -->
هیچ گونه درمان یا [[واکسن HIV|واکسن]] وجود ندارد؛ اگر چه [[درمان ضدویروسی]] می تواند باعث کاهش دوره بیماری و امید به زندگی نزدیک به طبیعی گردد. با وجود این که درمان ضدویروسی خطر مرگ و عوارض ناشی از این بیماری را کاهش می دهد، اما این داروها گرانقیمت هستند و ممکن است با عوارض جانبی همراه باشند.


<!--تاریخچه و اپیدمیولوژی-->
== سرایت و پیشگیری ==
[[فیلوژنتیک مولکولی|تحقیقات ژنیتیکی]] نشان می دهد که HIV در اصل متعلق به غرب آفریقا و در اوایل قرن بیستم بوده است.<ref name=Orgin2011>{{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=Sharp|نام=PM|نام خانوادگی۲=Hahn, BH|عنوان=Origins of HIV and the AIDS Pandemic|ژورنال=Cold Spring Harbor perspectives in medicine|تاریخ=2011 Sep|دوره=1|شماره=1|صفحه=a006841|pmid=22229120|doi=10.1101/cshperspect.a006841|pmc=3234451|زبان=en}}</ref>


==علائم و نشانه‌ها==
هرچند اچ‌آی‌وی در تمام ترشحات بدن فرد مبتلا (بجز عرق) وجود دارد ولی برای سرایت تنها سه راه اثبات شده‌است:<ref name=parsifa">
عفونت HIV دارای سه مرحله اصلی است: عفونت حاد، دوره نهفتگی و ایدز<ref name=M121>Mandell, Bennett, and Dolan (2010). Chapter 121.</ref><ref name=AIDS2010GOV>{{یادکرد وب|عنوان=Stages of HIV|پیوند=http://aids.gov/hiv-aids-basics/diagnosed-with-hiv-aids/hiv-in-your-body/stages-of-hiv/|اثر=U.S. Department of Health & Human Services|تاریخ دسترسی=13 June 2012|تاریخ=Dec 2010|کد زبان=en}}</ref>
{{یادکرد وب
| نشانی = http://www.parsifa.com/medical/show.php?page_id=422
| عنوان = پارسیفا
| تاریخ بازدید = ۱۱ اوت ۲۰۰۷}}</ref>


===عفونت حاد===
* '''[[آمیزش جنسی]]''': شایعترین راه سرایت ویروس تماس جنسی است. ویروس ممکن است از فرد مبتلا به شریک جنسی‌اش منتقل بشود([[مرد]] به مرد، مرد به [[زن]] و زن به مرد). سرایت از زن به زن هم امکان دارد، سرایت از راه تماس جنسی ۸۰ درصد کل موارد در جهان را شامل می‌شود که بیشتر از ۷۰ درصد آن از راه تماس با جنس مخالف و ۱۰ درصد آن از طریق تماس با همجنس است.
[[تصویر:Symptoms of acute HIV infection fa.png|بندانگشتی|alt= تصویر نیم‌تنه انسان که در آن شایع‌ترین علائم عفونت حاد HIV مشخص شده است|275px|علائم اصلی عفونت حاد HIV]]
<ref name="academist">
دوره اولیه HIV، عفونت حاد HIV و یا سندرم حاد ویروسی نامیده می‌شود.<ref name=M121/><ref name=WHOCase2007/> بسیاری از افراد ۲ تا ۴ هفته پس از در معرض قرار گرفتن این بیماری، دچار بیماری‌هایی مانند [[شبه‌آنفلوانزا]] یا [[مونونوکلئوز]] می‌شوند و برخی دیگر هم هیچ نشانه قابل توجهی در آنها دیده نمی‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Diseases and disorders.|سال=2008|ناشر=Marshall Cavendish|مکان=Tarrytown, NY|شابک=978-0-7614-7771-6|صفحه=25|پیوند=http://books.google.ca/books?id=-HRJOElZch8C&pg=PA25| زبان=en }}</ref><ref name=M118/>علائم در ۴۰ تا ۹۰ درصد موارد رخ می‌دهد و معمولا شامل [[تب]]، [[لنفادنوپاتی]]، [[فارنژیت]]، [[راش (ضایعه پوستی)|خارش پوست]]، سردرد و/یا زخم دهان و اندام تناسلی می‌شود.<ref name=WHOCase2007/><ref name=M118/> خارش پوست که در ۲۰ تا ۵۰ درصد موارد رخ می‌دهد، خود را بر روی بالاتنه نشان می‌دهد و به شکل لکه‌های نوک تیز می‌باشد.<ref name="Deut2010">{{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=Vogel|نام=M|عنوان=The treatment of patients with HIV|ژورنال=Deutsches Ärzteblatt international|تاریخ=2010 Jul|فصل=۱۰۷|جلد=۲۸–۲۹|صفحه=۵۰۷–۱۵ |pmid=۲۰۷۰۳۳۳۸|doi=10.3238/arztebl.2010.0507|pmc=۲۹۱۵۴۸۳|زبان=en}}</ref> همچنین در این مرحله برخی از افراد دچار [[عفونت فرصت‌طلب|عفونت‌های فرصت‌طلب]] می‌شوند.<ref name="WHOCase2007"/> ممکن است در دستگاه گوارش علائمی مانند تهوع، استفراغ و یا [[اسهال]] رخ دهد، و همچنین علائم عصبی [[نوروپاتی محیطی]] و یا [[نشانگان گیلن باره|سندرم گیلان باره]].<ref name=M118/> طول دوره این علائم متفاوت است، اما معمولا یک یا دو هفته می‌باشد.<ref name=M118/>
{{یادکرد وب| نشانی = http://www.academist.net/?p=561 | عنوان = وب‌گاه دانشجویان | تاریخ بازدید = ۱۱ اوت ۲۰۰۷}}</ref>
تماس جنسی موقعی ممکن است منجر به سرایت اچ‌آی‌وی شود که یک طرف دچار اچ‌آی‌وی/ایدز باشد و تبادل یا تماس مایعات بدن طرفین رخ دهد. بنابراین تماس جنسی مرد با مرد، مرد با زن، زن با زن در این شرایط ممکن است موجب سرایت شود.
لازم به ذکر است در مقاربتها حتی اگر انزال (خروج منی از آلت مرد) هم رخ ندهد امکان سرایت وجود دارد چون مایعات مترشحة قبل از آن هم حاوی ویروس هستند<ref name="iranhivaids">{{یادکرد وب| نشانی = http://iranhivaids.com/index.php?option=com_content&task=category&sectionid=8&id=38&Itemid=145 | عنوان = ایدز - زندگی مثبت| تاریخ بازدید = ۱ فوریه ۲۰۰۹}}</ref>.


با توجه به اینکه این [[نشانه‌های بیماری|علائم]] آنچنان خاص نیستند، اغلب به عنوان نشانه‌هایی از عفونت HIV شناخته نمی‌شوند.<!-- <ref name=M118/> --> حتی مواردی که توسط یک دکتر خانوادگی و یا یک بیمارستان دیده می‌شود اغلب یا بسیاری از بیماری‌های شایع عفونی با علائمی مشترک با آن اشتباه می‌شود.<!-- <ref name=M118/> --> بنابراین، توصیه می‌شود که به بیماران دارای تب توجیه‌ناپذیر است تذکر داده شود که ممکن است دارای عفونت HIV باشند و خطر ابتلا به این عفونت در آنها وجود دارد.<ref name=M118>Mandell, Bennett, and Dolan (2010). Chapter 118.</ref>


* '''تبادل [[خون]] یا فرآورده‌های آن''': ویروس می‌تواند از راه مصرف خون و یا فاکتورهای انعقادی آلوده هم منتقل شود. <ref name="iranhivaids"/> ویروس می‌تواند از راه یک [[ورید]] (مثلاً درحین تزریق وریدی)، [[مقعد]]، [[واژن]]، [[آلت]] مردانه، و سایر غشاهای مخاطی (نظیر [[چشم]]) و یا بریدگی‌ها و زخم‌ها (از جمله در دهان) وارد بدن میزبان شود
بیماران [[هموفیلی]] و تالاسمی به دلیل دریافت مکرر خون و یا فراورده‌های آن (نوع انسانی) و معتادان تزریقی که از [[سرنگ]] و سوزن بطور مشترک استفاده می‌کنند از گروه‌های پر خطر در ابتلا به اچ‌آی‌وی و ایدز به حساب می‌آیند.<ref name="academist"/>


===دوره نهفتگی===
** هر وسیله تیز و برنده که احتمال آغشته شدن به خون آلوده را داشته باشد، در صورت ضد عفونی نشدن و ایجاد زخم، می‌تواند فرد سالم را مبتلا کند. پس '''ابزار پزشکی'''، '''دندان پزشکی'''، '''لوازم خال کوبی'''، '''سوراخ کردن گوش'''، '''حجامت''' و '''قمه زنی''' ممکن است باعث انتقال ویروس شود، سرایت از طریق پیوند اعضاء (کلیه، کبد، قرنیه، لوزالمعده و ...) هم ممکن است. هرچند در کشورهای پیشرفته به دلیل رعایت کامل احتیاطهای لازم در استریلیزاسیون مواردی از انتقال از راه اقدامات پزشکی به ثبت نرسیده‌است.<ref name="iranhivaids"/>
پس از علائم اولیه، بیمار وارد مرحله‌ای به نام دوره نهفتگی یا HIV بی‌نشانه یا HIV مزمن می‌شود.<ref name="AIDS2010GOV" /> این مرحله از HIV می‌تواند بدون هیچ گونه درمانی از حدود سه سال<ref>{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=Evian|نام=Clive|عنوان=Primary HIV/AIDS care: a practical guide for primary health care personnel in a clinical and supportive setting|سال=2006|ناشر=Jacana|مکان=Houghton [South Africa]|شابک=978-1-77009-198-6|صفحه=29|پیوند=http://books.google.ca/books?id=WauaC7M0yGcC&pg=PA29|ویرایش=Updated 4th| زبان=en }}</ref> تا بیش از ۲۰ سال<ref>{{یادکرد کتاب|نام=J. W. A. J. Reeders; P. C. Goodman (ed.). With contributions by J. Bedford|عنوان=Radiology of AIDS|سال=2001|ناشر=Springer|مکان=Berlin [u.a.]|شابک=978-3-540-66510-6|صفحه=19|پیوند=http://books.google.ca/books?id=xmFBtyPGOQIC&pg=PA19| زبان=en }}</ref> (به طور متوسط حدود هشت سال)<ref>{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=Elliott|نام=Tom|عنوان=Lecture Notes: Medical Microbiology and Infection|سال=2012|ناشر=John Wiley & Sons|شابک=978-1-118-37226-5|صفحه=273|پیوند=http://books.google.ca/books?id=M4q3AyDQIUYC&pg=PA273| زبان=en }}</ref> به طول بیانجامد. اگرچه معمولاً در ابتدای بیماری هیچ علائمی مشاهده نمی‌شود و یا علامت‌های خیلی کمی دیده می‌شود، اما در نزدیکی پایان این مرحله بسیاری از افراد دچار تب، کاهش وزن، مشکلات گوارشی و دردهای عضلانی می‌شوند.<ref name="AIDS2010GOV"/> همچنین ۵۰ تا ۷۰ درصد از افراد دچار لنفادنوپاتی ماندگار می‌شوند، بطوری که چند گروه از غدد لنفاوی (به جز در کشاله ران) به مدت بیش از سه تا شش ماه بدون هیچ درد و به طور توجیه‌ناپذیری بزرگ می‌شود.<ref name=M121/>


اگر چه بسیاری از مبتلایان HIV-1، قابل تشخیص هستند و در صورت عدم درمان نهایتاً به ایدز منجر خواهد شد، ولی درصد کمی از آنها (حدود ۵٪) سطح بالای سلول‌های CD4<SUP>+</SUP> T خود را بدون هیچ درمان ضدویروسی تا بیش از ۵ سال حفظ می‌کنند.<ref name=M118/><ref name=LT2010/> این افراد به عنوان کنترل کننده‌های HIV طبقه بندی می‌شوند، و آنهایی که مقدار کم یا غیر قابل محسوسی از ویروس را بدون درمان ضدویروسی در بدن خود نگه می‌دارند به عنوان «کنترل کنندگان ممتاز» یا «سرکوبگران ممتاز» شناخته می‌شوند.<ref name=LT2010>{{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=Blankson|نام=JN|عنوان=Control of HIV-1 replication in elite suppressors|ژورنال=Discovery medicine|تاریخ=2010 Mar|دوره=9|شماره=46|صفحه=261–6|pmid=20350494| زبان=en }}</ref>
* '''از [[مادر]] مبتلا به جنین''': ویروس می‌تواند از طریق مادر مبتلا به [[جنین]] در داخل [[رحم]] ویا حین [[زایمان]] و یا در طی دوران [[شیردهی]] (که می‌توان به وسیله جایگزینی شیرخشک با شیر مادر از آن جلوگیری کرد) به جنین یا [[نوزاد]] منتقل شود.<ref name="iranhivaids"/> این شیوه در مورد ابتلای کودکان بسیار شایع است به طوری که ۹۰ درصد تمامی کودکان مبتلا به HIV در سال [[۲۰۰۳ (میلادی)|۲۰۰۳]] از طریق انتقال مادر به کودک دچار شدند، هرچند مصرف داروهای ضدویروسی در حین بارداری در کاهش احتمال این انتقال بسیار موثرند.<ref name="iranhivaids"/>
[[پرونده:AIDS-i have aids.jpg|thumb|220 px|نوشته روی پوستر:<br />''من مبتلا به ایدز هستم، مرا بغل کنید. <br />من نمی‌توانم شما را بیمار کنم.'']]


===سندرم نقص ایمنی اکتسابی===
=== راه‌هایی که اچ‌آی‌وی نمی‌تواند منتقل شود ===
{{مقاله اصلی|ایدز}}
* از طریق [[تنفس]]، [[سرفه]] و [[عطسه]].
[[تصویر:Symptoms of AIDS fa.png|بندانگشتی|275px|alt= تصویر نیم تنه انسان که در آن شایع‌ترین علائم ایدز مشخص شده است |علائم اصلی ایدز]]
* از طریق [[بوسیدن]]، تماس پوستی یا دست دادن.
سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) زمانی معنی پیدا می‌کند که شمار سلول‌های CD4<SUP>+</SUP> T به کمتر از ۲۰۰ سلول در هر میکرولیتر برسد و یا بیماری‌های خاص مرتبط با عفونت HIV رخ دهد.<ref name="M118"/> در غیاب درمان، حدود نیمی از افراد مبتلا به HIV در عرض ده سال مبتلا به بیماری ایدز می‌شوند.<ref name="M118"/> رایج ترین وضعیت‌هایی که هشداری بر وجود ایدز هستند التهاب ریه ناشی از [[پنوموسیستیس]] (۴۰٪)، [[نزاری]] به شکل سندرم اتلاف اچ‌آی‌وی (۲۰٪) و [[کاندیدیاز مری]] می‌باشند. سایر علائم شایع شامل [[عفونت دستگاه تنفسی|عفونت‌های دستگاه تنفسی]] در یک دوره زمانی معین می‌شود.<ref name="M118"/>
* از طریق استفاده مشترک از لوازم آشپزی مانند [[بشقاب]]، قاشق و [[چاقو]].
* از طریق تماس با صندلی [[توالت]] یا سایر اشیاء عمومی مانند دستگیرهٔ در یا میلهٔ اتوبوس
* از طریق حشرات، [[نیش]] یا گاز حیوانات.
* از طریق شنا در استخرهای عمومی یا حمام و حولهٔ مشترک.
* از طریق خوردن غذایی که توسط فرد مبتلا به اچ‌آی‌وی تهیه شده باشد.<ref>شیوع بیماری‌های مقاربتی در جهان امروز و بازتاب اجتماعی آن.(روش‌های تشخیص، پیشگیری و درمان)، تالیف: دکتر ولی‌الله آصفی، تهران: انتشارات انیس، چاپ اول: ۱۳۷۲</ref>


<!--عفونت‌های فرصت‌طلب-->
== مکانیسم تکثیر ==
[[عفونت فرصت‌طلب]] ممکن است توسط [[باکتری]]، [[ویروس (زیستی)|ویروس]]، [[قارچ (زیست‌شناسی)|قارچ]] و [[انگل]] به وجود بیاید که معمولاً توسط دستگاه ایمنی بدن کنترل می‌شود.<ref name=Holmes>{{یادکرد ژورنال|نویسنده=Holmes CB, Losina E, Walensky RP, Yazdanpanah Y, Freedberg KA|عنوان= Review of human immunodeficiency virus type 1-related opportunistic infections in sub-Saharan Africa|ژورنال=Clin. Infect. Dis.|سال=2003|صفحه=656–662|دوره=36|شماره=5|pmid=12594648|doi=10.1086/367655| زبان=en }}</ref> اینکه کدام عفونت رخ می‌دهد تا حدودی به این بستگی دارد چه عواملی در محیط اطراف فرد قرار دارد.<ref name="M118"/> این عفونت تقریباً می‌تواند هر [[دستگاه زیستی|دستگاهی]] از بدن را تحت تاثیر قرار دهد.<ref name=Complications2011>{{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=Chu|نام=C|نام خانوادگی۲=Selwyn, PA|عنوان=Complications of HIV infection: a systems-based approach|ژورنال=American family physician|تاریخ=2011-02-15|دوره=83|شماره=4|صفحه=395–406|pmid=21322514| زبان=en }}</ref>


<!--سرطان‌های مرتبط با ایدز -->
* چسبیدن: خوشه‌های [[پروتئین]]ی در سطح بیرونی ذرات ویروس، به دریافت کننده‌های پروتئینی [[یاخته]]‌ی مقصد ملحق می‌شوند.
افراد مبتلا به ایدز خطر آلودگی به ویروس‌های سرطانی مختلفی را دارند از جمله: [[سارکوم کاپوزی]]، [[سرطان لنفوم]]، [[دستگاه عصبی مرکزی لنفوم]]، و [[سرطان گردن رحم]]. <ref name=Deut2010/> سارکوم کاپوزی، شایع ترین سرطانی است که در ۱۰ تا ۲۰ درصد از افراد مبتلا به HIV اتفاق می‌افتد. <ref name=M169>Mandell, Bennett, and Dolan (2010). Chapter 169.</ref> پس از آن سرطان لنفوم شایع ترین سرطان است و علت مرگ نزدیک به ۱۶ درصد از افراد مبتلا به ایدز می‌باشد و جزء نشانه‌های اولیه ۳ تا ۴ درصد از آنها است. هر دوی این سرطان‌ها با [[ویروس هرپس ۸ انسانی]] همراه هستند.<ref name="M169"/> خیلی اوقات مبتلایان به ایدز به دلیل ارتباطی که با [[ویروس پاپیلوم انسانی]] (HPV) دارد، دچار سرطان گردن رحم می‌شوند.<ref name="M169"/>
* [[نسخه‌برداری]] [[ژن]]‌ها : اچ‌آی‌وی نمونه‌ای از اطلاعات ژنتیکی خود را نسخه‌برداری می‌کند.

* تکثیر : ویروس این کپی از ژن‌ها را وارد [[DNA|دی‌ان‌ای]] (DNA) سلول میزبان می‌کند. سپس با ساختن [[RNA]] کنترل منابع یاخته‌‎ی میزبان را به دست می‌گیرد تا بخش‌های تشکیل دهنده اچ‌آی‌وی را تکثیر کند.
<!--علائم بدنی -->
* آزاد سازی : بخش‌های تشکیل دهنده ویروس در نزدیکی جداره سلول جاسازی می‌شوند. آنها یک جوانه را تشکیل می‌دهند که از سلول جدا می‌شود و به یک ذره جدید اچ‌آی‌وی تبدیل می‌شوند.<ref>
علاوه بر این، آنها به طور مکرر دچار علائمی مانند تب طولانی، [[تعریق شبانه]]، تورم غدد لنفاوی، لرز، ضعف، و [[کاهش وزن]] می‌شوند. <ref>{{یادکرد وب|عنوان=AIDS|پیوند=http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/000594.htm|اثر=MedlinePlus|ناشر=A.D.A.M.|تاریخ دسترسی=14 June 2012|کد زبان=en }}</ref> اسهال یکی دیگر از علائم شایعی است که ۹۰٪ از افراد مبتلا به ایدز دچار آن می‌شوند. <ref>{{یادکرد ژورنال|نویسنده=Sestak K |عنوان=Chronic diarrhea and AIDS: insights into studies with non-human primates |ژورنال=Curr. HIV Res. |دوره=3 |شماره=3 |صفحه=199–205 |سال=2005 |ماه=July |pmid=16022653 |doi= 10.2174/1570162054368084|پیوند=| زبان=en }}</ref>
The AIDS Book: Creating A Positive Approach - Publisher: Hay House (August 1, 1988) - ISBN 0-937611-32-8

</ref
==ویروس‌شناسی==
>
[[تصویر:HIV Virion-fa.png|بندانگشتی|نموداری که در آن ساختار ویروس HIV نشان داده شده است]]
[[اچ‌آی‌‎وی|ویروس HIV]] عامل طیف بیماری است که با نام ایدز شناخته می‌شود. HIV نوعی [[ویروس پسگرد]] است که عمدتاً به اجزای [[دستگاه ایمنی]] انسان مانند سلول‌های CD4<SUP>+</SUP> T، [[درشت‌خوار]]ها و [[سلول دندریت|سلول‌های دندریت]] سرایت می‌کند و به صورت مستقیم یا غیرمستقیم سلول‌های CD4<SUP>+</SUP> T را از بین می‌برد.<ref name=Alimonti>{{یادکرد ژورنال |نویسنده=Alimonti JB, Ball TB, Fowke KR |عنوان=Mechanisms of CD4+ T lymphocyte cell death in human immunodeficiency virus infection and AIDS | ژورنال=J. Gen. Virol. |سال=2003 |صفحه=1649–1661 | دوره=84 | شماره=7 | pmid=12810858 |doi=10.1099/vir.0.19110-0| زبان=en }}</ref>

HIV عضوی از [[سرده]] ''[[ویروس آهسته‌گستر]]'' ،<ref name=ICTV61.0.6>{{یادکرد وب |نویسنده=[[International Committee on Taxonomy of Viruses]] | ناشر=[[National Institutes of Health]] |سال=2002 |پیوند=http://www.ncbi.nlm.nih.gov/ICTVdb/ICTVdB/61060000.htm|نشانی بایگانی=http://web.archive.org/web/20060418135608/http://www.ncbi.nlm.nih.gov/ICTVdb/ICTVdB/61060000.htm |عنوان=61.0.6. Lentivirus |تاریخ دسترسی=2012-06-25 |تاریخ بایگانی=2006-04-18|کد زبان=en }}</ref> و بخشی از خانواده [[ویروس پسگرد]] است.<ref name=ICTV61.>{{یادکرد وب |نویسنده=International Committee on Taxonomy of Viruses |ناشر=National Institutes of Health |سال=2002 | url=http://www.ncbi.nlm.nih.gov/ICTVdb/ICTVdB/61000000.htm |عنوان=61. Retroviridae |نشانی بایگانی=http://web.archive.org/web/20060629180810/http://ncbi.nlm.nih.gov/ICTVdb/ICTVdB/61000000.htm |تاریخ دسترسی=2012-06-25 |تاریخ بایگانی=2006-06-29|کد زبان=en }}</ref> ویروس‌های آهسته‌گستر خصوصیات [[ریخت‌شناسی (زیست‌شناسی)|ریخت‌شناسی]]و [[زیست‌شناسی]] مشترک بسیاری دارند. گونه‌های بسیاری از پستانداران مبتلا به ویروس آهسته‌گستر می‌شوند، که مشخصاً دلیل بیماری‌های طولانی‌مدت با [[دوره کمون]] طولانی هستند.<ref name=Levy>{{یادکرد ژورنال |نویسنده=Lévy, J. A. |عنوان=HIV pathogenesis and long-term survival | ژورنال=AIDS |سال=1993 |صفحه=1401–10| دوره=7 |شماره=11 | pmid=8280406 | doi=10.1097/00002030-199311000-00001|زبان=en }}</ref> ویروس‌های آهسته‌گستر به شکل تک رشته، [[حس (زیست‌شناسی مولکولی)|حس]] مثبت، [[ویروس آران‌ای]] احاطه شده منتقل می‌شوند. پس از ورود به سلول هدف، ویروس [[ژنوم]] [[آران‌ای]] توسط [[آنزیم وارونویس]] ویروسی که همراه با ژنوم ویروسی در ذرات ویروسی منتقل شده، به یک [[دی‌ان‌ای]] دو رشته استاندارد تبدیل می‌شود. سپس DNA ویروسی وارد هسته سلول می‌شود و کل DNAهای سلولی را توسط [[اینتگراز]] ویروسی فرا می‌گیرد.<ref name="JASmith">{{یادکرد ژورنال |نویسنده= Smith, Johanna A.; Daniel, René (Division of Infectious Diseases, Center for Human Virology, Thomas Jefferson University, Philadelphia)|عنوان= Following the path of the virus: the exploitation of host DNA repair mechanisms by retroviruses |ژورنال=ACS Chem Biol|دوره=1|شماره=4 |صفحه= 217–26 |سال= 2006 |pmid= 17163676 |doi=10.1021/cb600131q |پیوند= |زبان=en }}</ref> وقتی فرا گرفته شد، ویروس ممکن است [[دوره کمون|پنهان]] شود و این به ویروس و سلول‌های میزبانش این امکان را می‌دهد تا توسط دستگاه ایمنی بدنی شناسایی نشوند. <ref>{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=Martínez|نام=edited by Miguel Angel|عنوان=RNA interference and viruses : current innovations and future trends|سال=2010|ناشر=Caister Academic Press|مکان=Norfolk|شابک=9781904455561|صفحه=73|پیوند=http://books.google.ca/books?id=C5TY8W74scIC&pg=PA73|زبان=en }}</ref> همچنین این ویروس می‌تواند [[رونویسی (ژنتیک) |تکثیر]] شود و ژنوم‌های RNA جدیدی تولید کند و پروتئین‌های ویروسی که توسط سلول به عنوان هسته‌های سلولی جدید شده‌اند را در چرخه‌ای از نو پدید آورد.<ref>{{یادکرد کتاب|نام=ed. by Gerald B. Pier|عنوان=Immunology, infection, and immunity|سال=2004|ناشر=ASM Press|مکان=Washington, D.C.|شابک=9781555812461|صفحه=550|پیوند=http://books.google.ca/books?id=kBb-wYsMHEAC&pg=PA550&lpg=PA550|زبان=en }}</ref>

دو [[انواع ایدز|نوع ایدز]] تاکنون مشخص شده‌است: HIV-1 و HIV-2.

HIV-1 ویروسی بود که در ابتدا شناخته شد (و در ابتدا به عنوان LAV یا HTLV-III شناخته می‌شد). هر چه بیشتر[[پرآزاری|بدخیم]] باشد، بیشتر [[سرایت|عفونی]] می‌شود،<ref>{{یادکرد ژورنال |عنوان=Comparison of HIV-1 and HIV-2 infectivity from a prospective cohort study in Senegal |نام خانوادگی=Gilbert |نام=PB |ژورنال=Statistics in Medicine | تاریخ=28 February 2003| دوره=22 |شماره=4 |صفحه=573–593 | pmid=12590415 |doi=10.1002/sim.1342 |نام خانوادگی2=McKeague |نام2=IW |نام خانوادگی3=Eisen |نام3=G |نام خانوادگی4=Mullins |نام4=C |نام خانوادگی5=Guéye-Ndiaye|نام5=A |نام خانوادگی6=Mboup |نام6=S |نام خانوادگی7=Kanki |نام7=PJ |زبان=en}}</ref>. عفونت ضعیف‌ترHIV-2 در مقایسه با HIV-1 افرادی که در معرض HIV-2 هستند کمتر مبتلا به HIV-2 می‌شوند. از آنجا که HIV-2 توانایی ضعیفی در مقابل انتقال دارد، تا حد زیادی محدود به [[آفریقای غربی]] می‌باشد.<ref name="Reeves">{{یادکرد ژورنال |نویسنده=Reeves, J. D. and Doms, R. W |عنوان=Human Immunodeficiency Virus Type 2 | ژورنال=J. Gen. Virol. |سال=2002 |صفحه=1253–65 | دوره=83 | شماره=Pt 6 | pmid=12029140 | doi=10.1099/vir.0.18253-0| زبان=en }}</ref>

==تشخیص بیماری ==
[[تصویر:Hiv-timecourse-fa.png|بندانگشتی|نمودار عمومی رابطهٔ میان نسخه‌های HIV(تکثیرشده از ویروس‌ها) و شمار CD4<SUP>+</SUP> T با میانگین زمان ابتلاء به HIV بدون مراقبت؛ هربیماری شخص می‌تواند دوره را به قدر قابل توجهی تغییر دهد. {{legend-line|blue solid 2px|تعداد گویچه‌های سفید CD4<sup>+</sup> T (سلول/میلی‌متر مکعب)}} {{legend-line|red solid 2px|HIV RNA تکثیرشده بر میلی‌لیتر پلاسما}}]]
بیماری ایدز و HIV با توجه بروز علایم و نشانه‌های بیمار، از طریق آزمایش و بررسی آن در آزمایشگاه تشخیص داده می‌شود.<ref name="WHOCase2007"/> آزمایش HIV به همه کسانی که در معرض خطر قرار دارند توصیه می‌شود، که شامل هر فرد مبتلا به هر نوع بیماری آمیزشی است می‌شود.<ref name="Deut2010"/> در بسیاری از مناطق دنیا، یک سوم حاملان HIV زمانی متوجه می‌شوند که در مرحله پیشرفته‌ای از این بیماری هستند و AIDS یا نقص شدید دستگاه ایمنی آشکار می‌شود..<ref name=Deut2010/>

===آزمایش HIV ===
در اکثر افراد آلوده به HIV، در طول سه تا دوازده هفته پس از عفونت اولیه، یک سری [[پادتن|آنتی‌بادی‌های]] خاص ایجاد می‌گردد.<ref name="M118"/> تشخیص اولیه HIV قبل از تغییر آنتی‌بادی، با اندازه‌گیری اچ‌آی‌وی-[[آران‌ای]] یا [[آنتی‌ژن P24]] انجام می‌شود.<ref name="M118"/> نتایج مثبت به دست آمده توسط آنتی‌بادی یا آزمایش [[واکنش زنجیره‌ای پلیمراز]] (PCR)، توسط PCR و یا توسط آنتی‌بادی دیگری تأیید می‌شوند.<ref name=WHOCase2007/>

آزمایش آنتی‌بادی در کودکان کمتر از ۱۸ ماه، به دلیل وجود مداوم آنتی‌بادی‌های مادری معمولاً نتیجه درستی نمی‌دهند.<ref name=ChildDiag2010>{{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=Kellerman|نام=S|نام خانوادگی۲=Essajee, S|عنوان=HIV testing for children in resource-limited settings: what are we waiting for?|ژورنال=PLoS medicine|تاریخ=2010 Jul 20|دوره=7|شماره=7|صفحه=e1000285|pmid=20652012|doi=10.1371/journal.pmed.1000285|pmc=2907270|زبان=en}}</ref> بنابراین عفونت HIV تنها توسط آزمایش PCR مربوط به HIV RNA یا DNA و یا از طریق آزمایش آنتی‌بادی P24 قابل تشخیص است.<ref name=WHOCase2007/> در اکثر نقاط دنیا دسترسی به آزمایش PCR قابل اعتماد وجود ندارد و افراد باید تا زمانی صبر کنند که علائم پیشرفت کند و یا سن کودک به اندازه کافی باشد و آزمایش آنتی بادی درستی نتیجه دهد.<ref name="ChildDiag2010"/> در کشورهای جنوب صحرای آفریقا در بین سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۹، بین ۳۰ تا ۷۰ درصد مردم، از وضعیت HIV خود آگاه بوده‌اند.<ref name="UN2011Eighty">UNAIDS 2011 pg. 70–80</ref> در سال ۲۰۰۹، بین ۴ تا ۴۲ درصد مردم مورد آزمایش قرار گرفتند.<ref name="UN2011Eighty"/> این ارقام نشان دهنده افزایش قابل توجهی نسبت به ده سال گذشته‌است.<ref name=UN2011Eighty/>

===طبقه‌بندی عفونت HIV===
از دو طبقه‌بندی اصلی برای مرحله‌بندی HIV و ایدز استفاده می‌شود، یکی توسط [[سازمان بهداشت جهانی]]<ref name="WHOCase2007"/> (WHO) و دیگر توسط [[مرکز کنترل و پیشگیری بیماری]]<ref name="CDCCase2008"/> (CDC). برنامه CDC بیشتر در کشورهای توسعه‌یافته استفاده می‌شود. از آنجا که برنامه WHO احتیاجی به آزمایش ندارد، بیشتر مناسب کشورهای در حال توسعه‌است که با کمبود لوازم روبرو هستند. علیرغم تفاوت‌های که این دو با هم دارند، اما می‌تواند هر دوی آنها را از لحاظ آماری مقایسه نمود.<ref name=M121/><ref name=WHOCase2007/><ref name=CDCCase2008/>

سازمان بهداشت جهانی برای اولین بار در سال ۱۹۸۶ تعریفی برای ایدز ارائه نمود.<ref name="WHOCase2007"/> از آن زمان به بعد، مرحله‌بندی WHO برای چندین بار تغییر کرده و گسترش یافت، که نسخهٔ اخیر آن که در سال ۲۰۰۷ منتشر شده‌است.<ref name=WHOCase2007>{{یادکرد کتاب|عنوان=WHO case definitions of HIV for surveillance and revised clinical staging and immunological classification of HIV-related disease in adults and children.|صفحه=6–16|پیوند=http://www.who.int/hiv/pub/guidelines/HIVstaging150307.pdf|قالب=PDF|سال=2007|ناشر=World Health Organization|مکان=Geneva|شابک=978-92-4-159562-9|زبان=en}}</ref> رده‌بندی مراحل تعیین شده توسط WHO به شکل زیر است:
* عفونت اولیه HIV: که یا بدون علامت است و یا همراه با سندرم حاد ویروسی است.<ref name="WHOCase2007"/>
* مرحله ۱: عفونت HIV بدون علامت با تعداد سلول‌های CD4 بیش از ۵۰۰ در هر میکرولیتر. ممکن است شامل بزرگ شدن گره‌های لنفاوی نیز باشد.<ref name="WHOCase2007"/>
* مرحله ۲: علائم خفیف که ممکن است تغییر جزئی [[غشاء مخاطی]] و عود عفونت [[دستگاه تنفسی فوقانی]] را شامل شود و تعداد سلول‌های CD4 کمتر از ۵۰۰ در هر میکرولیتر است.<ref name="WHOCase2007"/>
* مرحله ۳: علائم پیشرفته که ممکن است شامل [[اسهال]] [[مزمن (پزشکی)|مزمن]] و غیر عادی برای بیش از یک ماه شود، به همراه عفونت‌های باکتریایی شدید از جمله سل ریوی و همچنین تعداد سلول‌های CD4 کمتر از ۳۵۰ در هر میکرولیتر.<ref name="WHOCase2007"/>
* مرحله ۴ یا ایدز: علائم شدیدی شامل [[توکسوپلاسموز]] مغز، [[کاندیدیاز]] [[مری]]، [[نای]]، [[نایژه]] یا [[شش]] و [[سارکوم کاپوزی]]. تعداد سلول‌های CD4 به کمتر از ۲۰۰ در هر میکرولیتر می‌رسد.<ref name="WHOCase2007"/>
مرکز کنترل و پیشگیری بیماری آمریکا نیز ایجاد یک سیستم طبقه‌بندی برای HIV ارائه نموده و آخرین بار آن را در سال ۲۰۰۸ به روز رسانی کرده‌است.<ref name=CDCCase2008>{{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=Schneider|نام=E|نام خانوادگی۲=Whitmore, S; Glynn, KM; Dominguez, K; Mitsch, A; McKenna, MT; Centers for Disease Control and Prevention, (CDC)|عنوان=Revised surveillance case definitions for HIV infection among adults, adolescents, and children aged <18 months and for HIV infection and AIDS among children aged 18 months to <13 years--United States, 2008|ژورنال=MMWR. Recommendations and reports : Morbidity and mortality weekly report. Recommendations and reports / Centers for Disease Control|تاریخ=2008-12-05|دوره=57|شماره=RR–10|صفحه=1–12|pmid=19052530|زبان=en}}</ref> در این سیستم عفونت HIV بر اساس شمارش CD4 و علائم بالینی می‌باشد،<ref name="CDCCase2008"/> عفونت را در سه مرحله توصیف می‌کند:
* مرحله ۱: تعداد سلول‌های CD4 بیشتر از ۵۰۰ در هر میکرولیتر بدون هیچ علائمی از ایدز
* مرحله ۲: تعداد سلول‌های CD4 بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ در هر میکرولیتر بدون هیچ علائمی از ایدز
* مرحله ۳: تعداد سلول‌های CD4 کمتر از ۵۰۰ در هر میکرولیتر یا وجود علائمی از ایدز
* نامعلوم: اگر اطلاعات کافی برای هر یک از مراحل فوق در دسترس باشد
اگر پس از درمان، تعداد سلول‌های CD4 خون به بیش از ۲۰۰ در هر میکرولیتر افزایش یابد و یا بیماری دیگری به جز ایدز احتمال رود و یا حتی درمان گردد هنوز هم تشخیص اینکه بیماری ایدز بوده باشد پابرجا خواهد بود.<ref name="M121"/>

== تاریخچه ==
===کشف===
ایدز اولین بار در سال ۱۹۸۱ در امریکا مشاهده شد. <ref name=M169/> اولین مواردی که مشاهده شد در بین معتادان تزریقی و همچنین همجنسگرایان مرد قرار داشت که به دلیل نامعلومی سیستم دفاعی بدن آنها ضعیف شده بود و علایم بیماری التهاب ریه [[نیوموسیستیک کارینی]] (PCP) در آنها مشاهده می‌شد که این بیماری در افرادی دیده می‌شود که سیستم دفاعی بدنی ضعیفی دارند. <ref name=MMWR2>{{یادکرد ژورنال|نویسنده=Gottlieb MS|عنوان=Pneumocystis pneumonia—Los Angeles. 1981| ژورنال=Am J Public Health| دوره=96| شماره=6|صفحه=980–1; discussion 982–3|سال=2006| pmid=16714472|پیوند=http://www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/june_5.htm|تاریخ دسترسی=March 31, 2009| pmc=1470612|پیوند بایگانی=http://web.archive.org/web/20090422042240/http://www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/june_5.htm|تاریخ بایگانی=April 22, 2009 | deadurl= no|زبان=en}}</ref> سپس نوعی سرطان پوست نادر با نام [[کاپوسی سارکوما]] (KS) در میان مردان [[همجنسگرایی|همجنسگرای]] گزارش شد.<ref name="pmid7287964">{{یادکرد ژورنال|نویسنده=Friedman-Kien AE|عنوان=Disseminated Kaposi's sarcoma syndrome in young homosexual men|ژورنال=J. Am. Acad. Dermatol.|دوره=5|شماره=4|صفحه=468–71|سال=1981|ماه=October|pmid=7287964|doi=10.1016/S0190-9622(81)80010-2|پیوند=|زبان=en }}</ref><ref name="pmid6116083">{{یادکرد ژورنال|نویسنده=Hymes KB|عنوان=Kaposi's sarcoma in homosexual men-a report of eight cases|ژورنال=Lancet|دوره=2|شماره=8247|صفحه=598–600|سال=1981|ماه=September|pmid=6116083|doi=|پیوند=|نویسنده-separator=,|نویسنده2=Cheung T|نویسنده3=Greene JB|display-authors=3|نام خانوادگی4=Prose|نام4=NS|نام خانوادگی5=Marcus|نام5=A|نام خانوادگی6=Ballard|نام6=H|نام خانوادگی7=William|نام7=DC|نام خانوادگی8=Laubenstein|نام8=LJ|زبان=en}}</ref> موارد بیشتری از بیماری PCP و KS مشاهده شد و این زنگ خطری برای مرکز پیشگیری و کنترل بیماری بود و گروهی از طرف این مرکز برای بررسی این واقعه تشکیل شد. <ref name="Basavapathruni_2007">{{یادکرد ژورنال |عنوان=Reverse transcription of the HIV-1 pandemic |نام خانوادگی1=Basavapathruni |نام1=A |نام خانوادگی2=Anderson |نام2=KS | ژورنال=The FASEB Journal |سال=2007 | ماه=December | دوره=21 |شماره=14 |صفحه=3795–3808 | doi=10.1096/fj.07-8697rev | pmid=17639073|زبان=en }}</ref>

در آن اوایل مرکز کنترل بیماری هنوز نامی رسمی برای این بیماری انتخاب نکرده بود و معمولاً نام این بیماری را با بیماری که مریض با آن در ارتباط بود بیان می‌کردند، برای مثال تا قبل از کشف HIV از نام [[لنفادنوپاتی]] که بیماری عامل بود استفاده می‌شد.<ref name=MMWR1982a>{{یادکرد ژورنال |نویسنده=Centers for Disease Control (CDC) |عنوان=Persistent, generalized lymphadenopathy among homosexual males|پیوند=http://www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/00001096.htm | ژورنال=MMWR Morb Mortal Wkly Rep. |سال=1982 |صفحه=249–251 | دوره=31|شماره=19 | pmid=6808340 |تاریخ دسترسی =August 31, 2011|زبان=en }}</ref><ref name=Barre>{{یادکرد ژورنال|نویسنده=Barré-Sinoussi F |عنوان=Isolation of a T-lymphotropic retrovirus from a patient at risk for acquired immune deficiency syndrome (AIDS) | ژورنال=Science |سال=1983 |صفحه=868–871 | دوره=220 | شماره=4599 | pmid=6189183 |doi=10.1126/science.6189183 | bibcode=1983Sci...220..868B| نویسنده-separator=,| نویسنده2=Chermann JC| نویسنده3=Rey F|display-authors=3|نام خانوادگی4=Nugeyre|نام4=M.|نام خانوادگی5=Chamaret|نام5=S|نام خانوادگی6=Gruest|نام6=J|نام خانوادگی7=Dauguet|نام7=C|نام خانوادگی8=Axler-Blin|نام8=C|نام خانوادگی9=Vezinet-Brun|نام9=F|زبان=en }}</ref> همچنین اسامی مانند ''سارکوم کاپوزی'' یا ''عفونت فرصت‌طلب'' نام‌هایی بوده‌اند که توسط این گروه در سال ۱۹۸۱ استفاده می‌شده‌است.<ref name=MMWR1982b>{{یادکرد ژورنال |نویسنده=Centers for Disease Control (CDC) |عنوان=Opportunistic infections and Kaposi's sarcoma among Haitians in the United States |پیوند=http://www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/00001123.htm | ژورنال=MMWR Morb Mortal Wkly Rep. |سال=1982 |صفحه=353–354; 360–361 | دوره=31 | شماره=26 | pmid=6811853 |تاریخ دسترسی =August 31, 2011|زبان=en }}</ref>
از آنجا که این سندرم در [[هائیتی]]، همجنسگرایان، [[هموفیلی]]، و مصرف کنندگان هروئین ظاهر شده بود، مرکز کنترل بیماری عبارت «بیماری 4ه» را ابداع کرد.<ref name=SciRep470b>{{یادکرد وب| ناشر=[[انجمن پیشبرد علوم آمریکا|American Association for the Advancement of Science]]| تاریخ= July 28, 2006
|پیوند=http://www.scienceonline.org/cgi/reprint/313/5786/470b.pdf|عنوان= Making Headway Under Hellacious Circumstances|تاریخ دسترسی =June 23, 2008|قالب=PDF|کد زبان=en }}</ref> در مطبوعات از اصطلاح "گرید" که مخفف معادل انگلیسی عبارت [[نقص ایمنی مرتبط با همجنسگرایی]] استفاده می‌شد.<ref name=Altman>{{یادکرد خبر
|نویسنده=Altman LK |پیوند=http://www.nytimes.com/1982/05/11/science/new-homosexual-disorder-worries-health-officials.html?scp=1&sq=New%20homosexual%20disorder%20worries%20officials&st=cse |عنوان=New homosexual disorder worries health officials |اثر= [[نیویورک تایمز|New York Times]] | تاریخ=May 11, 1982 |تاریخ دسترسی =August 31, 2011|زبان=en |کد زبان=en}}</ref> اما بعداً که معلوم شد که ایدز فقط محدود به [[جامعه همجنسگرایان]] نمی‌شود،<ref name=MMWR1982b/> این نتیجه گرفته شد که استفاده از اصطلاح گرید گمراه‌کننده است و واژه ایدز در همایشی در ژوئیه ۱۹۸۲ معرفی شد.<ref name="Kher">{{یادکرد خبر |نویسنده=Kher U |عنوان=A Name for the Plague|اثر=Time | تاریخ=July 27, 1982 |پیوند=http://www.time.com/time/80days/820727.html|تاریخ دسترسی=March 10, 2008|نشانی بایگانی=http://web.archive.org/web/20080307015307/http://www.time.com/time/80days/820727.html|تاریخ بایگانی=March 7, 2008 |deadurl= no|زبان=en |کد زبان=en}}</ref> از سپتامبر ۱۹۸۲، مرکز کنترل بیماری از واژه ایدز برای نسبت دادن این بیماری استفاده کرد. <ref name=MMWR1982c>{{یادکرد ژورنال |نویسنده=Centers for Disease Control (CDC) |عنوان=Update on acquired immune deficiency syndrome (AIDS)—United States| ژورنال=MMWR Morb Mortal Wkly Rep. |سال=1982 |صفحه=507–508; 513–514 | دوره=31 | شماره=37 | pmid=6815471|زبان=en }}</ref>

[[تصویر:Robert Gallo.jpg|بندانگشتی|رابرت گالو، کاشف HIV در اوایل دهه هشتاد در میان (از چپ به راست) ساندرا اوا، ساندرا کلمبینی، و ارسل ریچاردسون.]]
در سال ۱۹۸۳، دو گروه تحقیقاتی جداگانه به رهبری [[رابرت گالو]] و [[لوک مونتانیه]] به طور مستقل اعلام کردند که یک ویروس پسگرد جدید بیماران مبتلا به ایدز را آلوده کرده، و یافته‌هایشان را در همان شماره از مجله ''[[ساینس]]'' منتشر کردند.<ref name=Gallo>{{یادکرد ژورنال |نویسنده=RC Gallo, PS Sarin, EP Gelmann, M Robert-Guroff, E Richardson, VS Kalyanaraman, D Mann, GD Sidhu, RE Stahl, S Zolla-Pazner, J Leibowitch, and M Popovic |ژورنال=Science |عنوان=Isolation of human T-cell leukemia virus in acquired immune deficiency syndrome (AIDS) |سال=1983 |صفحه=865–867 | دوره=220 | doi=10.1126/science.6601823 | pmid=6601823 | شماره=4599|bibcode = 1983Sci...220..865G |زبان=en }}</ref><ref name=Montagnier >{{cite doi|10.1126/science.6189183}}</ref>
گلو ادعا کرد که ویروسی که گروه خود از یک بیمار مبتلا به ایدز برای تحقیقات جدا کرده بود از نظر [[ویروس (زیستی)|شکل]] کاملاً مشابه سایر [[ویروس تی-لنفوتروپیک انسانی| ویروس‌های تی-لنفوتروپیک انسانی]] (HTLV) بوده که گروهش در همان ابتدا جدا کرده بود. گروه گالو نام آن ویروس را HTLV-III گذاشتند. در همان زمان، گروه مونتانیه ویروسی از یک بیمار مبتلا به تورم [[غدد لنفاوی]] گردن و [[ضعف|ضعف فیزیکی]] که دو مشخصه از علائم ایدز است، جدا کرده بود. تناقض در گرازش‌های گروه گالو و مونتانیه و همکارانشان نشان می‌داد که هسته پروتئین‌های این ویروس از لحاظ ایمنی‌شناسی، کاملاً متفاوت از HTLV-I است. گروه مونتانیه اسم ویروسی که جدا کرده بودند را ویروس مرتبط با لنفادنوپاتی (LAV) گذاشتند.
<ref name="Basavapathruni_2007"/> از آنجا که مشخص شد هر دوی این ویروس یکسان هستند، در سال ۱۹۸۶ LAV و HTLV-III هر دو به HIV تغییر نام دادند.<ref>{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=Aldrich|نام=ed. by Robert|عنوان=Who's who in gay and lesbian history.|سال=2001|ناشر=Routledge|مکان=London|شابک=9780415229746|صفحه=154|پیوند=http://books.google.ca/books?id=9KA7_1s6w-QC&pg=PA154|نام خانوادگی۲=Wotherspoon, Garry|زبان=en }}</ref>

===منشأ===
به نظر می‌رسد که هر دو ویروس HIV-1 و HIV-2 در اصل متعلق به [[نخستی‌سانان]] مرکز افریقا بوده و در اوایل قرن بیست به بدن انسان [[بیماری جانورآورد|منتقل]] شده‌اند. <ref name=Orgin2011/> به نظر می‌آید که ویروس HIV-1 در اصل متعلق به مناطق جنوبی [[کامرون]] و تکامل یافتهٔ [[ویروس نقص ایمنی میمونی]] (SIV) که در میان [[شمپانزه|شمپانزه‌های]] وحشی شیوع دارد، بوده‌است.<ref name="pmid9989410">{{یادکرد ژورنال |نویسنده=Gao F |عنوان=Origin of HIV-1 in the chimpanzee Pan troglodytes troglodytes |ژورنال=Nature |دوره=397 |شماره=6718|صفحه=436–41 |سال=1999 |ماه=February |pmid=9989410|doi=10.1038/17130 |پیوند=|bibcode = 1999Natur.397..436G |نویسنده-separator=, |نویسنده2=Bailes E |نویسنده3=Robertson DL|display-authors=3 |نام خانوادگی4=Chen |نام4=Yalu |نام خانوادگی5=Rodenburg |نام5=Cynthia M. |نام خانوادگی6=Michael |نام6=Scott F.|نام خانوادگی7=Cummins |نام7=Larry B. |نام خانوادگی8=Arthur |نام8=Larry O. |نام خانوادگی9=Peeters |نام9=Martine |زبان=en }}</ref><ref name=Keele>{{یادکرد ژورنال |نویسنده=Keele, B. F., van Heuverswyn, F., Li, Y. Y., Bailes, E., Takehisa, J., Santiago, M. L., Bibollet-Ruche, F., Chen, Y., Wain, L. V., Liegois, F., Loul, S., Mpoudi Ngole, E., Bienvenue, Y., Delaporte, E., Brookfield, J. F. Y., Sharp, P. M., Shaw, G. M., Peeters, M., and Hahn, B. H. |عنوان=Chimpanzee Reservoirs of Pandemic and Nonpandemic HIV-1 | ژورنال=Science | تاریخ=28 July 2006| دوره=313 | شماره=5786 |صفحه=523–6 | doi = 10.1126/science.1126531 | pmc=2442710 | pmid=16728595|bibcode = 2006Sci...313..523K |زبان=en }}</ref> همچنین ویروس HIV-2 تکامل یافتهٔ ویروس SIV میان گونه‌ای میمون به نام [[منگابی دودی]] بوده‌است که در غرب افریقا (از جنوب [[سنگال]] تا غرب [[ساحل عاج]]) زندگی می‌کرده‌است.<ref name="Reeves" /> [[پخ‌بینیان]]ی مانند [[میمون شب]] نسبت به ویروس [[انواع HIV|HIV-1]] مقاوم هستند و این احتمالاً به دلیل یک نوع [[ژن پیوندی]] دو گونه مقاوم ویروس در آنها می‌باشد.<ref name=Goodier>{{یادکرد ژورنال |نویسنده=Goodier, J., and Kazazian, H. |عنوان=Retrotransposons Revisited: The Restraint and Rehabilitation of Parasites | ژورنال=Cell |سال=2008 |صفحه=23–35 | دوره=135 |شماره=1 | doi = 10.1016/j.cell.2008.09.022 | pmid=18854152|زبان=en }}(subscription required)</ref>
به نظر می‌رسد که HIV-1 حداقل در سه مرحله جهش داشته و به سه گروه از ویروس‌های M، N و O جهش یافته است.<ref name=Sharp2001>{{یادکرد ژورنال |نام خانوادگی1=Sharp |نام1=P. M. |نام خانوادگی2=Bailes |نام2=E.|نام خانوادگی3=Chaudhuri |نام3=R. R. |نام خانوادگی4=Rodenburg |نام4=C. M. |نام خانوادگی5=Santiago |نام5=M. O. |نام خانوادگی6=Hahn |نام6=B. H.|عنوان=The origins of acquired immune deficiency syndrome viruses: where and when? |ژورنال=Philosophical Transactions of the Royal Society B: Biological Sciences |دوره=356 |صفحه=867–76 |سال=2001 |doi=10.1098/rstb.2001.0863|pmid=11405934 |pmc=1088480|پیوند=http://www.aidsorigins.com/pdfs/rs/sharp.pdf |شماره=1410|زبان=en }}</ref>

مدارکی موجود است که نشان می‌دهد انسان‌هایی که در شکار و یا فروش حیوانات دخالت داشتند دچار ویروس SIV شده‌اند.<ref name=Kalish2005>{{یادکرد ژورنال |نویسنده=Kalish ML |عنوان=Central African hunters exposed to simian immunodeficiency virus |ژورنال=Emerg Infect Dis |دوره=11 |شماره=12 |صفحه=1928–30 |سال=2005 |pmid=16485481|doi=10.3201/eid1112.050394 |نویسنده-separator=, |نویسنده2=Wolfe ND |نویسنده3=Ndongmo CD |نویسنده4=McNicholl J|نویسنده5=Robbins KE |display-authors=5 |نام خانوادگی6=Aidoo |نام6=Michael |نام خانوادگی7=Fonjungo |نام7=Peter N. |نام خانوادگی8=Alemnji|نام8=George |نام خانوادگی9=Zeh |نام9=Clement |pmc=3367631|زبان=en }}</ref> اگرچه SIV ویروس ضعیفی است که سیستم دفاعی بدن انسان با آن مقابله می‌کند و بیش از چند هفته در بدن انسان باقی نمی‌ماند، اما انتقال سریع و متوالی آن بین انسان‌های مختلف زمان کافی را به این ویروس برای تبدیل آن به HIV می‌دهد.<ref name=Marx2001>{{یادکرد ژورنال |نویسنده=Marx PA, Alcabes PG, Drucker E |عنوان=Serial human passage of simian immunodeficiency virus by unsterile injections and the emergence of epidemic human immunodeficiency virus in Africa|دوره=356 |شماره=1410 |صفحه=911–20 |سال=2001 |pmid=11405938 |ژورنال=Philos Trans R Soc Lond B Biol Sci|pmc=1088484 |doi=10.1098/rstb.2001.0867|پیوند=http://rstb.royalsocietypublishing.org/content/356/1410/911.full.pdf|زبان=en }}</ref> علاوه بر این، با توجه به نرخ پایین انتقال فرد به فرد بیماری، SIV فقط می‌تواند از طریق تعداد زیادی افراد در معرض خطر پخش شود که باور بر این است که تا قبل از قرن بیستم چنین جمعیتی وجود نداشته است.

راه‌های انتقال پرخطر بسته به زمان انتقال از حیوان به انسان به ویروس این امکان را می‌‍دهد که با انسان سازگار شود و در بین جامعه پخش گردد. مطالعات ژنتیکی ویروسی نشان می‌دهد که اجداد گروه HIV-1 M به سال ۱۹۱۰ بر می‌گردد. <ref name=Worobey2008>{{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی1=Worobey |نام1=Michael |نام خانوادگی2=Gemmel |نام2=Marlea |نام خانوادگی3=Teuwen |نام3=Dirk E. |نام خانوادگی4=Haselkorn|نام4=Tamara |نام خانوادگی5=Kunstman |نام5=Kevin |نام خانوادگی6=Bunce |نام6=Michael |نام خانوادگی7=Muyembe |نام7=Jean-Jacques|نام خانوادگی8=Kabongo |نام8=Jean-Marie M. |نام خانوادگی9=Kalengayi |نام9=Raphaël M. |عنوان=Direct evidence of extensive diversity of HIV-1 in Kinshasa by 1960 |ژورنال=Nature |دوره=455 |شماره=7213 |صفحه=661–4 |سال=2008 |pmid=18833279|doi=10.1038/nature07390|پیوند=http://www.nature.com/nature/journal/v455/n7213/pdf/nature07390.pdf |bibcode = 2008Natur.455..661W |زبان=en }} (subscription required)</ref> افرادی که مدعی هستند که HIV در این تاریخ شیوع یافته، آن را به ظهور و رشد [[استعمار]] و شهرهای مستعمره آفریقایی ارتباط می‌دهند که منجر به تغییرات اجتماعی شامل بی بند و باری جنسی، گسترش [[تن‌فروشی]]، و بیماری‌های [[زخم تناسلی]] (مانند [[سیفیلیس]]) در شهرهای مستعمره شده است. <ref name=Sousa2010>{{یادکرد ژورنال |نام خانوادگی1=Sousa |نام1=João Dinis de|نام خانوادگی2=Müller |نام2=Viktor |نام خانوادگی3=Lemey |نام3=Philippe |نام خانوادگی4=Vandamme |نام4=Anne-Mieke |نام خانوادگی5=Vandamme|نام5=Anne-Mieke |عنوان=High GUD Incidence in the Early 20th Century Created a Particularly Permissive Time Window for the Origin and Initial Spread of Epidemic HIV Strains |ژورنال=PLoS ONE |دوره=5 |شماره=4 |صفحه=e9936 |سال=2010|pmid=20376191 |pmc=2848574|doi=10.1371/journal.pone.0009936|پیوند=http://www.plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0009936|نام خانوادگی ویراستار =Martin |نام ویراستار =Darren P. |زبان=en }}</ref> در حالی که میزان انتقال HIV در رابطه جنسی واژینال در حالت عادی کم است، اما اگر یکی از طرفین مبتلا به یک [[بیماری‌های آمیزشی|بیماری آمیزشی عفونی]] باشد، احتمال انتقال هم افزایش خواهد یافت. در اوایل دهه ۱۹۰۰ شهرهای مستعمره به دلیل شیوع بالای تن‌فروشی و بیماری‌های زخم تناسلی معروف بودند و به نظر می‌رسید که در سال ۱۹۲۸ به اندازه ۴۵% زنان ساکن [[کینشاسا]] شرقی تن‌فروشی می‌کردند و در سال ۱۹۳۳ در حدود ۱۵% ساکنان همان شهر به یکی به بیماری [[سیفیلیس]] مبتلا شده بودند.<ref name=Sousa2010 />

از نگاهی دیگر مشاهده می‌شود که اعمال خطرناک پزشکی در آفریقا در طول جنگ جهانی دوم، مانند استریل نبودن، استفاده مجدد از سرنگ‌ها در واکسن‌های عمومی، آنتی‌بیوتیک و آنتی‌مالاریا از عواملی بوده‌اند که باعث پخش ویروس و سازگاری آن با انسان‌ها شده است.<ref name=Marx2001 /><ref name=Chitnis2000>{{یادکرد ژورنال |نام خانوادگی1=Chitnis |نام1=Amit |نام خانوادگی2=Rawls |نام2=Diana |نام خانوادگی3=Moore |نام3=Jim|عنوان=Origin of HIV Type 1 in Colonial French Equatorial Africa? |ژورنال=AIDS Research and Human Retroviruses|دوره=16 |شماره=1 |صفحه=5–8 |سال=2000 |pmid=10628811 |doi=10.1089/088922200309548|زبان=en }}(subscription required)</ref><ref name=McNeil>{{یادکرد خبر |نویسنده=[[Donald G. McNeil, Jr.]] |نام خانوادگی۲= |عنوان=Precursor to H.I.V. Was in Monkeys for Millennia |پیوند=http://www.nytimes.com/2010/09/17/health/17aids.html?_r=1&src=me&ref=general|quote=Dr. Marx believes that the crucial event was the introduction into Africa of millions of inexpensive, mass-produced syringes in the 1950s.&nbsp;... suspect that the growth of colonial cities is to blame. Before 1910, no Central African town had more than 10,000 people. But urban migration rose, increasing sexual contacts and leading to red-light districts.|اثر=[[نیویورک تایمز|New York Times]] |تاریخ=September 16, 2010 |تاریخ دسترسی=2010-09-17|زبان=en }}</ref>

بررسی نمونه‌های خونی به جا مانده از گذشته نشان می‌دهد که اولین انسانی که مبتلا به ایدز شده در سال ۱۹۵۹ [[Democratic جمهوری دموکراتیک کنگو|کنگو]]. جان خود از دست داده‌است. این نخستین و قدیمی‌ترین مورد مرگ شناخته شده در اثر ابتلا به این بیماری محسوب می‌شود. <ref name=Zhu>{{یادکرد ژورنال|نویسنده=Zhu, T., Korber, B. T., Nahmias, A. J., Hooper, E., Sharp, P. M. and Ho, D. D.|عنوان=An African HIV-1 Sequence from 1959 and Implications for the Origin of the epidemic|ژورنال=Nature|سال=1998|صفحه=594–7|دوره=391|شماره=6667|pmid=9468138|doi=10.1038/35400|پیوند=http://www.nature.com/nature/journal/v391/n6667/full/391594a0.html|bibcode = 1998Natur.391..594Z |زبان=en }}</ref> همچنین ممکن است ویروس اچ‌آی‌وی نخستین بار در سال ۱۹۶۶ به آمریکا رسیده باشد،<ref>{{یادکرد خبر |نام خانوادگی = Kolata |نام = Gina |عنوان = Boy's 1969 Death Suggests AIDS Invaded U.S. Several Times |ناشر = The نیویورک تایمز|New York Times | تاریخ = 28 October 1987 |پیوند= http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9B0DEFD6173AF93BA15753C1A961948260&sec=health&pagewanted=all |تاریخ دسترسی = 11 February 2009|زبان=en }}</ref> ولی عمده شیوع HIV مربوط به خارج از صحرای آفریقا (و همچنین امریکا) می‌شود و می‌توان آن را به فردی ناشناس و مبتلا به ایدز نسبت داد که در [[هائیتی]] زندگی می‌کرده‌است و با ورود به امریکا در سال ۱۹۶۹ به آن شیوع بخشیده‌است.<ref name="Thomas_Gilbert">{{یادکرد ژورنال |نام خانوادگی1=Gilbert |نام1= M. Thomas P. |نام خانوادگی2= Rambaut |نام2= Andrew|نام خانوادگی3=Wlasiuk |نام3= Gabriela |نام خانوادگی4= Spira |نام4= Thomas J. |نام خانوادگی5=Pitchenik |نام5=Arthur E. |نام خانوادگی6= Worobey|نام6=Michael |عنوان=The emergence of HIV/AIDS in the Americas and beyond | ژورنال=PNAS | تاریخ=November 20, 2007|دوره=104 |شماره=47 |صفحه=18566–18570 |پیوند=http://www.pnas.org/content/104/47/18566.full.pdf |قالب=PDF |doi=10.1073/pnas.0705329104 | pmid=17978186 | pmc=2141817|bibcode = 2007PNAS..10418566G |زبان=en }}</ref> پس از آن به سرعت بین گروه‌های پرخطر (در ابتدا در بین مردان هوس‌باز همجنس‌گرا) پخش شد. در سال ۱۹۷۸ شیوع ویروس HIV-1 در بین مردان همجنس‌گرای ساکن [[نیویورک (ایالت)|نیویورک]] and [[سان فرانسیسکو]] ، ۵ درصد تخمین زده شد که بیانگر این است که هزاران نفر در کشور مبتلاً به ایدز بوده‌اند. <ref name="Thomas_Gilbert" />


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس|اندازه=ریز}}
{{پانویس|اندازه=ریز|چپ‌چین=بله}}


{{انبار-رده|HIV}}
{{انبار-رده|HIV}}

نسخهٔ ‏۱۶ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۰۴:۰۳

اچ‌آی‌وی (HIV) حروف نخست نام «ویروس نقص ایمنی انسانی» به زبان انگلیسی است، که عامل ایجاد ایدز شناخته شده‌است. اچ‌آی‌وی ویروسی است که با مختل کردن کارکرد و ویران کردن گونه‌ای از یاخته‌های مسؤول ایمنی منجر به نقص دستگاه ایمنی بدن انسان می‌شود. از زمان ورود HIV به بدن تا بروز ایدز ممکن است بین ۶ ماه تا ده سال و یا بیش‌تر به درازا بکشد در این مدت گرچه فرد به ظاهر تندرست به نظر می‌رسد، ولی ممکن است ویروس از او به دیگران سرایت کند.

HIV عمدتاً از طریقآمیزش جنسی محافظت نشده (مانند مقعدی و حتی دهانی)، انتقال خون آلوده و سرسوزن آلوده و از مادر به فرزند در طول بارداری، زایمان یا شیردهی منتقل می‌گردد. بعضی از مایعات بدن مانند بزاق و اشک قادر به انتقال HIV نیستند.[۱] پیشگیری از عفونت HIV، عمدتاً از طریق آمیزش جنسی امن و برنامه تعویض سرنگ، راه حلی برای جلوگیری از گسترش این بیماری محسوب می‌شوند. هیچ گونه درمان یا واکسن وجود ندارد؛ اگر چه درمان ضدویروسی می تواند باعث کاهش دوره بیماری و امید به زندگی نزدیک به طبیعی گردد. با وجود این که درمان ضدویروسی خطر مرگ و عوارض ناشی از این بیماری را کاهش می دهد، اما این داروها گرانقیمت هستند و ممکن است با عوارض جانبی همراه باشند.

تحقیقات ژنیتیکی نشان می دهد که HIV در اصل متعلق به غرب آفریقا و در اوایل قرن بیستم بوده است.[۲]

علائم و نشانه‌ها

عفونت HIV دارای سه مرحله اصلی است: عفونت حاد، دوره نهفتگی و ایدز[۳][۴]

عفونت حاد

تصویر نیم‌تنه انسان که در آن شایع‌ترین علائم عفونت حاد HIV مشخص شده است
علائم اصلی عفونت حاد HIV

دوره اولیه HIV، عفونت حاد HIV و یا سندرم حاد ویروسی نامیده می‌شود.[۳][۵] بسیاری از افراد ۲ تا ۴ هفته پس از در معرض قرار گرفتن این بیماری، دچار بیماری‌هایی مانند شبه‌آنفلوانزا یا مونونوکلئوز می‌شوند و برخی دیگر هم هیچ نشانه قابل توجهی در آنها دیده نمی‌شود.[۶][۷]علائم در ۴۰ تا ۹۰ درصد موارد رخ می‌دهد و معمولا شامل تب، لنفادنوپاتی، فارنژیت، خارش پوست، سردرد و/یا زخم دهان و اندام تناسلی می‌شود.[۵][۷] خارش پوست که در ۲۰ تا ۵۰ درصد موارد رخ می‌دهد، خود را بر روی بالاتنه نشان می‌دهد و به شکل لکه‌های نوک تیز می‌باشد.[۸] همچنین در این مرحله برخی از افراد دچار عفونت‌های فرصت‌طلب می‌شوند.[۵] ممکن است در دستگاه گوارش علائمی مانند تهوع، استفراغ و یا اسهال رخ دهد، و همچنین علائم عصبی نوروپاتی محیطی و یا سندرم گیلان باره.[۷] طول دوره این علائم متفاوت است، اما معمولا یک یا دو هفته می‌باشد.[۷]

با توجه به اینکه این علائم آنچنان خاص نیستند، اغلب به عنوان نشانه‌هایی از عفونت HIV شناخته نمی‌شوند. حتی مواردی که توسط یک دکتر خانوادگی و یا یک بیمارستان دیده می‌شود اغلب یا بسیاری از بیماری‌های شایع عفونی با علائمی مشترک با آن اشتباه می‌شود. بنابراین، توصیه می‌شود که به بیماران دارای تب توجیه‌ناپذیر است تذکر داده شود که ممکن است دارای عفونت HIV باشند و خطر ابتلا به این عفونت در آنها وجود دارد.[۷]


دوره نهفتگی

پس از علائم اولیه، بیمار وارد مرحله‌ای به نام دوره نهفتگی یا HIV بی‌نشانه یا HIV مزمن می‌شود.[۴] این مرحله از HIV می‌تواند بدون هیچ گونه درمانی از حدود سه سال[۹] تا بیش از ۲۰ سال[۱۰] (به طور متوسط حدود هشت سال)[۱۱] به طول بیانجامد. اگرچه معمولاً در ابتدای بیماری هیچ علائمی مشاهده نمی‌شود و یا علامت‌های خیلی کمی دیده می‌شود، اما در نزدیکی پایان این مرحله بسیاری از افراد دچار تب، کاهش وزن، مشکلات گوارشی و دردهای عضلانی می‌شوند.[۴] همچنین ۵۰ تا ۷۰ درصد از افراد دچار لنفادنوپاتی ماندگار می‌شوند، بطوری که چند گروه از غدد لنفاوی (به جز در کشاله ران) به مدت بیش از سه تا شش ماه بدون هیچ درد و به طور توجیه‌ناپذیری بزرگ می‌شود.[۳]

اگر چه بسیاری از مبتلایان HIV-1، قابل تشخیص هستند و در صورت عدم درمان نهایتاً به ایدز منجر خواهد شد، ولی درصد کمی از آنها (حدود ۵٪) سطح بالای سلول‌های CD4+ T خود را بدون هیچ درمان ضدویروسی تا بیش از ۵ سال حفظ می‌کنند.[۷][۱۲] این افراد به عنوان کنترل کننده‌های HIV طبقه بندی می‌شوند، و آنهایی که مقدار کم یا غیر قابل محسوسی از ویروس را بدون درمان ضدویروسی در بدن خود نگه می‌دارند به عنوان «کنترل کنندگان ممتاز» یا «سرکوبگران ممتاز» شناخته می‌شوند.[۱۲]

سندرم نقص ایمنی اکتسابی

مقالهٔ اصلی: ایدز
تصویر نیم تنه انسان که در آن شایع‌ترین علائم ایدز مشخص شده است
علائم اصلی ایدز

سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) زمانی معنی پیدا می‌کند که شمار سلول‌های CD4+ T به کمتر از ۲۰۰ سلول در هر میکرولیتر برسد و یا بیماری‌های خاص مرتبط با عفونت HIV رخ دهد.[۷] در غیاب درمان، حدود نیمی از افراد مبتلا به HIV در عرض ده سال مبتلا به بیماری ایدز می‌شوند.[۷] رایج ترین وضعیت‌هایی که هشداری بر وجود ایدز هستند التهاب ریه ناشی از پنوموسیستیس (۴۰٪)، نزاری به شکل سندرم اتلاف اچ‌آی‌وی (۲۰٪) و کاندیدیاز مری می‌باشند. سایر علائم شایع شامل عفونت‌های دستگاه تنفسی در یک دوره زمانی معین می‌شود.[۷]

عفونت فرصت‌طلب ممکن است توسط باکتری، ویروس، قارچ و انگل به وجود بیاید که معمولاً توسط دستگاه ایمنی بدن کنترل می‌شود.[۱۳] اینکه کدام عفونت رخ می‌دهد تا حدودی به این بستگی دارد چه عواملی در محیط اطراف فرد قرار دارد.[۷] این عفونت تقریباً می‌تواند هر دستگاهی از بدن را تحت تاثیر قرار دهد.[۱۴]

افراد مبتلا به ایدز خطر آلودگی به ویروس‌های سرطانی مختلفی را دارند از جمله: سارکوم کاپوزی، سرطان لنفوم، دستگاه عصبی مرکزی لنفوم، و سرطان گردن رحم. [۸] سارکوم کاپوزی، شایع ترین سرطانی است که در ۱۰ تا ۲۰ درصد از افراد مبتلا به HIV اتفاق می‌افتد. [۱۵] پس از آن سرطان لنفوم شایع ترین سرطان است و علت مرگ نزدیک به ۱۶ درصد از افراد مبتلا به ایدز می‌باشد و جزء نشانه‌های اولیه ۳ تا ۴ درصد از آنها است. هر دوی این سرطان‌ها با ویروس هرپس ۸ انسانی همراه هستند.[۱۵] خیلی اوقات مبتلایان به ایدز به دلیل ارتباطی که با ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) دارد، دچار سرطان گردن رحم می‌شوند.[۱۵]

علاوه بر این، آنها به طور مکرر دچار علائمی مانند تب طولانی، تعریق شبانه، تورم غدد لنفاوی، لرز، ضعف، و کاهش وزن می‌شوند. [۱۶] اسهال یکی دیگر از علائم شایعی است که ۹۰٪ از افراد مبتلا به ایدز دچار آن می‌شوند. [۱۷]

ویروس‌شناسی

نموداری که در آن ساختار ویروس HIV نشان داده شده است

ویروس HIV عامل طیف بیماری است که با نام ایدز شناخته می‌شود. HIV نوعی ویروس پسگرد است که عمدتاً به اجزای دستگاه ایمنی انسان مانند سلول‌های CD4+ T، درشت‌خوارها و سلول‌های دندریت سرایت می‌کند و به صورت مستقیم یا غیرمستقیم سلول‌های CD4+ T را از بین می‌برد.[۱۸]

HIV عضوی از سرده ویروس آهسته‌گستر ،[۱۹] و بخشی از خانواده ویروس پسگرد است.[۲۰] ویروس‌های آهسته‌گستر خصوصیات ریخت‌شناسیو زیست‌شناسی مشترک بسیاری دارند. گونه‌های بسیاری از پستانداران مبتلا به ویروس آهسته‌گستر می‌شوند، که مشخصاً دلیل بیماری‌های طولانی‌مدت با دوره کمون طولانی هستند.[۲۱] ویروس‌های آهسته‌گستر به شکل تک رشته، حس مثبت، ویروس آران‌ای احاطه شده منتقل می‌شوند. پس از ورود به سلول هدف، ویروس ژنوم آران‌ای توسط آنزیم وارونویس ویروسی که همراه با ژنوم ویروسی در ذرات ویروسی منتقل شده، به یک دی‌ان‌ای دو رشته استاندارد تبدیل می‌شود. سپس DNA ویروسی وارد هسته سلول می‌شود و کل DNAهای سلولی را توسط اینتگراز ویروسی فرا می‌گیرد.[۲۲] وقتی فرا گرفته شد، ویروس ممکن است پنهان شود و این به ویروس و سلول‌های میزبانش این امکان را می‌دهد تا توسط دستگاه ایمنی بدنی شناسایی نشوند. [۲۳] همچنین این ویروس می‌تواند تکثیر شود و ژنوم‌های RNA جدیدی تولید کند و پروتئین‌های ویروسی که توسط سلول به عنوان هسته‌های سلولی جدید شده‌اند را در چرخه‌ای از نو پدید آورد.[۲۴]

دو نوع ایدز تاکنون مشخص شده‌است: HIV-1 و HIV-2.

HIV-1 ویروسی بود که در ابتدا شناخته شد (و در ابتدا به عنوان LAV یا HTLV-III شناخته می‌شد). هر چه بیشتربدخیم باشد، بیشتر عفونی می‌شود،[۲۵]. عفونت ضعیف‌ترHIV-2 در مقایسه با HIV-1 افرادی که در معرض HIV-2 هستند کمتر مبتلا به HIV-2 می‌شوند. از آنجا که HIV-2 توانایی ضعیفی در مقابل انتقال دارد، تا حد زیادی محدود به آفریقای غربی می‌باشد.[۲۶]

تشخیص بیماری

نمودار عمومی رابطهٔ میان نسخه‌های HIV(تکثیرشده از ویروس‌ها) و شمار CD4+ T با میانگین زمان ابتلاء به HIV بدون مراقبت؛ هربیماری شخص می‌تواند دوره را به قدر قابل توجهی تغییر دهد.
  تعداد گویچه‌های سفید CD4+ T (سلول/میلی‌متر مکعب)
  HIV RNA تکثیرشده بر میلی‌لیتر پلاسما

بیماری ایدز و HIV با توجه بروز علایم و نشانه‌های بیمار، از طریق آزمایش و بررسی آن در آزمایشگاه تشخیص داده می‌شود.[۵] آزمایش HIV به همه کسانی که در معرض خطر قرار دارند توصیه می‌شود، که شامل هر فرد مبتلا به هر نوع بیماری آمیزشی است می‌شود.[۸] در بسیاری از مناطق دنیا، یک سوم حاملان HIV زمانی متوجه می‌شوند که در مرحله پیشرفته‌ای از این بیماری هستند و AIDS یا نقص شدید دستگاه ایمنی آشکار می‌شود..[۸]

آزمایش HIV

در اکثر افراد آلوده به HIV، در طول سه تا دوازده هفته پس از عفونت اولیه، یک سری آنتی‌بادی‌های خاص ایجاد می‌گردد.[۷] تشخیص اولیه HIV قبل از تغییر آنتی‌بادی، با اندازه‌گیری اچ‌آی‌وی-آران‌ای یا آنتی‌ژن P24 انجام می‌شود.[۷] نتایج مثبت به دست آمده توسط آنتی‌بادی یا آزمایش واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR)، توسط PCR و یا توسط آنتی‌بادی دیگری تأیید می‌شوند.[۵]

آزمایش آنتی‌بادی در کودکان کمتر از ۱۸ ماه، به دلیل وجود مداوم آنتی‌بادی‌های مادری معمولاً نتیجه درستی نمی‌دهند.[۲۷] بنابراین عفونت HIV تنها توسط آزمایش PCR مربوط به HIV RNA یا DNA و یا از طریق آزمایش آنتی‌بادی P24 قابل تشخیص است.[۵] در اکثر نقاط دنیا دسترسی به آزمایش PCR قابل اعتماد وجود ندارد و افراد باید تا زمانی صبر کنند که علائم پیشرفت کند و یا سن کودک به اندازه کافی باشد و آزمایش آنتی بادی درستی نتیجه دهد.[۲۷] در کشورهای جنوب صحرای آفریقا در بین سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۹، بین ۳۰ تا ۷۰ درصد مردم، از وضعیت HIV خود آگاه بوده‌اند.[۲۸] در سال ۲۰۰۹، بین ۴ تا ۴۲ درصد مردم مورد آزمایش قرار گرفتند.[۲۸] این ارقام نشان دهنده افزایش قابل توجهی نسبت به ده سال گذشته‌است.[۲۸]

طبقه‌بندی عفونت HIV

از دو طبقه‌بندی اصلی برای مرحله‌بندی HIV و ایدز استفاده می‌شود، یکی توسط سازمان بهداشت جهانی[۵] (WHO) و دیگر توسط مرکز کنترل و پیشگیری بیماری[۲۹] (CDC). برنامه CDC بیشتر در کشورهای توسعه‌یافته استفاده می‌شود. از آنجا که برنامه WHO احتیاجی به آزمایش ندارد، بیشتر مناسب کشورهای در حال توسعه‌است که با کمبود لوازم روبرو هستند. علیرغم تفاوت‌های که این دو با هم دارند، اما می‌تواند هر دوی آنها را از لحاظ آماری مقایسه نمود.[۳][۵][۲۹]

سازمان بهداشت جهانی برای اولین بار در سال ۱۹۸۶ تعریفی برای ایدز ارائه نمود.[۵] از آن زمان به بعد، مرحله‌بندی WHO برای چندین بار تغییر کرده و گسترش یافت، که نسخهٔ اخیر آن که در سال ۲۰۰۷ منتشر شده‌است.[۵] رده‌بندی مراحل تعیین شده توسط WHO به شکل زیر است:

  • عفونت اولیه HIV: که یا بدون علامت است و یا همراه با سندرم حاد ویروسی است.[۵]
  • مرحله ۱: عفونت HIV بدون علامت با تعداد سلول‌های CD4 بیش از ۵۰۰ در هر میکرولیتر. ممکن است شامل بزرگ شدن گره‌های لنفاوی نیز باشد.[۵]
  • مرحله ۲: علائم خفیف که ممکن است تغییر جزئی غشاء مخاطی و عود عفونت دستگاه تنفسی فوقانی را شامل شود و تعداد سلول‌های CD4 کمتر از ۵۰۰ در هر میکرولیتر است.[۵]
  • مرحله ۳: علائم پیشرفته که ممکن است شامل اسهال مزمن و غیر عادی برای بیش از یک ماه شود، به همراه عفونت‌های باکتریایی شدید از جمله سل ریوی و همچنین تعداد سلول‌های CD4 کمتر از ۳۵۰ در هر میکرولیتر.[۵]
  • مرحله ۴ یا ایدز: علائم شدیدی شامل توکسوپلاسموز مغز، کاندیدیاز مری، نای، نایژه یا شش و سارکوم کاپوزی. تعداد سلول‌های CD4 به کمتر از ۲۰۰ در هر میکرولیتر می‌رسد.[۵]

مرکز کنترل و پیشگیری بیماری آمریکا نیز ایجاد یک سیستم طبقه‌بندی برای HIV ارائه نموده و آخرین بار آن را در سال ۲۰۰۸ به روز رسانی کرده‌است.[۲۹] در این سیستم عفونت HIV بر اساس شمارش CD4 و علائم بالینی می‌باشد،[۲۹] عفونت را در سه مرحله توصیف می‌کند:

  • مرحله ۱: تعداد سلول‌های CD4 بیشتر از ۵۰۰ در هر میکرولیتر بدون هیچ علائمی از ایدز
  • مرحله ۲: تعداد سلول‌های CD4 بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ در هر میکرولیتر بدون هیچ علائمی از ایدز
  • مرحله ۳: تعداد سلول‌های CD4 کمتر از ۵۰۰ در هر میکرولیتر یا وجود علائمی از ایدز
  • نامعلوم: اگر اطلاعات کافی برای هر یک از مراحل فوق در دسترس باشد

اگر پس از درمان، تعداد سلول‌های CD4 خون به بیش از ۲۰۰ در هر میکرولیتر افزایش یابد و یا بیماری دیگری به جز ایدز احتمال رود و یا حتی درمان گردد هنوز هم تشخیص اینکه بیماری ایدز بوده باشد پابرجا خواهد بود.[۳]

تاریخچه

کشف

ایدز اولین بار در سال ۱۹۸۱ در امریکا مشاهده شد. [۱۵] اولین مواردی که مشاهده شد در بین معتادان تزریقی و همچنین همجنسگرایان مرد قرار داشت که به دلیل نامعلومی سیستم دفاعی بدن آنها ضعیف شده بود و علایم بیماری التهاب ریه نیوموسیستیک کارینی (PCP) در آنها مشاهده می‌شد که این بیماری در افرادی دیده می‌شود که سیستم دفاعی بدنی ضعیفی دارند. [۳۰] سپس نوعی سرطان پوست نادر با نام کاپوسی سارکوما (KS) در میان مردان همجنسگرای گزارش شد.[۳۱][۳۲] موارد بیشتری از بیماری PCP و KS مشاهده شد و این زنگ خطری برای مرکز پیشگیری و کنترل بیماری بود و گروهی از طرف این مرکز برای بررسی این واقعه تشکیل شد. [۳۳]

در آن اوایل مرکز کنترل بیماری هنوز نامی رسمی برای این بیماری انتخاب نکرده بود و معمولاً نام این بیماری را با بیماری که مریض با آن در ارتباط بود بیان می‌کردند، برای مثال تا قبل از کشف HIV از نام لنفادنوپاتی که بیماری عامل بود استفاده می‌شد.[۳۴][۳۵] همچنین اسامی مانند سارکوم کاپوزی یا عفونت فرصت‌طلب نام‌هایی بوده‌اند که توسط این گروه در سال ۱۹۸۱ استفاده می‌شده‌است.[۳۶] از آنجا که این سندرم در هائیتی، همجنسگرایان، هموفیلی، و مصرف کنندگان هروئین ظاهر شده بود، مرکز کنترل بیماری عبارت «بیماری 4ه» را ابداع کرد.[۳۷] در مطبوعات از اصطلاح "گرید" که مخفف معادل انگلیسی عبارت نقص ایمنی مرتبط با همجنسگرایی استفاده می‌شد.[۳۸] اما بعداً که معلوم شد که ایدز فقط محدود به جامعه همجنسگرایان نمی‌شود،[۳۶] این نتیجه گرفته شد که استفاده از اصطلاح گرید گمراه‌کننده است و واژه ایدز در همایشی در ژوئیه ۱۹۸۲ معرفی شد.[۳۹] از سپتامبر ۱۹۸۲، مرکز کنترل بیماری از واژه ایدز برای نسبت دادن این بیماری استفاده کرد. [۴۰]

رابرت گالو، کاشف HIV در اوایل دهه هشتاد در میان (از چپ به راست) ساندرا اوا، ساندرا کلمبینی، و ارسل ریچاردسون.

در سال ۱۹۸۳، دو گروه تحقیقاتی جداگانه به رهبری رابرت گالو و لوک مونتانیه به طور مستقل اعلام کردند که یک ویروس پسگرد جدید بیماران مبتلا به ایدز را آلوده کرده، و یافته‌هایشان را در همان شماره از مجله ساینس منتشر کردند.[۴۱][۴۲] گلو ادعا کرد که ویروسی که گروه خود از یک بیمار مبتلا به ایدز برای تحقیقات جدا کرده بود از نظر شکل کاملاً مشابه سایر ویروس‌های تی-لنفوتروپیک انسانی (HTLV) بوده که گروهش در همان ابتدا جدا کرده بود. گروه گالو نام آن ویروس را HTLV-III گذاشتند. در همان زمان، گروه مونتانیه ویروسی از یک بیمار مبتلا به تورم غدد لنفاوی گردن و ضعف فیزیکی که دو مشخصه از علائم ایدز است، جدا کرده بود. تناقض در گرازش‌های گروه گالو و مونتانیه و همکارانشان نشان می‌داد که هسته پروتئین‌های این ویروس از لحاظ ایمنی‌شناسی، کاملاً متفاوت از HTLV-I است. گروه مونتانیه اسم ویروسی که جدا کرده بودند را ویروس مرتبط با لنفادنوپاتی (LAV) گذاشتند. [۳۳] از آنجا که مشخص شد هر دوی این ویروس یکسان هستند، در سال ۱۹۸۶ LAV و HTLV-III هر دو به HIV تغییر نام دادند.[۴۳]

منشأ

به نظر می‌رسد که هر دو ویروس HIV-1 و HIV-2 در اصل متعلق به نخستی‌سانان مرکز افریقا بوده و در اوایل قرن بیست به بدن انسان منتقل شده‌اند. [۲] به نظر می‌آید که ویروس HIV-1 در اصل متعلق به مناطق جنوبی کامرون و تکامل یافتهٔ ویروس نقص ایمنی میمونی (SIV) که در میان شمپانزه‌های وحشی شیوع دارد، بوده‌است.[۴۴][۴۵] همچنین ویروس HIV-2 تکامل یافتهٔ ویروس SIV میان گونه‌ای میمون به نام منگابی دودی بوده‌است که در غرب افریقا (از جنوب سنگال تا غرب ساحل عاج) زندگی می‌کرده‌است.[۲۶] پخ‌بینیانی مانند میمون شب نسبت به ویروس HIV-1 مقاوم هستند و این احتمالاً به دلیل یک نوع ژن پیوندی دو گونه مقاوم ویروس در آنها می‌باشد.[۴۶] به نظر می‌رسد که HIV-1 حداقل در سه مرحله جهش داشته و به سه گروه از ویروس‌های M، N و O جهش یافته است.[۴۷]

مدارکی موجود است که نشان می‌دهد انسان‌هایی که در شکار و یا فروش حیوانات دخالت داشتند دچار ویروس SIV شده‌اند.[۴۸] اگرچه SIV ویروس ضعیفی است که سیستم دفاعی بدن انسان با آن مقابله می‌کند و بیش از چند هفته در بدن انسان باقی نمی‌ماند، اما انتقال سریع و متوالی آن بین انسان‌های مختلف زمان کافی را به این ویروس برای تبدیل آن به HIV می‌دهد.[۴۹] علاوه بر این، با توجه به نرخ پایین انتقال فرد به فرد بیماری، SIV فقط می‌تواند از طریق تعداد زیادی افراد در معرض خطر پخش شود که باور بر این است که تا قبل از قرن بیستم چنین جمعیتی وجود نداشته است.

راه‌های انتقال پرخطر بسته به زمان انتقال از حیوان به انسان به ویروس این امکان را می‌‍دهد که با انسان سازگار شود و در بین جامعه پخش گردد. مطالعات ژنتیکی ویروسی نشان می‌دهد که اجداد گروه HIV-1 M به سال ۱۹۱۰ بر می‌گردد. [۵۰] افرادی که مدعی هستند که HIV در این تاریخ شیوع یافته، آن را به ظهور و رشد استعمار و شهرهای مستعمره آفریقایی ارتباط می‌دهند که منجر به تغییرات اجتماعی شامل بی بند و باری جنسی، گسترش تن‌فروشی، و بیماری‌های زخم تناسلی (مانند سیفیلیس) در شهرهای مستعمره شده است. [۵۱] در حالی که میزان انتقال HIV در رابطه جنسی واژینال در حالت عادی کم است، اما اگر یکی از طرفین مبتلا به یک بیماری آمیزشی عفونی باشد، احتمال انتقال هم افزایش خواهد یافت. در اوایل دهه ۱۹۰۰ شهرهای مستعمره به دلیل شیوع بالای تن‌فروشی و بیماری‌های زخم تناسلی معروف بودند و به نظر می‌رسید که در سال ۱۹۲۸ به اندازه ۴۵% زنان ساکن کینشاسا شرقی تن‌فروشی می‌کردند و در سال ۱۹۳۳ در حدود ۱۵% ساکنان همان شهر به یکی به بیماری سیفیلیس مبتلا شده بودند.[۵۱]

از نگاهی دیگر مشاهده می‌شود که اعمال خطرناک پزشکی در آفریقا در طول جنگ جهانی دوم، مانند استریل نبودن، استفاده مجدد از سرنگ‌ها در واکسن‌های عمومی، آنتی‌بیوتیک و آنتی‌مالاریا از عواملی بوده‌اند که باعث پخش ویروس و سازگاری آن با انسان‌ها شده است.[۴۹][۵۲][۵۳]

بررسی نمونه‌های خونی به جا مانده از گذشته نشان می‌دهد که اولین انسانی که مبتلا به ایدز شده در سال ۱۹۵۹ کنگو. جان خود از دست داده‌است. این نخستین و قدیمی‌ترین مورد مرگ شناخته شده در اثر ابتلا به این بیماری محسوب می‌شود. [۵۴] همچنین ممکن است ویروس اچ‌آی‌وی نخستین بار در سال ۱۹۶۶ به آمریکا رسیده باشد،[۵۵] ولی عمده شیوع HIV مربوط به خارج از صحرای آفریقا (و همچنین امریکا) می‌شود و می‌توان آن را به فردی ناشناس و مبتلا به ایدز نسبت داد که در هائیتی زندگی می‌کرده‌است و با ورود به امریکا در سال ۱۹۶۹ به آن شیوع بخشیده‌است.[۵۶] پس از آن به سرعت بین گروه‌های پرخطر (در ابتدا در بین مردان هوس‌باز همجنس‌گرا) پخش شد. در سال ۱۹۷۸ شیوع ویروس HIV-1 در بین مردان همجنس‌گرای ساکن نیویورک and سان فرانسیسکو ، ۵ درصد تخمین زده شد که بیانگر این است که هزاران نفر در کشور مبتلاً به ایدز بوده‌اند. [۵۶]

پانویس

  1. ↑ "HIV and Its Transmission" (به انگلیسی). Centers for Disease Control and Prevention. 2003. Archived from the original on February 4, 2005. Retrieved May 23, 2006.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Sharp, PM; Hahn, BH (2011 Sep). "Origins of HIV and the AIDS Pandemic". Cold Spring Harbor perspectives in medicine (به انگلیسی). 1 (1): a006841. doi:10.1101/cshperspect.a006841. PMC 3234451. PMID 22229120. {{cite journal}}: Check date values in: |تاریخ= (help)
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ Mandell, Bennett, and Dolan (2010). Chapter 121.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ "Stages of HIV". U.S. Department of Health & Human Services (به انگلیسی). Dec 2010. Retrieved 13 June 2012.
  5. ↑ ۵٫۰۰ ۵٫۰۱ ۵٫۰۲ ۵٫۰۳ ۵٫۰۴ ۵٫۰۵ ۵٫۰۶ ۵٫۰۷ ۵٫۰۸ ۵٫۰۹ ۵٫۱۰ ۵٫۱۱ ۵٫۱۲ ۵٫۱۳ ۵٫۱۴ WHO case definitions of HIV for surveillance and revised clinical staging and immunological classification of HIV-related disease in adults and children (PDF) (به انگلیسی). Geneva: World Health Organization. 2007. p. 6–16.
  6. ↑ Diseases and disorders (به انگلیسی). Tarrytown, NY: Marshall Cavendish. 2008. p. 25.
  7. ↑ ۷٫۰۰ ۷٫۰۱ ۷٫۰۲ ۷٫۰۳ ۷٫۰۴ ۷٫۰۵ ۷٫۰۶ ۷٫۰۷ ۷٫۰۸ ۷٫۰۹ ۷٫۱۰ ۷٫۱۱ Mandell, Bennett, and Dolan (2010). Chapter 118.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ ۸٫۳ Vogel, M (2010 Jul). "The treatment of patients with HIV". Deutsches Ärzteblatt international (به انگلیسی). ۲۸–۲۹: ۵۰۷–۱۵. doi:10.3238/arztebl.2010.0507. PMC ۲۹۱۵۴۸۳. PMID ۲۰۷۰۳۳۳۸. {{cite journal}}: |فصل= ignored (help); Check |pmc= value (help); Check |pmid= value (help); Check date values in: |تاریخ= (help)
  9. ↑ Evian, Clive (2006). Primary HIV/AIDS care: a practical guide for primary health care personnel in a clinical and supportive setting (به انگلیسی) (Updated 4th ed.). Houghton [South Africa]: Jacana. p. 29.
  10. ↑ Radiology of AIDS (به انگلیسی). Berlin [u.a.]: Springer. 2001. p. 19. {{cite book}}: |نام= missing |نام= (help)
  11. ↑ Elliott, Tom (2012). Lecture Notes: Medical Microbiology and Infection (به انگلیسی). John Wiley & Sons. p. 273.
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ Blankson, JN (2010 Mar). "Control of HIV-1 replication in elite suppressors". Discovery medicine (به انگلیسی). 9 (46): 261–6. PMID 20350494. {{cite journal}}: Check date values in: |تاریخ= (help)
  13. ↑ Holmes CB, Losina E, Walensky RP, Yazdanpanah Y, Freedberg KA (2003). "Review of human immunodeficiency virus type 1-related opportunistic infections in sub-Saharan Africa". Clin. Infect. Dis. (به انگلیسی). 36 (5): 656–662. doi:10.1086/367655. PMID 12594648.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  14. ↑ Chu, C; Selwyn, PA (2011-02-15). "Complications of HIV infection: a systems-based approach". American family physician (به انگلیسی). 83 (4): 395–406. PMID 21322514.
  15. ↑ ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ ۱۵٫۲ ۱۵٫۳ Mandell, Bennett, and Dolan (2010). Chapter 169.
  16. ↑ "AIDS". MedlinePlus (به انگلیسی). A.D.A.M. Retrieved 14 June 2012.
  17. ↑ Sestak K (2005). "Chronic diarrhea and AIDS: insights into studies with non-human primates". Curr. HIV Res. (به انگلیسی). 3 (3): 199–205. doi:10.2174/1570162054368084. PMID 16022653. {{cite journal}}: Unknown parameter |ماه= ignored (help)
  18. ↑ Alimonti JB, Ball TB, Fowke KR (2003). "Mechanisms of CD4+ T lymphocyte cell death in human immunodeficiency virus infection and AIDS". J. Gen. Virol. (به انگلیسی). 84 (7): 1649–1661. doi:10.1099/vir.0.19110-0. PMID 12810858.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  19. ↑ International Committee on Taxonomy of Viruses (2002). "61.0.6. Lentivirus" (به انگلیسی). National Institutes of Health. Archived from the original on 2006-04-18. Retrieved 2012-06-25.
  20. ↑ International Committee on Taxonomy of Viruses (2002). "61. Retroviridae" (به انگلیسی). National Institutes of Health. Archived from the original on 2006-06-29. Retrieved 2012-06-25.
  21. ↑ Lévy, J. A. (1993). "HIV pathogenesis and long-term survival". AIDS (به انگلیسی). 7 (11): 1401–10. doi:10.1097/00002030-199311000-00001. PMID 8280406.
  22. ↑ Smith, Johanna A.; Daniel, René (Division of Infectious Diseases, Center for Human Virology, Thomas Jefferson University, Philadelphia) (2006). "Following the path of the virus: the exploitation of host DNA repair mechanisms by retroviruses". ACS Chem Biol (به انگلیسی). 1 (4): 217–26. doi:10.1021/cb600131q. PMID 17163676.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  23. ↑ Martínez, edited by Miguel Angel (2010). RNA interference and viruses : current innovations and future trends (به انگلیسی). Norfolk: Caister Academic Press. p. 73. {{cite book}}: |نام= has generic name (help)
  24. ↑ Immunology, infection, and immunity (به انگلیسی). Washington, D.C.: ASM Press. 2004. p. 550. {{cite book}}: |نام= has generic name (help); |نام= missing |نام= (help)
  25. ↑ Gilbert, PB; McKeague, IW; Eisen, G; Mullins, C; Guéye-Ndiaye, A; Mboup, S; Kanki, PJ (28 February 2003). "Comparison of HIV-1 and HIV-2 infectivity from a prospective cohort study in Senegal". Statistics in Medicine (به انگلیسی). 22 (4): 573–593. doi:10.1002/sim.1342. PMID 12590415.
  26. ↑ ۲۶٫۰ ۲۶٫۱ Reeves, J. D. and Doms, R. W (2002). "Human Immunodeficiency Virus Type 2". J. Gen. Virol. (به انگلیسی). 83 (Pt 6): 1253–65. doi:10.1099/vir.0.18253-0. PMID 12029140.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  27. ↑ ۲۷٫۰ ۲۷٫۱ Kellerman, S; Essajee, S (2010 Jul 20). "HIV testing for children in resource-limited settings: what are we waiting for?". PLoS medicine (به انگلیسی). 7 (7): e1000285. doi:10.1371/journal.pmed.1000285. PMC 2907270. PMID 20652012. {{cite journal}}: Check date values in: |تاریخ= (help)
  28. ↑ ۲۸٫۰ ۲۸٫۱ ۲۸٫۲ UNAIDS 2011 pg. 70–80
  29. ↑ ۲۹٫۰ ۲۹٫۱ ۲۹٫۲ ۲۹٫۳ Schneider, E; Whitmore, S; Glynn, KM; Dominguez, K; Mitsch, A; McKenna, MT; Centers for Disease Control and Prevention, (CDC) (2008-12-05). "Revised surveillance case definitions for HIV infection among adults, adolescents, and children aged <18 months and for HIV infection and AIDS among children aged 18 months to <13 years--United States, 2008". MMWR. Recommendations and reports : Morbidity and mortality weekly report. Recommendations and reports / Centers for Disease Control (به انگلیسی). 57 (RR–10): 1–12. PMID 19052530.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  30. ↑ Gottlieb MS (2006). "Pneumocystis pneumonia—Los Angeles. 1981". Am J Public Health (به انگلیسی). 96 (6): 980–1; discussion 982–3. PMC 1470612. PMID 16714472. Archived from the original on April 22, 2009. Retrieved March 31, 2009.
  31. ↑ Friedman-Kien AE (1981). "Disseminated Kaposi's sarcoma syndrome in young homosexual men". J. Am. Acad. Dermatol. (به انگلیسی). 5 (4): 468–71. doi:10.1016/S0190-9622(81)80010-2. PMID 7287964. {{cite journal}}: Unknown parameter |ماه= ignored (help)
  32. ↑ Hymes KB; Cheung T; Greene JB; et al. (1981). "Kaposi's sarcoma in homosexual men-a report of eight cases". Lancet (به انگلیسی). 2 (8247): 598–600. PMID 6116083. {{cite journal}}: Unknown parameter |ماه= ignored (help); Unknown parameter |نویسنده-separator= ignored (help)
  33. ↑ ۳۳٫۰ ۳۳٫۱ Basavapathruni, A; Anderson, KS (2007). "Reverse transcription of the HIV-1 pandemic". The FASEB Journal (به انگلیسی). 21 (14): 3795–3808. doi:10.1096/fj.07-8697rev. PMID 17639073. {{cite journal}}: Unknown parameter |ماه= ignored (help)
  34. ↑ Centers for Disease Control (CDC) (1982). "Persistent, generalized lymphadenopathy among homosexual males". MMWR Morb Mortal Wkly Rep. (به انگلیسی). 31 (19): 249–251. PMID 6808340. Retrieved August 31, 2011.
  35. ↑ Barré-Sinoussi F; Chermann JC; Rey F; et al. (1983). "Isolation of a T-lymphotropic retrovirus from a patient at risk for acquired immune deficiency syndrome (AIDS)". Science (به انگلیسی). 220 (4599): 868–871. Bibcode:1983Sci...220..868B. doi:10.1126/science.6189183. PMID 6189183. {{cite journal}}: Unknown parameter |نویسنده-separator= ignored (help)
  36. ↑ ۳۶٫۰ ۳۶٫۱ Centers for Disease Control (CDC) (1982). "Opportunistic infections and Kaposi's sarcoma among Haitians in the United States". MMWR Morb Mortal Wkly Rep. (به انگلیسی). 31 (26): 353–354; 360–361. PMID 6811853. Retrieved August 31, 2011.
  37. ↑ "Making Headway Under Hellacious Circumstances" (PDF) (به انگلیسی). American Association for the Advancement of Science. July 28, 2006. Retrieved June 23, 2008.
  38. ↑ Altman LK (May 11, 1982). "New homosexual disorder worries health officials". New York Times (به انگلیسی). Retrieved August 31, 2011. {{cite news}}: More than one of |کد زبان= و |زبان= specified (help)
  39. ↑ Kher U (July 27, 1982). "A Name for the Plague". Time (به انگلیسی). Archived from the original on March 7, 2008. Retrieved March 10, 2008. {{cite news}}: More than one of |کد زبان= و |زبان= specified (help)
  40. ↑ Centers for Disease Control (CDC) (1982). "Update on acquired immune deficiency syndrome (AIDS)—United States". MMWR Morb Mortal Wkly Rep. (به انگلیسی). 31 (37): 507–508; 513–514. PMID 6815471.
  41. ↑ RC Gallo, PS Sarin, EP Gelmann, M Robert-Guroff, E Richardson, VS Kalyanaraman, D Mann, GD Sidhu, RE Stahl, S Zolla-Pazner, J Leibowitch, and M Popovic (1983). "Isolation of human T-cell leukemia virus in acquired immune deficiency syndrome (AIDS)". Science (به انگلیسی). 220 (4599): 865–867. Bibcode:1983Sci...220..865G. doi:10.1126/science.6601823. PMID 6601823.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  42. ↑ الگو:Cite doi
  43. ↑ Aldrich, ed. by Robert; Wotherspoon, Garry (2001). Who's who in gay and lesbian history (به انگلیسی). London: Routledge. p. 154. {{cite book}}: |نام= has generic name (help)
  44. ↑ Gao F; Bailes E; Robertson DL; et al. (1999). "Origin of HIV-1 in the chimpanzee Pan troglodytes troglodytes". Nature (به انگلیسی). 397 (6718): 436–41. Bibcode:1999Natur.397..436G. doi:10.1038/17130. PMID 9989410. {{cite journal}}: Unknown parameter |ماه= ignored (help); Unknown parameter |نویسنده-separator= ignored (help)
  45. ↑ Keele, B. F., van Heuverswyn, F., Li, Y. Y., Bailes, E., Takehisa, J., Santiago, M. L., Bibollet-Ruche, F., Chen, Y., Wain, L. V., Liegois, F., Loul, S., Mpoudi Ngole, E., Bienvenue, Y., Delaporte, E., Brookfield, J. F. Y., Sharp, P. M., Shaw, G. M., Peeters, M., and Hahn, B. H. (28 July 2006). "Chimpanzee Reservoirs of Pandemic and Nonpandemic HIV-1". Science (به انگلیسی). 313 (5786): 523–6. Bibcode:2006Sci...313..523K. doi:10.1126/science.1126531. PMC 2442710. PMID 16728595.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  46. ↑ Goodier, J., and Kazazian, H. (2008). "Retrotransposons Revisited: The Restraint and Rehabilitation of Parasites". Cell (به انگلیسی). 135 (1): 23–35. doi:10.1016/j.cell.2008.09.022. PMID 18854152.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)(subscription required)
  47. ↑ Sharp, P. M.; Bailes, E.; Chaudhuri, R. R.; Rodenburg, C. M.; Santiago, M. O.; Hahn, B. H. (2001). "The origins of acquired immune deficiency syndrome viruses: where and when?" (PDF). Philosophical Transactions of the Royal Society B: Biological Sciences (به انگلیسی). 356 (1410): 867–76. doi:10.1098/rstb.2001.0863. PMC 1088480. PMID 11405934.
  48. ↑ Kalish ML; Wolfe ND; Ndongmo CD; McNicholl J; Robbins KE; et al. (2005). "Central African hunters exposed to simian immunodeficiency virus". Emerg Infect Dis (به انگلیسی). 11 (12): 1928–30. doi:10.3201/eid1112.050394. PMC 3367631. PMID 16485481. {{cite journal}}: Unknown parameter |نویسنده-separator= ignored (help)
  49. ↑ ۴۹٫۰ ۴۹٫۱ Marx PA, Alcabes PG, Drucker E (2001). "Serial human passage of simian immunodeficiency virus by unsterile injections and the emergence of epidemic human immunodeficiency virus in Africa" (PDF). Philos Trans R Soc Lond B Biol Sci (به انگلیسی). 356 (1410): 911–20. doi:10.1098/rstb.2001.0867. PMC 1088484. PMID 11405938.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  50. ↑ Worobey, Michael; Gemmel, Marlea; Teuwen, Dirk E.; Haselkorn, Tamara; Kunstman, Kevin; Bunce, Michael; Muyembe, Jean-Jacques; Kabongo, Jean-Marie M.; Kalengayi, Raphaël M. (2008). "Direct evidence of extensive diversity of HIV-1 in Kinshasa by 1960" (PDF). Nature (به انگلیسی). 455 (7213): 661–4. Bibcode:2008Natur.455..661W. doi:10.1038/nature07390. PMID 18833279. (subscription required)
  51. ↑ ۵۱٫۰ ۵۱٫۱ Sousa, João Dinis de; Müller, Viktor; Lemey, Philippe; Vandamme, Anne-Mieke; Vandamme, Anne-Mieke (2010). Martin, Darren P. (ed.). "High GUD Incidence in the Early 20th Century Created a Particularly Permissive Time Window for the Origin and Initial Spread of Epidemic HIV Strains". PLoS ONE (به انگلیسی). 5 (4): e9936. doi:10.1371/journal.pone.0009936. PMC 2848574. PMID 20376191.
  52. ↑ Chitnis, Amit; Rawls, Diana; Moore, Jim (2000). "Origin of HIV Type 1 in Colonial French Equatorial Africa?". AIDS Research and Human Retroviruses (به انگلیسی). 16 (1): 5–8. doi:10.1089/088922200309548. PMID 10628811.(subscription required)
  53. ↑ Donald G. McNeil, Jr. (September 16, 2010). "Precursor to H.I.V. Was in Monkeys for Millennia". New York Times (به انگلیسی). Retrieved 2010-09-17. Dr. Marx believes that the crucial event was the introduction into Africa of millions of inexpensive, mass-produced syringes in the 1950s. ... suspect that the growth of colonial cities is to blame. Before 1910, no Central African town had more than 10,000 people. But urban migration rose, increasing sexual contacts and leading to red-light districts.
  54. ↑ Zhu, T., Korber, B. T., Nahmias, A. J., Hooper, E., Sharp, P. M. and Ho, D. D. (1998). "An African HIV-1 Sequence from 1959 and Implications for the Origin of the epidemic". Nature (به انگلیسی). 391 (6667): 594–7. Bibcode:1998Natur.391..594Z. doi:10.1038/35400. PMID 9468138.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  55. ↑ Kolata, Gina (28 October 1987). "Boy's 1969 Death Suggests AIDS Invaded U.S. Several Times" (به انگلیسی). The نیویورک تایمز. Retrieved 11 February 2009.
  56. ↑ ۵۶٫۰ ۵۶٫۱ Gilbert, M. Thomas P.; Rambaut, Andrew; Wlasiuk, Gabriela; Spira, Thomas J.; Pitchenik, Arthur E.; Worobey, Michael (November 20, 2007). "The emergence of HIV/AIDS in the Americas and beyond" (PDF). PNAS (به انگلیسی). 104 (47): 18566–18570. Bibcode:2007PNAS..10418566G. doi:10.1073/pnas.0705329104. PMC 2141817. PMID 17978186.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ اچ‌آی‌وی موجود است.

الگو:Link FA الگو:Link GA الگو:Link GA

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=اچ‌آی‌وی&oldid=9830569»