لئوپولد فون رانکه: تفاوت میان نسخهها
جز ربات:زیباسازی+شابک+تمیز (۱۰.۵) |
اصلاح غلط املایی با استفاده از AWB |
||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
برای انتشار اولین کتابش در سال ۱۸۲۴ با عنوان ''تاریخ مردمان لاتین و آلمانیتبار از ۱۴۹۴ تا ۱۵۱۴'' او به میزان زیادی از انواع وسیعی از منابع استفاده کرد که در آن زمان معمول نبود. این منابع شامل خاطرات، نامههای شخصی و رسمی، اسناد دولتی، حکم نامههای سیاسی، و روایات شاهدان عینی میشدند. به این معنا او به سمت فیلولوژی (زبانشناسی تاریخی) روی آورد ولی بر اسناد زمینی تاکید کرد تا متون عهد قدیم و بیگانه. |
برای انتشار اولین کتابش در سال ۱۸۲۴ با عنوان ''تاریخ مردمان لاتین و آلمانیتبار از ۱۴۹۴ تا ۱۵۱۴'' او به میزان زیادی از انواع وسیعی از منابع استفاده کرد که در آن زمان معمول نبود. این منابع شامل خاطرات، نامههای شخصی و رسمی، اسناد دولتی، حکم نامههای سیاسی، و روایات شاهدان عینی میشدند. به این معنا او به سمت فیلولوژی (زبانشناسی تاریخی) روی آورد ولی بر اسناد زمینی تاکید کرد تا متون عهد قدیم و بیگانه. |
||
به دنبال موفقیت کتاب |
به دنبال موفقیت کتاب یادشده، به رانکه سمتی در دانشگاه برلین داده شد. در دانشگاه او عمیقاً درگیر مباحثاتی شد که بین طرفداران پروفسور فردریک کارل -که بر روی انواع مختلف دورههای زمانی متفاوت تاریخ تاکید میکرد- و طرفداران فیلسوف معروف [[هگل]] که به تاریخ به چشم یک داستان پایان ناپذیر جهانی مینگریست. رانکه از دیدگاه اول پشتیبانی مینمود و نظرگاه هگلی را تحت عنوان رهیافتی "همهکاره" مورد انتقاد قرار میداد. |
||
== روششناسی == |
== روششناسی == |
||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
* Novick، Peter (۱۹۸۸). That Noble Dream: the 'Objectivity' Question and the American Historical Profession. Cambridge: Cambridge University Press. pp. ۶۴۸. ISBN 0521357454. |
* Novick، Peter (۱۹۸۸). That Noble Dream: the 'Objectivity' Question and the American Historical Profession. Cambridge: Cambridge University Press. pp. ۶۴۸. ISBN 0521357454. |
||
* von Ranke، Leopold (۱۹۷۳). Georg Iggers & Konrad von Moltke. ed. The Theory and Practice of History. Indianapolis، IN: Bobbs-Merril. pp. ۵۱۴. ISBN 067251673X. |
* von Ranke، Leopold (۱۹۷۳). Georg Iggers & Konrad von Moltke. ed. The Theory and Practice of History. Indianapolis، IN: Bobbs-Merril. pp. ۵۱۴. ISBN 067251673X. |
||
* Stern، Fritz، ed (۱۹۷۳). The Varieties of History: From Voltaire to the Present (۲nd ed.). New York: Vintage Books. pp. ۵۲۸. ISBN |
* Stern، Fritz، ed (۱۹۷۳). The Varieties of History: From Voltaire to the Present (۲nd ed.). New York: Vintage Books. pp. ۵۲۸. ISBN 039471962X. |
||
* White، Hayden (۱۹۷۳). Metahistory. Baltimore، MD: Johns Hopkins University Press. pp. ۴۴۸. ISBN 0801817617. |
* White، Hayden (۱۹۷۳). Metahistory. Baltimore، MD: Johns Hopkins University Press. pp. ۴۴۸. ISBN 0801817617. |
||
{{ویکیانبار-رده|Leopold Von Ranke}} |
{{ویکیانبار-رده|Leopold Von Ranke}} |
||
{{مستند کردن}} |
{{مستند کردن}} |
||
{{اثباتگرایی}} |
{{اثباتگرایی}} |
||
{{ترتیبپیشفرض:رانکه، لئوپولد فون}} |
{{ترتیبپیشفرض:رانکه، لئوپولد فون}} |
||
[[رده:اعضای فرهنگستان سلطنتی هنر و علوم هلند]] |
[[رده:اعضای فرهنگستان سلطنتی هنر و علوم هلند]] |
نسخهٔ ۲۶ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۶:۰۲
لئوپولد فون رانکه | |
---|---|
زادهٔ | ۲۱ دسامبر ۱۷۹۵ ویهه |
درگذشت | ۲۳ مهٔ ۱۸۸۶ برلین |
ملیت | آلمان |
محل تحصیل | دانشگاه لایپزیگ |
پیشه | تاریخنگار |
لئوپولد فون رانکه (به آلمانی: Leopold von Ranke) (زادهٔ ۲۱ دسامبر ۱۷۹۵ - درگذشتهٔ ۲۳ می۱۸۸۶) تاریخنگار اهل آلمان بود که بعنوان یکی از برجسته ترین بنیانگذاران تاریخنگاری مدرن شناخته میشود. وی استاندارهایی برای تاریخنویسی معاصر بنیان گذارد و بیشتر بر تاریخ سیاسی و تاریخ دیپلماتیک تمرکز داشت.[۱]
رانکه در شهر ویهه به دنیا آمد. آموزش او کمی در منزل و کمی در موسسهٔ شولپفورتا صورت گرفت. سالهای اول زندگی او با عشق به یونان باستان، زبان لاتین و کلیسای لوتری پیوند خورد. رانکه در سال ۱۸۱۴ وارد دانشگاه لایپزیگ شد.
برای انتشار اولین کتابش در سال ۱۸۲۴ با عنوان تاریخ مردمان لاتین و آلمانیتبار از ۱۴۹۴ تا ۱۵۱۴ او به میزان زیادی از انواع وسیعی از منابع استفاده کرد که در آن زمان معمول نبود. این منابع شامل خاطرات، نامههای شخصی و رسمی، اسناد دولتی، حکم نامههای سیاسی، و روایات شاهدان عینی میشدند. به این معنا او به سمت فیلولوژی (زبانشناسی تاریخی) روی آورد ولی بر اسناد زمینی تاکید کرد تا متون عهد قدیم و بیگانه.
به دنبال موفقیت کتاب یادشده، به رانکه سمتی در دانشگاه برلین داده شد. در دانشگاه او عمیقاً درگیر مباحثاتی شد که بین طرفداران پروفسور فردریک کارل -که بر روی انواع مختلف دورههای زمانی متفاوت تاریخ تاکید میکرد- و طرفداران فیلسوف معروف هگل که به تاریخ به چشم یک داستان پایان ناپذیر جهانی مینگریست. رانکه از دیدگاه اول پشتیبانی مینمود و نظرگاه هگلی را تحت عنوان رهیافتی "همهکاره" مورد انتقاد قرار میداد.
روششناسی
عصاره روش رانکه این بود که باور نداشت نظریههای عمومی بتوانند در پهنه زمان و مکان حکمفرمایی کنند. بلکه درباره زمان میبایست بر اساس منابع اولیه نظر داد. او میگفت: "دریافت من از ایدههای پیشرو این است که آنها گرایشهای غالب هر سده هستند. این گرایشها اما فقط قابل توصیف هستند؛ نه اینکه قابل خلاصه سازی در یک مفهوم باشند." رانکه با فلسفه تاریخ مخالف بود، خصوصاً آن گونه که توسط هگل به کار گرفته میشد. او مدعی بود که هگل نقش انسانها در تاریخ را با تکیه بر یک ایده یا یک کلمه که محدود به یک مفهوم است نادیده میانگارد.
این عدم تاکید بر نظریههای متحد کننده، سبب شد برخی او را به تجربه گرایی بدون تفکر متهم کنند. در سده نوزدهم میلادی، کار رانکه بسیار مشهور شده بود و نظریات او درباره کاربرد تاریخ تدریجاً، نظریه غالب تاریخ شناسی غرب شد. با اینحال او در معاصران خود منتقدینی داشت همچون کارل مارکس.
روش رانکه هنوز هم در کاربرد تاریخ تاثیر گذار به حساب میآید ولی طیف وسیعتر نظریات او در باب تاریخ شناسی و تجربه گرایی منسوخ شدهاند. به عنوان مثال در اواسط قرن بیستم E. H. Carr در انتقاد از رانکه بیان نمود که کار مورخ صرفاً گزارش رخدادها نیست بلکه او باید از میان منابع به دستچین کردن نیز بپردازد.
پانویس
- ↑ «تاریخ و تاریخنگاری در اسلام و ایران». روزنامه رسالت. 20/10/85. دریافتشده در ۱۹ نوامبر ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک)
منابع
- Evans، Richard (۲۰۰۰). In Defence of History (Revised ed.). London: Granta Books. pp. ۲۵۶. ISBN 9781862073951.
- Gay، Peter (۱۹۷۴). Style In History. New York: McGraw-Hall. pp. ۲۵۶. ISBN 0393305589.
- Geyl، Pieter (۱۹۵۸). Debates with Historians. New York: Meridian. pp. ۲۸۷.
- Gilbert، Felix (۱۹۹۰). History: Politics or Culture? Reflections on Ranke and Burckhardt. Princeton، NJ: Princeton University Press. pp. ۱۰۹. ISBN 0-691-03163-0.
- Gooch، G.P. (۱۹۳۵). History and Historians in the Nineteenth Century. New York: Longman's. pp. ۵۴۷.
- Green، Anna; Troup، Kathleen (eds.) (۱۹۹۹). The Houses of History: A Critical Reader in Twentieth-Century History and Theory. Manchester: Manchester University Press. pp. ۳۳۸. ISBN 9780719052552.
- Iggers، Georg; Powell، J.M. (eds.) (۱۹۹۰). Leopold von Ranke and the Shaping of the Historical Discipline. Syracuse، NY: Syracuse University Press. pp. ۲۲۳. ISBN 0815624697.
- Krieger، Leonard (۱۹۷۷). Ranke: The Meaning of History. Chicago، IL: University of Chicago Press. pp. ۴۰۲. ISBN 0226453499.
- Laue، Theodore von (۱۹۵۰). Leopold von Ranke، the Formative Years. Princeton، NJ: Princeton University Press. pp. ۲۳۰.
- Novick، Peter (۱۹۸۸). That Noble Dream: the 'Objectivity' Question and the American Historical Profession. Cambridge: Cambridge University Press. pp. ۶۴۸. ISBN 0521357454.
- von Ranke، Leopold (۱۹۷۳). Georg Iggers & Konrad von Moltke. ed. The Theory and Practice of History. Indianapolis، IN: Bobbs-Merril. pp. ۵۱۴. ISBN 067251673X.
- Stern، Fritz، ed (۱۹۷۳). The Varieties of History: From Voltaire to the Present (۲nd ed.). New York: Vintage Books. pp. ۵۲۸. ISBN 039471962X.
- White، Hayden (۱۹۷۳). Metahistory. Baltimore، MD: Johns Hopkins University Press. pp. ۴۴۸. ISBN 0801817617.
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ لئوپولد فون رانکه موجود است. |